De dood is niet echt een optie.
Veel lost het namelijk niet op en jezelf van kant proberen te maken met een overdosis verkloot waarschijnlijk eerder je lever voordat het lukt.
Je geeft aan dat jij het lastig vindt om anderen te vertellen waar jij mee zit.
Zelf vind ik dat niet zo heel vreemd, omdat ik zo ook in elkaar zit en het af en toe voelt alsof je je dan aanstelt en andere mensen lastig valt.
Dat is hier het geval niet.
Jij gaf aan dat jouw beste vriend het fijn vond om te horen waar jij mee zat en begripvol was.
Is het dus een optie om met hem weer hierover te praten?
Jouw school heeft in ieder geval onjuist gehandeld.
Er is op zich niets mis met het inlichten van jouw ouders, maar ze hadden ook voor verdere ondersteuning moeten zorgen.
Professionals zijn er om mensen te helpen met dit soort problemen en zij zijn er stukken beter in dan de meeste ouders.
De aanpak van jouw ouders slaat ook nergens op, maar jij hebt niet zo veel aan dit commentaar.
Bespreek het dus met je beste vriend.
Zodra dat gelukt is kunnen jullie samen kijken of je extra hulp hiermee kan krijgen.
Dat klinkt wel als een optie die iets oplost.
Hey Lisa.
Het spijt me echt heel erg dat je zo denkt, maar de dood is echt geen optie, wat '’MensPersoon'’ al had gezegd. Het lijkt me heel erg dat je persoon dat je in vertrouwen had genomen opeens uitriep wat je hem in zoveel vertrouwen had verteld, dat vind ik echt niet kunnen, ga hier ook met hem over praten. Je werd ook naar je mentor gestuurd, dit begrijp ik dan weer wel, Je ouders zijn veel te streng geweest, vooral met '’Je mag niet meer chatten met vrienden'’ Dat is een sociaal gebied, dat helpt echt met zo veel, neem dat maar van mij aan. Ik zou het daar ook met je ouders over hebben, om te vragen of het toch mag. Naar buiten gaan, even een frisse neus halen is wel weer goed voor je. Zoek leuke plekjes op in je stad/dorp, die zijn er echt. En er over praten met wie dan ook is ook een goede optie. Vraag aan je ouders om een vertrouwenspersoon. Bijvoorbeeld een psycholoog of een therapeut, ookal is het lastig om er over te praten, zij zijn opgeleid daarvoor. Ik hoop dat je je snel beter voelt, en probeert je zelf niet meer te straffen. Je kunt dit!
Ik hoop dat je hier iets aan had.
We lezen dat je het nu heel zwaar hebt en dat je in een lastige situatie zit. Je kan hierover elke dag tussen 11:00 en 21:00 gratis en in vertrouwen met ons, De Kindertelefoon, bellen (0800-0432) of chatten. Je bent ook welkom om te bellen (0800-0113) of chatten met 113 Zelfmoordpreventie. Zij zijn gespecialiseerd in het praten over zelfmoord en en als je over je gevoelens wil praten. Ze zijn dag en en nacht bereikbaar.
Veel sterkte!
Groetjes, Loes
De Kindertelefoon
Hey Lisa_xxx,
Hoe fijn of verleidelijk het ook lijkt, zelfmoord is dat niet!
De reactie van school en jouw ouders zijn niet bepaald erg handig, want jij vindt het duidelijk niet fijn. Onthoud dat ze dit allemaal doen omdat ze van je houden of omdat ze je willen helpen, ook al lijkt dat misschien niet zo. Het kan moeilijk voor iemand zijn om zoiets te verwerken.
Ook al houdt je er niet van, je moet het echt aan iemand vertellen! Dat kan je mentor, vertrouwenspersoon, vriend(in) of ouders zijn. Dan kunnen zij de situatie van jouw ook meer begrijpen en jouw helpen om bijvoorbeeld te zorgen dat de regels van je ouders weggaan of dat de leraren en kinderen niet raar aankijken of van alles aan jouw vragen. Ook helpt praten om je beter te voelen en een oplossing te vinden voor zelfmoordgedachten.
Hoe moeilijk het ook is, praat er wel over!
Heb je ook een idee waarom je je zo voelt? Als je dat weet kunnen we daar ook hulp bij geven. Als je dat niet wil vertellen is dat natuurlijk prima.
Wat helpt om je beter te voelen is kleine, leuke dingen doen. Iets waar jij helemaal blij of rustig van wordt. Ook kan je je gevoelens opschrijven in de vorm van een verhaal of boek. Afleiding zoeken kan voor moeilijke momenten heel erg helpen!
Succes!
Groetjes iemand.
