Hai!
Ik ben Benthe,
Ik voel me hopeloos. Ik weet het allemaal niet meer.
Iedereen zegt dat ik veelste druk ben. En dan probeer ik op de achtergrond te zijn en dan ben ik weer te rustig. Het is gewoon nooit goed. Ik voel me soms een beetje alleen en als ik op de fiets zit denk ik er wel eens aan om zelfmoord te plegen. Ik stel het mij dan zo realistisch voor dat ik er van schrik en verdrietig word. Ik snijd mijzelf ook. Laatste tijd niet vaak meer, omdat mijn ouders er zijn achter gekomen en ik mij schaam, dus ik weet dat ze nu op mijn armen gaan letten. Ik heb een tijdje nagedacht en toen ben ik achter de oorzaak van dit alles gekomen. 2 jaar geleden. Mijn vriend maakte het uit met mij. Om het nog erger te maken verhuisde mijn beste vriend (die ik al voor 9 jaar kende) naar een ander land voor 5 jaar. Om het nog nog moeilijker te maken viel mijn vriendinnengroep uit een door een gigantische ruzie. Lang verhaal kort: 1 meid kwam erbij en die nam er 2 mee. Met veel gescheld en beledigingen gingen we uit elkaar. Ik voelde mij verraden. Ook verliet in die tijd mijn beste vriendin mij. Het was 2 jaar geleden, maar ik lijd nog steeds. Men vader zei laatst:"Volgens mij gaat het de laatste tijd wel goed met jou!" Nou niet dus, maar dat zei ik niet. Ik jank elke avond. En ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik zeg voor alles sorry, want ik wil mensen niet tot last zijn, ik vertrouw niemand meer.
Het spijt me voor dit lange bericht, maar weet iemand wat ik moet doen??
Â
( deel van de tekst aangepast door De Kindertelefoon wegens forumregel 6 )
​​