Ik voel me echt kut, elke dag opstaan met ouders die zeuren dat ik het weer niet goed doe, stress omdat school gewoon te veel vraagt, dansen dat ik als topsport doe is nog leuk voor mij maar gewoon zo vaak namelijk 11 uur in de week.
Ik ben lisa 14 en weet niet wat ik met mijzelf aanmoet.
Als ik aan school werk komt gewoon niks binnen. Ik kan niet leren. Ik probeer het al jaren, en heb ook verschillende manieren geprobeerd. En soms lukte het omdat het makelijk was maar dit was dan ook echt 1 of 2 x in een jaar. Ik doe 3 mavo en ik sta voor de 2 vakken onvoldoende, je zou zeggen dat is niet erg. Maar om dit vast te houden slaap ik niet voor 3-4 dagen, anders haal ik het niet. Ik voel mij zelf zo nutteloos omdat ik niet kan leren. Ik ga later (hopelijk) iets met tekenen doen. Ik ben er niet geweldig in, maar het komt het verst in de buurt.
Mijn ouders, ik, en mijn zus hebben vaak ruzie met elkaar. Mijn vader en moeder kunnen namelijk erg aggresief doen tegen mij, mijn zus en elkaar. Nooit met geweld. Maar woorden. Die erg diep kunnen gaan. Meestal over dat ik niks goed kan doen, ik alles beter moet doen. Ze willen een kleine hun hebben. Ze willen mij als een pop onder invloed hebben. Soms als we ruzie hebben bedreig ik hun met dat ik dan dood ga of wil. Of als ze zeuren over de hoeveelheid dat ik eet zeg ik dat ik het later ga uitspuugen. Ze reageren dan met dingen als "denk maar eerst wat je dan ons aan doet".
Ik ben ook klaar met mijn social anxiety. Ik weet dat ik dit heb, ookal is het niet officieel. Ik heb het namelijk al 3 jaar lang en word steeds erger. Ik word gepest op school en hen 2 neppe vrienden. Ze zijn oude vrienden van mijn enige echte vriendin die aan het andere kant van nederland woont. Ze zijn niet echt leuk om mee omtegaan maar ze zijn aardig. Ik heb geen bond met hun maar als ik bij hun zit word ik niet gepest. Ik word vaak bang als ik hun niet kan vinden in de pauze, omdat er misschien kinderen komen die mij willen pesten. Ze gebruiken geen geweld maar gooien vaak dingen tegen mij, of zeggen nare dingen over mijn uiterlijk. Ik heb erg dik haar, maar ben gewoon wit. Hierdoor word ik vaak gepest. Ik heb nog nooit een echte vriendin gehad tot 1 jaar geleden. Ik heb nog contact met haar maar zoals al gezegd ze woont aan de andere kant van nederland. Dus soms is het moeilijk om nog contact te houden
Als ze wilt afspreken verzin ik vaak een manier om nee te zeggen door mijn social anxiety. Want ja ook bij haar heb ik het. Bij iedereen. Behalve bij mijn ouders ookal gedraag ik me bij hun ook anders.
Ik wil weg van iedereen.
Ik wil weg van mijzelf.
Ik wil weg van dit universum.
Ik weet niet wat ik met mijzelf aanmoet.
Ik wil niet dood.
Maar ik had gewoon nooit willen leven.
