Skip to main content

Mijn ouders vinden dat ik me de laatste tijd wat 'autistischer' gedraag dan 'normaal'.

Ik heb bijvoorbeeld een pauze nog tijdens het eten om tot rust te komen.

Dat had ik een tijdje geleden niet nodig.

Ook stel ik vooraf vaker vragen.

Dat had ik een tijdje geleden niet nodig.

Ik huilde vaak na schooltijd, omdat het me soms te veel word.

Dat ging vroeger niet zo.

Ja, mijn ouders vinden dat ik me anders gedraag en vinden het misdragend.

Ze vinden dat ik verander.

maar deze verandering is alles wat ik wou.

Mijn ouders:

Ik gedraag me anders.

'Autistischer' dan normaal.

Er is iets aan de hand waarom ze zich zo misdraagt 

Ik: 

Ik ben verandert.

Ik heb mijn grenzen aan leren geven.

Ik lijk 'autistischer', omdat ik me zelf even op de eerste plaats zet.

Ik zorgde niet goed voor mezelf.

Ik maakte mezelf overprikkeld om gewoon maar te voldoen aan de eisen van de maatschappij.

Weet je waarom ik me anders gedraag?

Ik heb geleerd dat ik net als de rest ook mag aangeven wanneer ik het niet meer aankan.

Mijn ouders vinden dat ik me aanstel, maar ik doe het beste voor mij en als ik daarom slecht gedrag vertoon is dat niet mijn fout, maar mijn zegen.

Ik heb jaren lang keihard mijn best gedaan om te doen alsof er niets was. Ik heb mijn signalen compleet genegeerd om 'normaal' te zijn en 'me te gedragen'.

wil je weten wat het gevolg van deze slechte zelfzorg was?

Suïcidale gedachten, heel heel heel heel heel heel heel erg veel tranen, veel stress voor wat dan ook, pijn en verdriet en een onveilig gevoel bij de mensen die het dichtst bij me staan. 

Nu kom ik voor mezelf op en nu ik een keer voor mezelf zorg lijk ik 'autistischer'. Ik was altijd al autistisch.

Ik zorgde alleen dat ik mezelf kapot maakte alleen om te zorgen dat anderen met niet raar vonden.

Ik ben trots.

Meer niet.

Ik bne blij.

Meer niet.

Ik weet alleen niet wat ik moet doen.

Wat ze lijken  me dus echt niet te begrijpen.

 

 

hoiiii,

wat fijn dat ik dit lees! zelf herken ik mijzelf heel erg in wat jij beschrijft.  de laatste schoolweken zijn voorbij/zijn bijna voorbij, hierdoor kom je tot rust en gaat alles stress weg. dit geeft een klap op je lichaam en geest. wanneer je autistisch bent kun je die klap minder goed verwerken en kan het geen dat jij hebt beschreven dus voorkomen. je krijgt meer moeite met het verwerken van prikkels. als het goed is gaat dit binnenkort wel weer over. ik heb dit zelf nu ook en denk dat het nu wel weer beter gaat. 

je kunt proberen uit te leggen aan je ouders hoe je je voelt (en hebt gevoeld). je ouders doen waarschijnlijk hun best om je te begrijpen maar dan zullen ze een klein beetje hulp bij nodig hebben. Want zij ervaren dingen niet zoals jij dat ervaart. het geen wat nu aan jou is, is dat je hun een beetje op weg helpt. dit is lastig maar zo kunnen zij jou ook helpen. als je ze uitlegt dat je na een drukke activiteit bijvoorbeeld even tijd nodig hebt voor jezelf door de vele prikkels. kunnen zij jou even die rust gunnen. 

ik hoop dat ik het zo een beetje goed heb uitgelegd 

xx 

kumpgoe


Hoi Kumpgoe,

Sorry voor de te late reactie! 

Heel erg bedankt voor je tip! 

Ik heb het hier met mijn ouders over gehad.

Bedankt ook voor de informatie want zelf vond ik het ook al raar dat ik me pas aan het einde van het jaar meer overprikkeld ging voelen.

Ik heb alweer van alles kunnen oppakken dat helpt voor mij heel erg om een ritueel te maken. 

Dankjewel.

 


Hi anoniem hier!

Ik was aan het lezen wat je merkte kwa “autisme”, maar dat hoeft helemaal geen autisme te zijn!

Heb je weleens gehoord van hoog sensitief?

Veel dingen waar jij mee te maken hebt passen daarbij prikkels zijn moeilijk te verwerken daarom wat pauzes nodig.
Ik zag misschien ook een beetje dat je veel piekerd dat past er ook bij (misschien heb ik dat verkeerd begrepen). 
Wist je dat 1/5 mensen hoog sensitief zijn! De ene merkt minder dan de ander en sommige die weten het niet eens. Dus het is helemaal niet erg en veel mensen hebben hiermee te maken, vooral in stress periodes.

Ik ben ook hoog sensitief zelf merk ik dat ik heel snel overprikkeld ben alles wat ik zie, ruik, hoor, voel slaat in mijn hoofd op en dan raak ik overprikkeld, daarom vind ik het juist knap dat je je rust neemt en pauzes, want dat lukt mij nog niet!

Ook vind ik het moeilijk als iemand nare gevoelens heeft zoals boos, bang, verdrietig dat voel ik dan aan en het word mijn rugzakje terwijl het die van iemand anders is (ik hoop dat je begrijpt wat ik hiermee bedoel) Zoek er maar eens iets over op en als je dat allemaal niet bij je vind passen kun je altijd met je ouders overweeg om een test te doen voor autisme. -xxx- anoniem 


Reageer