Ik ben zo klaar met mijn leven. En zeg nou niet “zelfmoord is geen uitweg” of andere bullshit. Ik wil weg hier, weg van deze kut wereld. Ik. Wil. Niet. Bestaan. En ik word gek van iedereen die mij probeerd te helpen. Die enige fucking reden waarom ik hier nog ben is voor mijn ouders en ik weet dat ze van mij houden ik weet dat mijn vrienden om mij geven dat weet ik. Maar mensen geven alleen om jou, vinden jou leuk maar niet je problemen. Dat boeit hun niet. Pas als het te laat is komen ze in actie. Ik weet niet hoe vaak ik om hulp heb gevraagd en gwn ben genegeerd.

Ze willen dat ik blijf leven, ze willen me helpen. NOU HELP ME DAN. Het enige wat zij doen is mij naar een fucking kliniek sturen in de hoop dat ik dan geen zelfmoord gedachten heb, nou guess what? Het is alleen maar erger geworden. Gefeliciteerd. Dankje wel!😊 ik voel me nog kutter dan eerst.

Wat the fuck moet ik doen, ik wil anderen helemaal geen pijn doen, maar ik kan niet meer. 

Het is alsof niemand naar mij luisterd, ik heb zo vaak gezegd dat ik dood wil dat ik er elke fucking dag aan denk om zelfmoord te plegen. Hoe ik eindelijk geen zorgen meer zou hebben. Maar hoe hard ik het ook zeg niemand hoort het. 

Ze willen me allemaal helpen, maar als ze me echt zouden helpen zouden ze me laten gaan. Want hoe langer ik blijf leven hoe langer ik pijn blijf lijden. Ik kan niet geholpen worden ik heb al een jaar geleden opgegeven.

ik wil geen ander leven ik wil dood.