Skip to main content

Hi, 

mijn mentor heeft mijn ouders gebeld om hen te vertellen over mijn “breakdown” (het was eigenlijk helemaal niet zo erg) die ik had tijdens de les. Maar ook over de black-outs die ik soms heb tijdens een proefwerk. Het punt is alleen dat mijn ouders er niks van af weten en wat mij betreft bleef dat ook zo, maar dat gaat nu niet meer. Nu moet ik ze gaan uitleggen waarom ik daar last van heb en hoe vaak en waarom ik ze het niet eerder heb vertelt, maar ik heb geen idee hoe. Ik ben gewoon bang dat als ik ze dit allemaal ga uitleggen. Ze ook achter mijn depressie, zelfhaat en het snijden zullen komen. Wat moet ik doen??

 

Cathy

Wij weten niet hoe de relatie tussen jou en je ouders is. Ik denk dat het bij een goede relatie het beste is om er wel over te praten, ze zullen je echt wel helpen. Mocht deze relatie slechter zijn, dan snap ik dat je dat liever niet heb.

Sorry, ik heb hier niet echt concrete tips voor. Wat ik wel nog wil zeggen is dat ik het apart vind dat je mentor zomaar jouw ouders belt terwijl dat soort dingen best even met jou overlegd hadden mogen worden. Ze heeft dan wel geen formele geheimhoudingsplicht maar wel een morele.


Hi, 

de relatie tussen mij en mijn ouders is goed. Ik denk dat ik gewoon te bang ben om er over te praten. En ja hij heeft niks gezegd tegen mij. Ik heb een keer met de kindertelefoon gechat en toen zei ze dat ik misschien met mijn mentor kon praten over mijn problemen, omdat hij ook een soort geheimhoudingsplicht had. Ben ik even blij dat ik dat niet gedaan heb. Daarom vertrouw ik ook niemand en vooral niet waar ik woon (hier kunnen ze alleen over anderen praten).

bedankt

Cathy


Ja, ik snap dat je het vertrouwen een beetje mist. Weet echter wel dat je ouders je waarschijnlijk wel zullen steunen. Ze zijn niet tegen jou! De eerste stap is altijd wat eng en misschien vervelend maar dat is wel het begin van het einde. You got this!


Reageer