Ik weet niet of jullie mijn andere topic hebben gelezen. Voor de mensen die het niet hebben gelezen, ik dacht dat ik een oplossing had gevonden maar het is er niet beter op geworden maar juist slechter.
Ik heb zelf moeite met een topic maken aangezien ik nooit precies weet waar ik moet beginnen maar in mijn oude verder gaan was geen optie omdat die gelezen is door een meisje uit mijn klas.
Ik dacht dat ik een oplossing gevonden had voor mijn probleem en daardoor mijn zelfmoord gedachtes af zouden nemen. In het begin merkte ik er vrij weinig van maar het is nu een dag later en merk dat mijn zelfmoord gedachtes over zijn gegaan naar neigingen. Ik weet dat zelfmoord niet de optie is maar het is zo aantrekkelijk, je bent in 1 keer van al je problemen verlost en hoeft je nergens meer zorgen over te maken.
Ik merkt heel erg dat ik het weer wou doordat een klasgenoot zei: "Als ik het raam open doe spring jij er dan uit" (toen we op de bovenste verdieping stonden). Hij zegt dit wel vaker maar vandaag merkte dat ik echt wou springen. Even later had ik een verbeelding van mij die het raam open deed en eruit sprong. Ik keek toen om mij heen en dacht dit kan ik niet doen want dan lopen een aantal mensen uit mijn klas trauma's op en ik weet zelf erg goed hoe vervelend trauma's kunnen zijn. Ook merkte ik toen ik thuis kwam dat het eerste wat ik me afvroeg was "waar is mijn galg gebleven" (ik had een mooi galg geknoopt in januari omdat ik me toen zelf wou opknopen) ik merkte al gauw dat hij niet op de plek lag waar hij altijd lag dus ben gaan zoeken. Ik weet ook wel dat ik gewoon een nieuwe galg kan knopen maar ik het niet maar van dat touw over waardoor het echt op een galg zou lijken. Want een blauw galg of een witte galg is gewoon raar.
Ik heb daarnaast ook vorige week een lijst gemaakt redenen voor en tegen zelfmoord. Alleen de lijst met redenen voor blijft maar groeien die van afgelopen januari was 2 keer zo kort. En er zijn amper redenen tegen. Het enige wat ik tegen kan verzinnen is: Ik kan het de paar na bestaande niet aandoen(vooral m'n oma) en wat nou als er een hiernamaals is, kan je daar een nieuw kut leven starten.
Ik weet even niet meer wat ik nou moet gaan doen. Zeker omdat ik een kut week voor de boeg heb.
Met vriendelijke groet.
Bladzijde 1 / 3
Hoi,
Ik schrik eigenlijk best wel van je bericht, vooral omdat je een paar zaken best concreet benoemt, over bepaalde zelfmoordneigingen die je hebt.
Je dacht dat je een oplossing had gevonden, wat was die oplossing? Eigenlijk heeft die 'oplossing' je problemen dus alleen maar erger gemaakt. Dat is vervelend!
Is er iemand in je omgeving die weet van jouw zelfmoordgedachtes? Een vriend(in), docent(e), huisarts of je ouder(s)? Als je het niet met iemand hebt gedeeld, zou ik daar starten. Praten over je gevoelens is goed voor je. Daardoor voel je je minder alleen en kun je dingen helderder zien. Ook kunnen anderen je helpen met je gevoel en je gedachtes. Ik denk dat dat voor jou nu erg belangrijk is.
Als je het eng vindt om met iemand in real life te praten (wat helemaal niet erg of raar is), kun je misschien eerst chatten of bellen met iemand van de Kindertelefoon. Als je op de link drukt, kom je uit bij de chat, het telefoonnummer is 0800 0432. Je kan natuurlijk ook chatten met 113. Zij zijn gespecialiseerd in zelfmoord(gedachtes).
Misschien kun je in de tussentijd proberen je lijstje met pluspunten van het leven wat groter te maken. Wat vind je leuk om te doen? Heb je een bepaalde hobby? Wat zou je missen als je dood zou zijn? Bijvoorbeeld je huisdier, een bepaald gerecht of een serie die je leuk vindt om te kijken? Wat wil je nog doen of bereiken in je leven? Bv je diploma halen of op reis gaan naar ... land? Je naasten waar je voor leeft, benoem ze allemaal maar apart. Zo zie je veel beter wie je nu allemaal precies achterlaat. Ik weet zeker dat je je lijstje groter kan maken!
Ik vind het knap dat je je verhaal hier op het forum hebt gezet!
Gr. Pin
Ik schrik eigenlijk best wel van je bericht, vooral omdat je een paar zaken best concreet benoemt, over bepaalde zelfmoordneigingen die je hebt.
Je dacht dat je een oplossing had gevonden, wat was die oplossing? Eigenlijk heeft die 'oplossing' je problemen dus alleen maar erger gemaakt. Dat is vervelend!
Is er iemand in je omgeving die weet van jouw zelfmoordgedachtes? Een vriend(in), docent(e), huisarts of je ouder(s)? Als je het niet met iemand hebt gedeeld, zou ik daar starten. Praten over je gevoelens is goed voor je. Daardoor voel je je minder alleen en kun je dingen helderder zien. Ook kunnen anderen je helpen met je gevoel en je gedachtes. Ik denk dat dat voor jou nu erg belangrijk is.
Als je het eng vindt om met iemand in real life te praten (wat helemaal niet erg of raar is), kun je misschien eerst chatten of bellen met iemand van de Kindertelefoon. Als je op de link drukt, kom je uit bij de chat, het telefoonnummer is 0800 0432. Je kan natuurlijk ook chatten met 113. Zij zijn gespecialiseerd in zelfmoord(gedachtes).
Misschien kun je in de tussentijd proberen je lijstje met pluspunten van het leven wat groter te maken. Wat vind je leuk om te doen? Heb je een bepaalde hobby? Wat zou je missen als je dood zou zijn? Bijvoorbeeld je huisdier, een bepaald gerecht of een serie die je leuk vindt om te kijken? Wat wil je nog doen of bereiken in je leven? Bv je diploma halen of op reis gaan naar ... land? Je naasten waar je voor leeft, benoem ze allemaal maar apart. Zo zie je veel beter wie je nu allemaal precies achterlaat. Ik weet zeker dat je je lijstje groter kan maken!
Ik vind het knap dat je je verhaal hier op het forum hebt gezet!
Gr. Pin
hey,
goed dat je hier je verhaal doet.
zelfmoord is echt niet de oplossing, dan klinkt dit weer een standaard antwoord maar je doet alleen mensen pijn, geeft mensen een schuldgevoel/trauma en jij kan niet meer doen wat je nog wel leuk vind of ooit wilt doen.
Ik heb daarnaast ook vorige week een lijst gemaakt redenen voor en tegen zelfmoord. Alleen de lijst met redenen voor blijft maar groeien die van afgelopen januari was 2 keer zo kort. En er zijn amper redenen tegen. Het enige wat ik tegen kan verzinnen is: Ik kan het de paar na bestaande niet aandoen(vooral m'n oma) en wat nou als er een hiernamaals is, kan je daar een nieuw kut leven starten.
je zegt zelf al, je kan het die paar mensen niet aan doen.
is er een hiernamaals? ja/nee je zou zelf het antwoord kunnen zoeken, geloof je in god? ga de Bijbel bestuderen, geloof je in de wetenschap, onderzoek wat die erover zegt. al maak je dat een doel heb je alweer een klein doel om voor te leven, je zou het aan mensen kunnen vragen maar al zoek je het zelf op kan het je misschien meer vreugde brengen. wss heb je veel meer levensvragen, probeer die anders te beantwoorden dan word je daar misschien blijer van!
goed dat je hier je verhaal doet.
zelfmoord is echt niet de oplossing, dan klinkt dit weer een standaard antwoord maar je doet alleen mensen pijn, geeft mensen een schuldgevoel/trauma en jij kan niet meer doen wat je nog wel leuk vind of ooit wilt doen.
je zegt zelf al, je kan het die paar mensen niet aan doen.
is er een hiernamaals? ja/nee je zou zelf het antwoord kunnen zoeken, geloof je in god? ga de Bijbel bestuderen, geloof je in de wetenschap, onderzoek wat die erover zegt. al maak je dat een doel heb je alweer een klein doel om voor te leven, je zou het aan mensen kunnen vragen maar al zoek je het zelf op kan het je misschien meer vreugde brengen. wss heb je veel meer levensvragen, probeer die anders te beantwoorden dan word je daar misschien blijer van!
Pin ik zou je graag willen verwijzen naar mijn andere topic(Wat moet ik doen?) daar staan veel antwoorden voor je vragen.
Ik heb de lijst met plus punten proberen te vergroten maar dat lukt niet echt. Ik heb zelf nooit het nut van het leven in gezien want we gaan uiteindelijk toch wel dood.
Ik geloof zelf niet in het hiernamaals en ben niet gelovig enz. Mijn ouders doen werken waarbij ze ook veel aan de zweverig/alternatieve kant zitten. Ik heb bijvoorbeeld verhalen en bewijs langs zien komen dat geesten bestaan ect. Ik geloofde er eerst zelf ook niet in maar daardoor weet ik nu wel dat ze bestaan ondanks dat ik er nogsteeds niet in geloof. Dus dat betekend dat het no zomaar volledig eindigt.
Ik heb de lijst met plus punten proberen te vergroten maar dat lukt niet echt. Ik heb zelf nooit het nut van het leven in gezien want we gaan uiteindelijk toch wel dood.
Ik geloof zelf niet in het hiernamaals en ben niet gelovig enz. Mijn ouders doen werken waarbij ze ook veel aan de zweverig/alternatieve kant zitten. Ik heb bijvoorbeeld verhalen en bewijs langs zien komen dat geesten bestaan ect. Ik geloofde er eerst zelf ook niet in maar daardoor weet ik nu wel dat ze bestaan ondanks dat ik er nogsteeds niet in geloof. Dus dat betekend dat het no zomaar volledig eindigt.
zou je het dan niet leuk vinden om daar meer over te gaan onderzoeken en hoe dit komt etc? dat je dat als project kan doen, dit is niet alleen nuttig maar brengt je aandacht ook van de zelfmoord af
Het interesseert me vrij weinig, sterker nog helemaal niks. Het is meer van als ik zelfmoord pleeg wil ik er wel gewoon volledig vanaf zijn. Maar als dat niet kan dan moet het maar.
maar zou je dan bijvoorbeeld niet de toekomst willen weten, wat er later ooit gaat gebeuren?
Nee, want de toekomst is pas zeker als het heden afgelopen is. Bijvoorbeeld: als ik een het heden zelfmoord pleeg verandert de toekomst en doe ik het niet blijft het het zelfde of juist andersom.
De dingen die gebeurd zijn, zijn gebeurd omdat de dingen die niet gebeurd zijn niet zijn gebeurd.
Ik heb je andere topic even vluchtig doorgekeken. Was die andere oplossing de schoolpsycholoog? Hoe is dat uiteindelijk afgelopen. Heb je nog contact en/of gesprekken met haar? Helpt dat nog steeds? Weet zij van je zelfmoordgedachtes?
Weet iemand van de poging die je eerder hebt ondernomen? Heb je naderhand hulp daarvoor gehad?
Je kan de lijst met pluspunten niet vergroten. Ook niet als je probeert mijn vragen te beantwoorden? Heb je geen vrienden? Is je oma je enige familie? Heb je geen hobby's? Is er oprecht helemaal niks in het leven een klein beetje leuk?
ja maar stel de toekomst word heel mooi en je bent dan van de pijn af, zou je dat niet willen?
Dat zou ik zeker graag willen, maar ik denk nu al meer dan 11 jaar dat het beter wordt. En ik heb er amper wat van gemerkt. Ik heb zeker slechtere periodes gehad zoals op de basisschool. Maar iedere dag is weer een kut dag. En ik weet wel zeker dat dat binnenkort niet gaat veranderen.
Heb je geen vrienden? Is je oma je enige familie? Heb je geen hobby's? Is er oprecht helemaal niks in het leven een klein beetje leuk?
Ik heb wel wat vrienden zeker meer dan op de basisschool want toen had ik er geen, ik zie ze af en toe op school en op de fiets en daar eindigt het bij. zit uit eindelijk iedere dag allen op m'n kamer.
M'n oma is zeker niet mijn enige familie maar ik heb nou niet bepaald de beste band met mijn familie. hier kan je ook weer meer over vinden in m'n andere topic.
Ik heb wel hobby's maar dat zijn nou niet bepaald dingen die je dagelijks kan doen. Ik vind bijvoorbeeld bushcraften leuk en zou graag een keer in m'n eentje of met vrienden ofzo gaan hike/survivallen, maar ik ben te jong. En ik heb geen zin om hier nog 3 jaar op te moeten gaan wachten.
Was die andere oplossing de schoolpsycholoog?
Ik ben daar nog niet naartoe geweest en ben volgende week niet op school dus dan kan ik daar als het mee zit pas over 2 weken terecht.
en stel er is hoop op een betere toekomst, zonder pijn en ellende? zou je daar meer over willen weten om te kijken of je dat ook denkt?
Ik ben de hoop een beetje verloren en het laatste beetje aan het verliezen.
zou ik jou heel misschien een klein boekje mogen doorsturen? hoop dat je daar informatie en hoop uit kan halen voor je, ik haal het tenminste daaruit, en als je iets niet begrijpt mag je dat ook vragen
Ja, is goed.
oke, het is wel een gelovig iets maar er staan zelfs voor mensen die niet geloven of zoekende zijn dingen in die je kunnen helpen.
in totaal zijn het 4 pagina's aan tekst maar kijk maar wat je wilt lezen, als je ergens vragen over hebt mag je ze altijd stellen!
https://www.jw.org/nl/publicaties/tijdschriften/g201404/heeft-het-nog-zin/#?insight[search_id]=59b4b9ca-b842-425b-9dd9-3f91a11ed373&insight[search_result_index]=2
in totaal zijn het 4 pagina's aan tekst maar kijk maar wat je wilt lezen, als je ergens vragen over hebt mag je ze altijd stellen!
https://www.jw.org/nl/publicaties/tijdschriften/g201404/heeft-het-nog-zin/#?insight[search_id]=59b4b9ca-b842-425b-9dd9-3f91a11ed373&insight[search_result_index]=2
Ik heb het helemaal gelezen en vond zeker de eerste bladzijden erg mooi. Ik zag op de eerste bladzijden dingen waarin in ik me zelf heel erg herken zoals: "Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan de dood denk", "Ik weet zeker dat de wereld beter af is zonder mij" en "Ik ben de dood als een vriend gaan zien, niet als een vijand". Wat ik van de eerste bladzijden niet bij mij vond passen was: "Toch zeggen deskundigen dat de meeste mensen niet echt een eind aan hun leven willen maken, maar alleen willen dat de pijn stopt" Ik heb geen problemen meer met de pijn, ik ben er inmiddels wel aan gewend. Ik wil en dag waarop ik gewoon blij en gelukkig ben en waarvan ik dacht dit is echt een geweldige dag, komt er maar nooit een eind aan. Want ik kan me niet herinneren dat ik ooit echt zo'n dag heb gehad. Bij mij is gewoon iedere dag een kut dag. Natuurlijk heb ik dagen gehad dat het beter ging, maar nooit echt waarop ik echt gelukkig was of echt leuk vond.
De andere bladzijden waren meer religieus en vond ik niet zo. Er was wel op de 2e bladzijden een stukje dat me erg op viel. "Zelfmoord is wel een permanente oplossing voor een tijdelijk probleem genoemd", bij mij is het geen tijdelijk probleem meer. Maar het is er al zolang als ik me kan herinneren. En daar wil ik heel graag vanaf.
Daarnaast was er een stuk op de derde de bladzijden waarvan ik dacht van dit is juist het tegenovergestelde van wat er bij mij plaats vind. "Uw leven heeft waarde voor anderen. Denk bijvoorbeeld aan familieleden of vrienden die misschien al hebben laten merken dat ze zich zorgen om u maken". Ik denk al heel lang dat de wereld beter af is zonder mij (staat ook op mijn lijst in de redenen voor zelfmoord). Ik ben gepest door een groot deel van mijn familie(dit is inmiddels al opgehouden, waarschijnlijk omdat ik ze zelden zie) dus ik denk niet dat zij zich zorgen maken. Ik heb een keer geprobeerd om met m'n vrienden te praten over mijn eerste zelfmoord poging en ze maken er nog steeds grappen over, dus betwijfel dat het hu wat uitmaakt. Het is nooit: "Hey hoe gaat het", "Gaat alles wel goed" of "Kan ik je ergens mee helpen". Volgens mij interesseert het hun niks, dus ik ga ze er ook niet meer mee lastig vallen. Ik heb met iemand geprobeerd er over te praten en die reageerde gewoon standaard en heb er daarna niks meer van gehoord. Er word wel eens gevraagd hoe het gaat, maar dan moet ik het wel eerst gevraagd hebben dus ik reageer gewoon standaard zoals "goed". En daarna is het gesprek ook weer klaar. Er is nooit iemand die echt interesse toont ofzo.
De andere bladzijden waren meer religieus en vond ik niet zo. Er was wel op de 2e bladzijden een stukje dat me erg op viel. "Zelfmoord is wel een permanente oplossing voor een tijdelijk probleem genoemd", bij mij is het geen tijdelijk probleem meer. Maar het is er al zolang als ik me kan herinneren. En daar wil ik heel graag vanaf.
Daarnaast was er een stuk op de derde de bladzijden waarvan ik dacht van dit is juist het tegenovergestelde van wat er bij mij plaats vind. "Uw leven heeft waarde voor anderen. Denk bijvoorbeeld aan familieleden of vrienden die misschien al hebben laten merken dat ze zich zorgen om u maken". Ik denk al heel lang dat de wereld beter af is zonder mij (staat ook op mijn lijst in de redenen voor zelfmoord). Ik ben gepest door een groot deel van mijn familie(dit is inmiddels al opgehouden, waarschijnlijk omdat ik ze zelden zie) dus ik denk niet dat zij zich zorgen maken. Ik heb een keer geprobeerd om met m'n vrienden te praten over mijn eerste zelfmoord poging en ze maken er nog steeds grappen over, dus betwijfel dat het hu wat uitmaakt. Het is nooit: "Hey hoe gaat het", "Gaat alles wel goed" of "Kan ik je ergens mee helpen". Volgens mij interesseert het hun niks, dus ik ga ze er ook niet meer mee lastig vallen. Ik heb met iemand geprobeerd er over te praten en die reageerde gewoon standaard en heb er daarna niks meer van gehoord. Er word wel eens gevraagd hoe het gaat, maar dan moet ik het wel eerst gevraagd hebben dus ik reageer gewoon standaard zoals "goed". En daarna is het gesprek ook weer klaar. Er is nooit iemand die echt interesse toont ofzo.
Hey,,
Ja aangezien je niet geloofd is dit iets minder bruikbaar, maar toch wil ik je zeggen dat er mensen om je geven.
En ik geloof echt dat het bij jou ook tijdelijk is en je een mooiere toekomst zal hebben
Ja aangezien je niet geloofd is dit iets minder bruikbaar, maar toch wil ik je zeggen dat er mensen om je geven.
En ik geloof echt dat het bij jou ook tijdelijk is en je een mooiere toekomst zal hebben
maar toch wil ik je zeggen dat er mensen om je geven.
Ik zou zo gauw niet verzinnen wie je dan bedoel. Waarschijnlijk m'n oma en opa(voor zover hij mij nog kan herinneren) en m'n vader denk ik. Maar verder kom ik niet.
Hoelang denk je dat tijdelijk is? Want ik 15 jaar wel erg lang voor tijdelijk.
Oké, er zijn dus meer mensen dan alleen je oma die om je geven. Dan kun je je lijstje dus uitbreiden.
Je wilt graag nog eens bushcraften en op een hike met vrienden. Dat kan niet als je dood bent, dus dat kan ook op je lijstje.
Ik heb het boekje van @Ronald2001 ook gelezen en ik vond het ook best mooi, ook al geloof ik niet. :)
Oké, dus die schoolpsycholoog zou pas over 2 weken kunnen. Denk je dat je dat dan kan doen? Je kan haar ook alvast een mail sturen of ze dan en dan tijd heeft. Dan hebben jullie tenminste een afspraak staan :)
Je vraagt je af wie er nog meer om je geven. Door een depressie verliezen mensen dat soms uit het oog. Toch is er altijd iemand die om je geeft, ook al zie of merk je dat niet.
Tijdelijk betekent denk ik smpelweg dat het ophoudt. Wanneer, dat is niet vast. Het is daarom belangrijk om door te zetten, want hoe lang het ook duurt, de tijd na de depressieve periode is het waard.
Gr. Pin
Je wilt graag nog eens bushcraften en op een hike met vrienden. Dat kan niet als je dood bent, dus dat kan ook op je lijstje.
Ik heb het boekje van @Ronald2001 ook gelezen en ik vond het ook best mooi, ook al geloof ik niet. :)
Oké, dus die schoolpsycholoog zou pas over 2 weken kunnen. Denk je dat je dat dan kan doen? Je kan haar ook alvast een mail sturen of ze dan en dan tijd heeft. Dan hebben jullie tenminste een afspraak staan :)
Je vraagt je af wie er nog meer om je geven. Door een depressie verliezen mensen dat soms uit het oog. Toch is er altijd iemand die om je geeft, ook al zie of merk je dat niet.
Tijdelijk betekent denk ik smpelweg dat het ophoudt. Wanneer, dat is niet vast. Het is daarom belangrijk om door te zetten, want hoe lang het ook duurt, de tijd na de depressieve periode is het waard.
Gr. Pin
Oké, er zijn dus meer mensen dan alleen je oma die om je geven. Dan kun je je lijstje dus uitbreiden.
Het blijft onder het zelfde punt vallen. Kan het een paar nabestaande niet aandoen.
Je wilt graag nog eens bushcraften en op een hike met vrienden. Dat kan niet als je dood bent, dus dat kan ook op je lijstje.
Als je het op de manier bekijkt heb je wel gelijk. Maar ik ben het wachten zat en ik zit hier met eigenlijk alleen maar stads mensen dus dat wordt dan in m'n eentje, wat ik opzich niet erg vind. Alleen dat betekend dat ik nog langer moet wachten totdat het mag van m'n ouders.
Je kan haar ook alvast een mail sturen
Ik heb haar email niet. Het is bij ons meer, je weet waar ze is en kan er gewoon naartoe lopen en je ziet wel of ze kan of niet en kan dan een afspraak maken.
de tijd na de depressieve periode is het waard
Ik heb wel periodes gehad tussen m'n depressie door, maar vond die periodes nauw niet bepaald de moeite waard. Dus dat bekend dat ik waarschijnlijk zou moeten totdat ik van de middelbare school ben en dat duurt mij telang. En dan is het nog misschien wordt het dan beter.
kijk, moeilijk om uit te leggen maar na je depressie word het beter, daarnaast al is je depressie nog niet af, geloof ik dat jij en alle mensen geen pijn meer zullen hebben omdat dat word weggehaald door Jehovah.
lol sorry
heb je er al eens over nagedacht om deze mensen het te vertellen zodat ze je kunnnen steunen?
Als je het op de manier bekijkt heb je wel gelijk. Maar ik ben het wachten zat en ik zit hier met eigenlijk alleen maar stads mensen dus dat wordt dan in m'n eentje, wat ik opzich niet erg vind. Alleen dat betekend dat ik nog langer moet wachten totdat het mag van m'n ouders.
soms moet je helaas op dingen wachten voordat je ze kan dan, maar zulke dingen zijn het waard om te wachten en misschien leer je weer nieuwe mensen kennen op die hike
Ik heb wel periodes gehad tussen m'n depressie door, maar vond die periodes nauw niet bepaald de moeite waard. Dus dat bekend dat ik waarschijnlijk zou moeten totdat ik van de middelbare school ben en dat duurt mij telang. En dan is het nog misschien wordt het dan beter.
een paar dingen hierbij, een tussentijd bij een depressie is sws niet het toppunt van blij kunne zijn want je bent nogsteeds lichtelijk depressief dan, als je denkt dat het wachten tot je van de middelbare af bent te lang duurt bekijk het dan anders: na de middelbare kan je een opleiding doen voor een baan die Jij Leuk vind, dit maakt het aangenamer maar geeft het gevoel dat je bijna iets mag doen dat je leuk vind probeer daar anders over te denken?
heb je er al eens over nagedacht om deze mensen het te vertellen zodat ze je kunnnen steunen?
Nee, want het zien in dit geval mijn opa en oma. Mij oma heeft al meer dan genoeg problemen vooral omdat mijn opa alzheimer heeft. En m'n opa heeft alzheimer dus daar kan ik moeilijk een gesprek mee voeren.
Ik heb wel geprobeerd om het aan iemand te vertellen(dit was afgelopen donderdag). Het was niet helemaal afgelopen zoals ik had gehoopt. Ik heb daarna ook niks meer van haar gehoord. ( hier kan je meer info over vinden in mijn andere topic en mijn bovenste bericht).
na de middelbare kan je een opleiding doen voor een baan die Jij Leuk vind, dit maakt het aangenamer maar geeft het gevoel dat je bijna iets mag doen dat je leuk vind probeer daar anders over te denken?
Dit is ook 1 van de redenen tegen mijn zelfmoord als ik had geweten dat er na de middelbare school nog een hele lange kut tijd zat aantekomen was ik er al lang niet meer geweest.
Oja, ik kwam dit ook nog tegen in je boekje en was ook heel herkenbaar. "Diana zegt dat ze nooit zelfmoord zou plegen. Maar soms heeft ze het gevoel dat het leven nog maar weinig zin heeft. Ze zegt: „Mijn grootste wens is bij een ongeluk om het leven te komen.". Ik merk dat ik ergens ook dat ik niet zelf de reden wil zijn van mijn dood, maar dat ik het niet erg zou vinden als de dood binnen kort komt. En als dat dan te lang duurt dan wordt zelfmoord dus de optie en ik vind het nu toch wel erg lang duren.
Ik merk ergens ook dat ik het zelf een beetje begin optezoeken. Bijvoorbeeld ik fiets bijna iedere dag 22 km en soms 44. Dat komt omdat van huis naar school 11 km is. Ik kan prima fietsen ken alle regel maar trek er de laatste tijd veel minder van aan. Ik fiets het hele stuk zonder handen (op het opstappen en afstappen na) rij door rood allemaal dat soort dingen. Een tijdje terug kwam er een auto naast me rijden en deed het raampje open en zei de volgende keer dat je dat doe rij ik je gewoon aan. Dus ik zei "mag nu ook wel hoor". Allemaal dit soort dingetjes gebeuren de laatste tijd steeds vaker.
Ik merk ergens ook dat ik het zelf een beetje begin optezoeken. Bijvoorbeeld ik fiets bijna iedere dag 22 km en soms 44. Dat komt omdat van huis naar school 11 km is. Ik kan prima fietsen ken alle regel maar trek er de laatste tijd veel minder van aan. Ik fiets het hele stuk zonder handen (op het opstappen en afstappen na) rij door rood allemaal dat soort dingen. Een tijdje terug kwam er een auto naast me rijden en deed het raampje open en zei de volgende keer dat je dat doe rij ik je gewoon aan. Dus ik zei "mag nu ook wel hoor". Allemaal dit soort dingetjes gebeuren de laatste tijd steeds vaker.
Wist je dat die Diana nu niet meer depressief is? het klopt, ze zag het niet meer zitten maar door erover te praten en geduld te hebben is ze ervan af gekomen
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
