Skip to main content

Hey forum gebruikers, ik merk dat mijn mentale welzijn niet zo lekker loopt. Heel af en toe kan ik mijn woorden niet bij elkaar rapen, dus dan laat ik woorden weg of ik zet er nog wat onnodige woorden bij. Ik huil ook best vaak. Soms door eigen gedachten en soms om niks. Als er een normale vraag gesteld word dan reageer ik geïrriteerd.

En het liefst zit ik de hele dag in huis als er niemand is(bijv in vakantie of na school) en als ze wel thuis zijn de hele dag in m'n kamer ook als er visite is.

Vragen stellen over iets vind ik echt kut, net zoals zeggen hoe ik me echt mentaal voel.

Ik zat ook veel natekenen over een test of iets nemen zodat ik weet wat er nou mis is, maar ik weet niet hoe ik dit kan vragen aan mijn moeder

Hoi person,

Als eerst wil ik zeggen dat er niks mis met jou is. Je gaat op dit moment gewoon door een moeilijke tijd heen. Ik neem aan dat je in de puberteit zit. De dingen die je opnoemt komen best wel veel voor bij kinderen die in de puberteit zitten.  Huilen hoort hier eigenlijk ook bij. Is er een reden dat je altijd op je kamer zit? Ben je vaak moe of wil je gewoon liever alleen zijn?

Als je voelt dat je echt niet meer verder kan zonder hulp of je wilt gelijk hulp kan je dat tegen jou moeder zeggen. Hoe je dat tegen haar verteld kan je het beste zelf verzinnen. Maar je misschien beginnen met: mama ik voel mij de laatste tijd niet goed en ik heb hulp nodig. 


Reageer