Hoi,
De gene die ooit contact hebben gehad met 113 (Stichting Zelfmoordpreventie), wat was jullie ervaring hier mee? Je hoeft natuurlijk alleen je ervaring te delen als jij dat zelf wilt.
Groetjes,
Britt
Bladzijde 1 / 1
Er zijn maar weinig mensen die na het contact opnemen met 113 terugkomen naar de Kindertelefoon, dus ik denk dat je daar goed verder wordt geholpen als je depressief bent.
Het is te vergelijken met de Kindertelefoon, je kunt bellen én chatten. Chatten is niet zo heel moeilijk en je hoeft niet zenuwachtig te worden. Probeer het gewoon, als je twijfelt.
Groetjes,
Een Persoon Zonder Naam
Het is te vergelijken met de Kindertelefoon, je kunt bellen én chatten. Chatten is niet zo heel moeilijk en je hoeft niet zenuwachtig te worden. Probeer het gewoon, als je twijfelt.
Groetjes,
Een Persoon Zonder Naam
Het is te vergelijken met de Kindertelefoon, je kunt bellen én chatten. Chatten is niet zo heel moeilijk en je hoeft niet zenuwachtig te worden. Probeer het gewoon, als je twijfelt.
Groetjes,
Een Persoon Zonder Naam
Hey,
Ik heb al heel vaak contact gemaakt met 113, Over sommige gesprekken ben ik positief maar ik had er vandaag weer eentje gehad die uit was gelopen tot een kei harde discussie, maar dat kan ook echt liggen met wie je dan op dat moment aan het praten bent. Ik was vandaag met iemand aan het chatten en diegene waar ik mee aan het chatten was had gezegd dat ik een soort muur om me eigen heb die ik moet afbreken om weer positief in het leven te kunnen staan, en ik vond deze uitspraak heel erg mooi en vooral omdat iemand dat ook had gehad tegen mij via de luisterlijn. Dus ik had gezegd van Wow dat had ook iemand tegen mij gezegd via de luisterlijn waarop die gene alleen maar zei: "Zal wel je zit nu in therapie" wat maakte mij dat boos zeg. Alsof ik mijn verhaal niet kwijt mocht. Voelde me echt rot. Stond laats dicht bij het spoor en ik zag een bord van 113, maar daarop Ik luister "wat je verhaal ook is ik luister graag" kreeg bij dat gesprek meer het gevoel van niet. Je wordt van het kastje naar de muur gestuurd.
Groetjes,
Britt
Hey Britt
Goed dat je op moeilijke momenten contact opneemt met 113. Het kan inderdaad gebeuren dat het ene gesprek beter voelt dan het ander, dat een vrijwilliger nu en dan een slechte dag heeft, maar in het algemeen ben ik positief te spreken over 113.
De gesprekken die ik tot nu toe met 113 gehouden heb, verliepen via chat. Bellen is zo m'n ding niet, en bij chatten word ik minder nerveus. Tot nu toe ben ik enkel terecht gekomen bij begripvolle personen die kalm luisterden en raad gaven.
Toen ik de chat opende kwam ik terecht bij een eerste medewerker. Die vroeg hoe ernstig mijn drang naar zelfdoding was, en nadat ik dat had aangegeven, werd ik doorverwezen naar een andere medewerker. Op momenten als deze, waarop ik in een vrij zware crisis zat, duurde dat doorverwijzen best een tijd, maar ik kan me voorstellen dat ze het druk moeten hebben. Daarvoor dus alle begrip.
Wat ik erg handig vond, is dat je een chatsessie kan opslaan. Op die manier kan je wat je toen verteld hebt, later nog eens teruglezen. Ik had de chatsessie bijna laten lezen door mijn psychiater, maar dat heb ik op het laatste moment niet gedurfd (ben nogal een watje op dat vlak).
Ik vind het heel goed dat er een plek bestaat waar je anoniem en gratis terecht kan. Op de site van 113 staan niet alleen hun contactgegevens, maar ook linkjes naar zelfhulp en online therapie. Ook kan je er lezen hoe je er als naaste kan zijn voor iemand met zelfmoordneigingen.
Ik hoop dat je in de toekomst bij vriendelijke medewerkers terechtkomt, die op een zachte manier omgaan met wat je vertelt. Nu en dan bots je misschien op iemand die je wat minder ligt, maar hopelijk zal het vaker gebeuren dat je een opluchtend gesprek tegemoet gaat.
Groetjes
Kenshin
Goed dat je op moeilijke momenten contact opneemt met 113. Het kan inderdaad gebeuren dat het ene gesprek beter voelt dan het ander, dat een vrijwilliger nu en dan een slechte dag heeft, maar in het algemeen ben ik positief te spreken over 113.
De gesprekken die ik tot nu toe met 113 gehouden heb, verliepen via chat. Bellen is zo m'n ding niet, en bij chatten word ik minder nerveus. Tot nu toe ben ik enkel terecht gekomen bij begripvolle personen die kalm luisterden en raad gaven.
Toen ik de chat opende kwam ik terecht bij een eerste medewerker. Die vroeg hoe ernstig mijn drang naar zelfdoding was, en nadat ik dat had aangegeven, werd ik doorverwezen naar een andere medewerker. Op momenten als deze, waarop ik in een vrij zware crisis zat, duurde dat doorverwijzen best een tijd, maar ik kan me voorstellen dat ze het druk moeten hebben. Daarvoor dus alle begrip.
Wat ik erg handig vond, is dat je een chatsessie kan opslaan. Op die manier kan je wat je toen verteld hebt, later nog eens teruglezen. Ik had de chatsessie bijna laten lezen door mijn psychiater, maar dat heb ik op het laatste moment niet gedurfd (ben nogal een watje op dat vlak).
Ik vind het heel goed dat er een plek bestaat waar je anoniem en gratis terecht kan. Op de site van 113 staan niet alleen hun contactgegevens, maar ook linkjes naar zelfhulp en online therapie. Ook kan je er lezen hoe je er als naaste kan zijn voor iemand met zelfmoordneigingen.
Ik hoop dat je in de toekomst bij vriendelijke medewerkers terechtkomt, die op een zachte manier omgaan met wat je vertelt. Nu en dan bots je misschien op iemand die je wat minder ligt, maar hopelijk zal het vaker gebeuren dat je een opluchtend gesprek tegemoet gaat.
Groetjes
Kenshin
hey
ik heb inderdaad ook wel eens een vervelend gesprek met 113 was. ook goede gesprekken.
het vervelendste was dat ze zijden je bent niet erg genoeg en drukte de chat weg.
maar ook een heel fijn gesprek gehad. dat gesprek duurde 3 uur. en had letterlijk heel mijn leven vertelt
wat echt op luchte.
groetjes
blue
ik heb inderdaad ook wel eens een vervelend gesprek met 113 was. ook goede gesprekken.
het vervelendste was dat ze zijden je bent niet erg genoeg en drukte de chat weg.
maar ook een heel fijn gesprek gehad. dat gesprek duurde 3 uur. en had letterlijk heel mijn leven vertelt
wat echt op luchte. groetjes
blue
He,
Dankjewel voor jullie ervaringen. Heb zelf ook een keer gebeld met 113, maar dat vond ik helemaal niks en de gene die ik aan de lijn had stuurde me door naar de luisterlijn. Omdat ze bij 113 voor zogename oplossingen zorgen. Maar in het algemeen ben ik wel erg positief over de hulpverlening, ben wel echt blij dat zo iets bestaat.
Groetjes,
Britt
Dankjewel voor jullie ervaringen. Heb zelf ook een keer gebeld met 113, maar dat vond ik helemaal niks en de gene die ik aan de lijn had stuurde me door naar de luisterlijn. Omdat ze bij 113 voor zogename oplossingen zorgen. Maar in het algemeen ben ik wel erg positief over de hulpverlening, ben wel echt blij dat zo iets bestaat.
Groetjes,
Britt
Hey,
Ik vind het heel goed dat zoiets bestaat, daar niet van, het is alleen niks voor mij.
De keren dat ik er heen ging, wist ik eigenlijk ook niet zo goed wat ik er zocht. Ik had na zo'n gesprek dan ook nooit het gevoel dat ik het gevonden had. De dingen waarmee ze kwamen en zeiden, waren al zo vaak tegen me gezegd. Voor mij hielp het gewoon niet.
Ik heb een paar keer met ze gechat. Ik denk dat bellen beter voor me was geweest, alleen durfde ik dat niet. Dat merkte ik ook met de KT. Het chatten vond ik altijd niks, maar toen ik eindelijk over de drempel ging om te bellen, had ik eindelijk iets aan de gesprekken.
Ik denk dat je altijd zelf moet proberen of het werkt, je hebt immers niks te verliezen. Als jouw negatieve ervaring is veroorzaakt door een medewerker, zou ik het zeker nog eens proberen. Grote kans dat je diegene niet nog eens treft! Als het systeem verder wel werkt, denk ik dat je volgende gesprek weer positief zal zijn :)
Gr. Pin
Ik vind het heel goed dat zoiets bestaat, daar niet van, het is alleen niks voor mij.
De keren dat ik er heen ging, wist ik eigenlijk ook niet zo goed wat ik er zocht. Ik had na zo'n gesprek dan ook nooit het gevoel dat ik het gevonden had. De dingen waarmee ze kwamen en zeiden, waren al zo vaak tegen me gezegd. Voor mij hielp het gewoon niet.
Ik heb een paar keer met ze gechat. Ik denk dat bellen beter voor me was geweest, alleen durfde ik dat niet. Dat merkte ik ook met de KT. Het chatten vond ik altijd niks, maar toen ik eindelijk over de drempel ging om te bellen, had ik eindelijk iets aan de gesprekken.
Ik denk dat je altijd zelf moet proberen of het werkt, je hebt immers niks te verliezen. Als jouw negatieve ervaring is veroorzaakt door een medewerker, zou ik het zeker nog eens proberen. Grote kans dat je diegene niet nog eens treft! Als het systeem verder wel werkt, denk ik dat je volgende gesprek weer positief zal zijn :)
Gr. Pin
Hey,
Er zijn een paar verklaringen voor momenten zoals deze, wanneer gesprekken niet zuiver verlopen.
Uit eigen ervaring, probeerde ik te chatten met de Kindertelefoon, terwijl de tijd dat hij open was eigenlijk al voorbij was. Er kwam toch nog iemand en vertelde vriendelijk dat diegene naar huis toeging en vroeg of het ernstig was. Dat was het niet en die persoon ging weg. Ik klikte wel zelf weg overigens.
Dit heeft te maken met een fout van mezelf, namelijk te laat proberen te chatten. Of de reden niet erg genoeg was, weet ik niet. Zoals iedereen wilde ik mijn verhaal eventjes kwijt.
Ook was die persoon een medewerker of medewerkster, een mens. Na een hele dag te hebben gewerkt, is het logisch moe te zijn en geen zin meer te hebben. Begrijpend is dat je als medewerker uitput en er even geen zin meer hebt, en daardoor een beetje kortzichtig wordt. Als je geval niet ernstig genoeg is, kun je weggeklikt worden omdat het misschien heel druk is. Het is jammer dat er altijd zo een wachtrij is, maar dat komt omdat er nu eenmaal niet heel veel geld en vrijwilligers beschikbaar zijn voor deze instanties.
En, omdat iedereen een mens is, kan het zijn dat twee mensen gewoon met elkaar botsen en dat jullie totaal niet met elkaar kunnen omgaan. Chatten is wat dat betreft beter, omdat het dan minder persoonlijk lijkt, naar mijn idee.
Groetjes,
Geen_Naam
Er zijn een paar verklaringen voor momenten zoals deze, wanneer gesprekken niet zuiver verlopen.
Uit eigen ervaring, probeerde ik te chatten met de Kindertelefoon, terwijl de tijd dat hij open was eigenlijk al voorbij was. Er kwam toch nog iemand en vertelde vriendelijk dat diegene naar huis toeging en vroeg of het ernstig was. Dat was het niet en die persoon ging weg. Ik klikte wel zelf weg overigens.
Dit heeft te maken met een fout van mezelf, namelijk te laat proberen te chatten. Of de reden niet erg genoeg was, weet ik niet. Zoals iedereen wilde ik mijn verhaal eventjes kwijt.
Ook was die persoon een medewerker of medewerkster, een mens. Na een hele dag te hebben gewerkt, is het logisch moe te zijn en geen zin meer te hebben. Begrijpend is dat je als medewerker uitput en er even geen zin meer hebt, en daardoor een beetje kortzichtig wordt. Als je geval niet ernstig genoeg is, kun je weggeklikt worden omdat het misschien heel druk is. Het is jammer dat er altijd zo een wachtrij is, maar dat komt omdat er nu eenmaal niet heel veel geld en vrijwilligers beschikbaar zijn voor deze instanties.
En, omdat iedereen een mens is, kan het zijn dat twee mensen gewoon met elkaar botsen en dat jullie totaal niet met elkaar kunnen omgaan. Chatten is wat dat betreft beter, omdat het dan minder persoonlijk lijkt, naar mijn idee.
Groetjes,
Geen_Naam
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
