Hoi.
Mijn humeur is ineens omgedraaid en het weer ook. Eerst was het zonnig en was ik vrolijk, nu dondert en regent het en ben ik stikchagrijnig.
Het begon toen ik keihard mijn rug stoot. Toen liep ik naar boven en deed ik mascara op die uitliep. Daarna deed ik mijn nieuwe chanel lippenstift op en ging mijn mond prikken, dus haalde ik het eraf en was mijn HELE gezicht rood. Toen werd mijn haar statisch en deed ik een staart in waar ik echt megaveel haarspray in moest doen, voordat hij perfect was. Daarna wou ik oorbellen in doen en bleken mijn favoriete oorbellen te roesten. En bij alle andere oorbellen waren de vastmaakknopjes kwijt (zo irritant). Toen vond ik goede, alleen bleken die heel erg duur te zijn en was het te riskant om te dragen. Toen begon ik te janken en maakte ik mijn vader per ongeluk wakker en toen had ik een schuldgevoel. Daarna bleek mijn kamer SUPER rommelig te zijn. Daarna was ik ineens HEEL chagrijnig. Toen mocht ik oorbellen van mn moeder lenen, alleen ze waren allemaal niet goed. De een zat te laag, de ander was saai, de ander was niet symmetries, de ander was niet perfect mooi, de ander was te groot, de ander te dik, de ander te klein, de ander te duur, de ander te chic…. ect ect ect. (Dit had ik trouwens alleen op mn 4e toen ik driftaanvallen had… Urgh) Uiteindelijk toch maar oorbellen in gedaan, anders groeien mijn gaatjes dicht.
Toen begon het te stormen en kreeg ik ineens overal huilbuien van. Zelfs als ik een stofje op de grond zag liggen, toen mijn zus opstond van de bank en toen mijn moeder iets uit haar hand liet vallen (waarom dan? Wtf...)
Nou toen ging mn moeder stofzuigen en pakte ik de kitten omdat die dan bang wordt. Alleen toen krabte hij mij en sprong hij buiten de storm in. (Hij is nog steeds niet terug en ik heb een handdoek klaarliggen om hem in op te rollen, te knuffelen, warm te maken en te aaien. Vind ie fijn.) En toen kreeg ik weer een huilbui en ben ik in mijn zomerkleren de stortregen in gerend met een paraplu. Om hem op te halen, maar hij was al weg. Toen ging ik nog harder janken.
Daarna ging mijn moeder naar boven en kreeg ik enorme zin in suiker en propte ik meteen 2 cupcakes naar binnen. (Ik had al een donut op!) Daarna was ik misselijk, en ging die misselijkheid na 2 minuten over en nu heb ik enorm zin om een hele reep chocola of nog een donut naar binnen te werken… Maar ik bedwing mezelf.. Toen kwam mijn vader me vertellen dat hij heerlijke chocoladevla had gekocht voor het toetje (Jammie!) en begon ik te janken. (WAT DE ***! Waarom!?)
En nu voel ik ineens dat ik tijdens dat ik dit aan t schrijven was een beetje heel erg mega superveel afscheiding naar buiten heb geproduceerd en krijg ik een seconde een woede attack en 3 seconden paniek en dan ineens verdriet. (Zeer verwarrend dit)
En nu ben ik ineens mega geirriteerd omdat ik niet weet hoe ik geïrriteerd moet schrijven en bij heel veel woorden ineens allemaal rode streepjes eronder staan.
En nu ben ik boos omdat er letterlijk volgensmij geen touw aan dit bericht vast is te knopen.
En nu ben ik weer geïrriteerd omdat ik geen punt heb geschreven bij het vorige bericht. (Nu wel).
En nu ben ik hopeloos, omdat ik me afvraag wat ik in hemelsnaam met mijn leven moet doen.
En nu ben ik geïrriteerd omdat mijn voeten vies zijn en mijn haar niet goed zit.
HELP! Wat is dit nou weer! Wat gebeurd er??? Hormonen??? Of wat dan???
Xxx CuteFlower!!!
