Skip to main content

Hallo, ik ben erg bang om dood te gaan, ik lig hier nu al bijna 1 week wakker mee, en het is geen fijn gevoel, dus men vraag is wat gebeurt er na je dood?.. van blijft je bewustzijn er gewoon nog en kan je nog zien en kan je nog met iemand praten. Als iemand het antwoordt weet, dan zal dat erg fijn zijn...

Hoi, wat vervelend dat je hiervan wakker ligt.

Ikzelf ben niet religeus. Men spreekt vaak over de hemel en de hel. Ik weet niet precies wat er is, dat weet je pas als het zover is (wat nog heeell lang duurt). Ik denk dat je simpelweg geen bewustzijn meer heb en dat er verder niks is na de dood. Het verhaal van de hemel klinkt echter wel aantrekkelijker.

Ik zou je aanraden je er niet al te druk over te maken. Erover nadenken is natuurlijk prima maar de dood is ver weg, je heb nog een heel leven voor je! Komt echt wel goed, zoals ik al zei, erover nadenken is harstikke goed maar wees niet bang

 


heyyy roos,

ik snap je, mij houd het ook wel eens wakker! 
maar pls wee niet bang. waar jij over na denkt is geen antwoord op, de dood is iets raars, iets spannends maar ook iets moois. 
 

ik snap dat je er over nadenkt maar ik denk dat er savonds en snachts over denken niet helemaal de juisten tijd is. probeer het eens overdag, vraag het je ouders/verzorgers, broers of zussen. 

waar ik uiteindelijk zelf voor heb gekozen om in te geloven is dit: stel je gaat dood en je hebt je hele leven lang van mensen gehouden, je hield van kleine dingen dan ga je naar een plek waar het fijn is, een plek waar je met je liefdes kan rusten, als je heel je leven egoistisch was en hield van jezelf en niemand anders dan ga je ergens heen waar je bent alleen zonder herinneringen dus de vraag heb je liefde gekend is de weg die volgt na je dood.

 

maar op deze vraag is geen goed of fout antwoord, maak voor je zelf een bedenking waar jij in gelooft en mee kan leven 🙂.

 

maar wees niet bang de dood is nog ver weg!

 

meer vragen ik benatwoord ze graag

liefs juul


Heyo,

Een vraag waar je geen goed of fout antwoord op kan geven.

Volgens mij heeft iedereen hier wel is over nagedacht.  Ga je naar een andere wereld? Naar een Hemel of Hel? Wordt je opnieuw geboren? Geen idee.

Mijn opa en oma waren niet perse christelijke ofzo, maar ze geloofde wel beiden in een Hemel en Hel. Nu ze beiden overleden zijn geloof ik ergens wel dat ze nu samen in de Hemel zijn. Of in iedergeval op fijne plek met z'n tweeën. 

Ik ben zelf dan ook niet heel bang voor de dood. Omdat ik zelf altijd denk van ik ga ook naar een mooie plek. Bijvoorbeeld ergens in de bergen, in de bossen, in een klein maar knus huisje. Waar ik voor eeuwig leef in de natuur. Dat geeft mij al meteen een goed gevoel, en dan denk ik van laat de dood maar komen! 

Soms denk ik wel is van waarom pleeg ik geen zelfmoord? Niet omdat ik depressief ben ofzo, of omdat me leven kloten is, maar gewoon om te zien wat er na je dood is. Waar zijn al onze geliefden naartoe? 

Mijn tip aan jou is om te denken aan een leuke en fijne plek. Waar jij je wel ziet zitten als je dood bent. Je hebt vast en zeker wel een plek in je hoofd. En je kan daar kiezen of je alleen bent, of met anderen, of je mensen die je bent verloren weer terug ziet, of dat je nieuwe mensen gaat ontmoeten, of allebei.

Creëer je eigen Hemel. 

See ya!

Jixx.


De dood is niet te voorkomen, dus is het de vraag of het al te veel zin heeft om erover na te denken.
Niet om je te ontmoedigen of om je tegen te houden, maar je peinst natuurlijk ook niet over het op- en ondergaan van de zon.
Het zal wel even duren voordat we daar iets over te zeggen hebben.

Je mag er van uitgaan dat er iets is en dat is zeker een troostende gedachte.
Ik zal ook niet zeggen dat het niet zo is.
Echter kun je er ook van uitgaan dat er ook niets kan zijn.
Een ruimte kan bijvoorbeeld geen materie bevatten, wat je dan een vacuüm mag noemen.
Wij worden gevormd uit dood materie, uit atomen en moleculen.
Gezien ik mijn brood nog geen vakbond heb zien vormen, mag je hier van uitgaan.
Iets onderscheidt ons dus van het dode materie, waar wij uit zijn opgebouwd.
Dit is er alleen als onze hersenen het doen.
Mensen, die hersendood zijn, kunnen namelijk lastig een bewustzijn hebben.
Als wij dan sterven dan zal dit bewustzijn ook eindigen.
Uiteindelijk is er voor ons niets meer, omdat wij natuurlijk niet meer bewust zijn.
Dan zijn wij slechts eten voor de aardwormen of een leuk decoratiestuk met een aardig verhaal in de vitrine.
Wat ze dan doen met je lichaam is niet echt meer van belang voor jou, omdat je niet meer bent.


Heyy

Voor mij is er gwn niks na de dood, denk ik. Het stopt gwn. Geen bewustzijn, geen herinneringen, niet denken of doen. Gewoon niks.

Het is denk ik wel normaal dat je over dat soort dingen nadenkt, iedereen doet dat weleens hoor. Hoe dan ook, of je het nu wilt of niet, sterven valt niet te vermijden. Als je leeft moet je ook dood, zo is dat nu eenmaal. Het klinkt wel grof maarja, ik ken niemand die eeuwig leeft hoor. Sterven lijkt eng, dat is zeker waar. Maar alles die onbekend is lijkt eng. Omdat je iets niet kent ben je er bang voor. Dat is bij de mensen al altijd zo geweest. Vrees voor het onbekende, heel normaal hoor.

Ik denk altijd, als je geen bewustzijn hebt is het net zoals voor je geboren was. Toen wist je ook nog van niks. je kon niet denken, voelen, doen. Was zo slecht niet, toch? 

Groetjs


Ik denk dat het niks is na je dood 

maar ik zou stoppen er over nadenken want je wordt er niet vrolijk van . Geniet van de leuke dingen 


Reageer