Hoi Allemaal,
Jeetje wat is het fijn om hier even je hart te luchten. Ik las al allemaal mooie adviezen en verhalen.
ik ben 15 jaar en doe veel aan automutileren ( snijden). Op een geven moment ben ik er mee begonnen en nu geeft het een soort rust. Ik heb ongeveer een jaar geleden maar mijn moeder verteld. Ze ging er ‘oke’ mee om en vooral lief. Ze zei dat ik altijd bij haar terecht kon, maar de laatste tijd doe ik dat niet meer.
Nu het zomer is, moet je plekken gaan bedekken, ook al probeer ik het slim aan te pakken. Ik moet binnenkort met iemand praten om ermee te stoppen, maar ik weet niet of ik dat nog wel wil. Het geeft controle over je eigen lichaam en zet innerlijke pijn om in zichtbare pijn. Niemand begrijpt dat, als je het niet doet. Ik hoop dat jullie me wel hierin begrijp ( of niet, mag ook ) ik kan niet meer tegen me moeder zeggen dat ik geen gesprek meer wil. Ik heb al vaak genoeg dat ene zinnetje gehoord ‘ja dat is niet zo slim, je moet een andere manier zoeken’ , ik vind het een vreselijk zinnetje. Ik zit nu al tegen het gesprek op, omdat ik eigenlijk niet wil stoppen.
iemand tips?
Xxx Bloem