Ik huil als andere mensen ruzie maken, iemand zijn stem harder laat klinken en tegen mij praat, of als ik ruziënde mensen hoor. Ik weet niet waarom, maar ik sta dan soort van stil en kan alleen maar huilen, maar het is ook weer niet dat ik een paniek aanval krijg. Ik heb ook gehad dat ik een glas of zo heb gebroken en dat ik dan gewoon moest huilen, zelfs toen niemand nog iets gezegd had. Het idee dat iemand boos op mij is is al heel moeilijk voor mij. Het is niet dat als iemand hard praat of zo dat ik ga huilen, maar als ik zeg maar kan aanvoelen dat iemand boos is, gebeurt het. Laatst had ik ook dat ik per ongeluk water knoeide toen ik m’n vader een glas water bracht (hij zat te werken met zijn laptop) en toen verhefde hij zijn stem. Hij was niet erg boos, alleen in paniek/stress dat zijn computer stuk zou gaan. Ik pakte snel een doekje en droogde het op. Ik zei dat ik sorry was en hij zei ook sorry dat hij boos klonk. Ik ging naar mijn kamer en moest gewoon huilen, ik kon het volgend anderhalf uur niks doen, ik was gewoon super bang en kon niet stoppen met huilen. Ik weet niet echt waarom dit is, ik heb wel een idee, maar mijn moeder zegt dat het normaal is dat je bang bent en moet huilen als iemand echt boos op je is/ hun stem verheft. Mijn ouders zijn gescheiden (nu wel soort van vrienden) en vroeger ruziede ze wel veel. Ik vind het ook überhaupt al moeilijk om ‘nee’ tegen mensen te zeggen, omdat ik bang ben dat ze dan niet blij meer met mij zullen zijn. Ik heb ongeveer een jaar therapie gehad en dat gaat nu al wel veel gemakkelijker. 

Sorry voor de niet erg duidelijke uitleg, laat me weten als je weet waarom dit gebeurt en wat ik misschien zou kunnen doen om mezelf te kalmeren en weer normaal te krijgen, meestal luister ik naar muziek.