Hallo ik ben ? en ik ben 14 half dus bijna 15.
En ik kan je vertellen ik heb een hoop meegemaakt.
Het begon natuurlijk op de basisschool groep 1 2 en 3 waren niet zo spannend maar groep 4 is wel wat heftiger, ik verloor mijn beste vriend en mijn beste bovenbuurjongen die kende hij was 8 en overleed aan kwaadaardige botkanker. ik bleef tevens in dat jaar zitten ivm ik niet goed kon lezen (ik heb geen dyslexie)
Groep 4 5 6 7 8 werd ik veel gepest in groep 7 pas werd er vastgesteld dat ik Autisme had.
Ik werd iedere ochtend depressief wakker ik had nergens zin en in die basisschool jaren heb ik misschien aan zelfmoord gedacht mijn ouders waren streng en iedereen had kritiek op mij het lukt niet op school ik werd boos haalde slechte cijfers en ik had geen sociaal gemeenschap vergeleken met de rest.
In 2016 kwam ik bij de scouting iets waar ik nooit had gedacht dat ik het zou doen.
Daar ging het ook niet al te lekker ik was bang kon moeilijk omgaan met de rest en niemand wist van mijn Autisme.
Nu 2019/2020 heb ik verteld dat ik Autisme heb ze zijn anders tegen mij gaan doen maar ik ben er tevreden mee. mensen nu accepteren mij niet zoals ik ben en dat moet veranderen! we zijn ook maar mensen mensen met gevoelens mensen die een normale puber willen zijn domme dingen kunnen doen en vooral zijn wie ze echt zijn.
voor alle mensen die mij geholpen hebben afgelopen jaren daar ben ik heel dankbaar voor.
Ik ben alles nu aan het oppakken en mezelf weer omhoog te hijsen uit de klif waar ik nooit gedacht had dat ik eruit zou komen.
Het is moeilijk maar ik weet zeker dat iedereen het kan.
Groetjes The Mystery Lama
