Hey,
Ik heb veel topics over dit onderwerp gelezen, maar mijn probleem is (denk ik) net iets anders, dus ik start maar het zoveelste topic hierover…
Ik heb een vriendengroepje van vijf, en daarvan snijden twee mensen zichzelf. Van de een wist ik het wel, en was ik ook niet heel verrast toen ze zei dat onze gymdocent haar armen gezien had en ze op gesprek moest komen bij de mentor(ze had al counseling) volgens mij gaat het met haar de laatste tijd al beter.
Bij de andere is het wat ingewikkelder: zij is sowieso mijn beste vriendin, en van haar wist ik het ook echt niet, pas toen ze het tegen me zei nadat de gymdocent haar ook gezien had. De docent en onze mentor wisten dat dus eerder. Daarnaast zei ze het alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Toen ik haar vroeg waarom was het antwoord: “Ik word af en toe gewoon gek van mezelf” en laatst zei ze ook van ja het voelt best lekker. Ze heeft tegen onze mentor gezegd dat het niet nodig is om een gesprek te hebben, maar persoonlijk denk ik dat het nog wel nodig is. Maar onze mentor zal niet helemaal gek zijn, dus ik hoop dat hij zelf nog naar haar toegaat. Ik denk dat ik anders zelf naar hem toega, of is dat een soort verraad? en zo ja, is het heel erg?
Een ander deel van dit probleem is dat ze dus vriendinnen zijn, en er best vaak grappen over maken. Ik weet eigenlijk niet of dit juist goed is, als een soort manier van ermee omgaan, of dat het juist zorgelijk is. Ook heb ik het idee dat vriendin twee een soort van denkt dat het “goed” is, omdat vriendin één er zo makkelijk over praat en ook als er in de les gezegd wordt van: “ ja doe dit niet(bijvoorbeeld je potlood in het stopcontact steken) want dan ga je dood” dan zeggen zij iets van yaay
Ik weet niet precies wat ik moet doen, maar ik weet wel dat ik er een beetje zenuwachtig van word. Ik durf niet met ze te gaan praten, want ik word dus enorm zenuwachtig van dit onderwerp, en dan wordt het twee tegen één zeer zenuwachtig persoon. Ik ben ergens ook bang dat ze elkaar juist versterken in dit hele gedoe, en een heel klein stemmetje ver achterin mijn hoofd zegt dan: “Zouden ze het echt ooit doen als ze zeggen dat ze het liefst van het dak springen? Wat nou als ze gewoon een keer goed doorsnijden(ze weten hoe je dat moet doen, hebben ze me een keer in detail uitgelegd)?”
Iemand advies?