Mijn beste vriendin had mij vorig jaar uit frustratie verteld dat ze zichzelf snijdt. Ik was er voor haar en heb er veel met haar over gepraat. Ze was gestopt uiteindelijk, ten minste, dat zei ze.
Een jaar later, oftewel twee maanden geleden, liepen we samen buiten. Ik vroeg haar of ze het nog eens had gedaan. Gelukkig was ze eerlijk.
“Om eerlijk te zijn, ja.” Ze liet haar arm zien. Er zaten verse sneeën in van die ochtend. Ik schrok hier heel erg van en vertelde haar dat ze er echt mee moest stoppen. Ik zei tegen haar dat het niets oploste en vroeg aan d'r waarom ze het deed.
deel van dit antwoord wist ik al. Ze is niet het dunste meisje, laat ik het zo zeggen. Op school bij haar is er een 'stereo type’ dus ze hoort er echt niet bij. Ze wordt behandeld als minderwaardig. Ook thuis verteld haar moeder haar dat ze te dik is en gezonder moet eten.
Maar ze eet gezond. Ze eet zelfs bijna niets ongezonds meer. Ze valt heel langzaam af. Ze blijft zich dan ook vergelijken met mij. Ze trekt zichzelf met behulp van anderen naar beneden.
Ik heb samen met haar het mesje waarmee ze sneed weggegooid. Ik zei: “Als je niet voor jezelf kan stoppen, stop dan voor mij.” Ze zei dat ze gestopt was, once again.
Gister avond was ik aangeschoten en zij ook lichtjes. Ik vroeg haar of ze nog sneed, waarschijnlijk best luchtig aangezien ik halfdronken was. Ze zei nee en dat voelde fijn.
Maar vijf minuten daarna zei ze “ik heb tegen je gelogen.” Ik vroeg wat en ze vertelde dat ze nog sneed. Ze denkt nu dat ik het vergeten ben (daar is ze vanuit gegaan) en ik heb haar al drie keer geholpen en het heeft niet gewerkt. Wat moet ik doen? Ik weet het echt niet meer en ik heb dringend advies nodig.
alsjeblieft, wat moet ik doen? ik maak me zo veel zorgen...
