Skip to main content

Jeetje Mina….

 

Ik ben een jongen van 14  jaar.

 

Sinds 2 jaar, sinds dat ik op het voortgezet zit. Ben ik bevriend geraakt met iemand.

Het is niet haar echte naam maar voor het gemak noemen we haar even Esmee. 

Esmee is een fanatieke meid die overal een opslossing voor weet, ze is niet de knapste. Wat ik zelf ook toegeef. En daar is ze zeer ontevreden over.

Esmee heeft sinds groep 7 volgens haar zelf een depressie, okey okey. Dus ik veel moeite erin steken, nu al 2 jaar lang. Vervolgens vorige maand was ze er weer bovenop, wat ik dacht en wat ze mij vertelde.

Ze kwam in een depressie omdat haar vader, haar mishandelde. Nu is hij uit huis gezet maar mist ze hem heel erg. Daarnaast is ze heel onzeker over alles.

Het was dus zaterdag ochtend, ik zat te gamen. Mijn telefoon in mijn broekzak en hij ging helemaal tekeer. Esmee haar vriendin had een zelfmoord poging gedaan. En ik dacht rotzooi, waar beland ik in. Dus zij helemaal in paniek “En ik had het haar belooft ook Zelfmoord te plegen als zij dat deed.” ik dacht hohohohoho - Wat? 

 

Ik was shocking, wat heb je belooft? 

Ze herhaalde het nog een keer.

 

Ik wist het zeker: Dit is menis. Haar moeder weet het, ze krijgt hulp sinds een jaar.  Maar het werkt gewoon niet. Ik doe mijn best, maar ik krijg steeds meer het gevoel dat zij of nooit, maar iedergeval de laatste maand het gewoon heeft opgegeven. Ik moet haar nu uit het water helpen als het ware maar het lukt me niet meer, het kan niet meer. ik ben nu al zo lang bezig haar te helpen. Elke dag weer, elke dag weer moet ik het zelfde riedeltje herhalen: Het komt goed, wees niet bang etc. 

En ik vind haar heel aardig! Maar de laatste tijd zeurt ze aan me hoofd alsof ik 210 zusjes heb. Het word gewoon lastig. Haar verlaten kan niet, dan verliest ze alles. Psygologische hulp werkt niet, ze zit nu al 2,5 jaar in een traject. De vader wil niet meewerken en zij gaat ondertussen alleen maar kapot.

 

Nu vraag ik de mensen die dit lange bericht even hebben gelezen een oplossing te bedenken, ik ga mijn leven niet opgeven en ik wil al helemaal niet depressief worden. 

Als ze weer zelfmoord wil beloven bel 113, kan nooit kwaad, ook kan je met haar gaan praten, ze wil niet met een psycholoog, maar met jou vast wel...


Heey,

Wat vervelend. Klinkt als een lastige situatie, voor jou en voor je vriendin.

Het is erg vervelend wat er met je vriendin is. Maar let wel goed op jezelf?! Je kan er voor haar zijn en met haar praten als zij dat wilt. Maar je kan haar problemen moeilijk overnemen en/of oplossen.  Het is inderdaad misschien niet een heel goed idee om haar te laten vallen, maar je mag wel je eigen grenzen aangeven. Zoals je zelf ook zegt je moet geen depressie krijgen.

Je zou het eventueel met je ouders of mentor kunnen bespreken. Zij kennen misschien jou vriendin ook. En kunnen je helpen hoe je hier mee om kan gaan, zodat jij er niet onderdoor gaat.

Ook kan je tegen je vriendin zeggen dat ze met De Kindertelefoon contact op kan nemen. Te bereiken op het volgende nummer: 0800-0432 of via deze site: https://www.kindertelefoon.nl voor de chat. Jijzelf kan natuurlijk ook contact met hun opnemen.

Ook kan je je vriendin vertellen dat ze contact op kan nemen met: 113 zelfmoordpreventie. Te bereiken op het volgende nummer: 0800-0113 of via deze site: https://www.113.nl voor de chat. Jijzelf kan ook contact met ze opnemen om advies te vragen wat je het beste kan doen in deze situatie.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Let goed op jezelf en ik wens je veel succes en sterkte!

 

joeeeee


hoii JustShy,

goed dat je hier over praat! klinkt als een erg vervelende situatie voor jou en je vriendin. 

ik snap je situatie ook. heb precies hetzelfde meegemaakt. elke dag weer, “het komt goed, wees niet bang”, maar uiteindelijk geloof je zelf niet meer wat je zegt.

dit is vaak een tricky situatie, want het laten stikken van een persoon met zulk blok aan haar been is ook een van de rotste gevoelens ooit, dat snap ik. maar je hoeft ook absoluut niet haar problemen voor haar op te lossen en al zeker niet verantwoordelijk te voelen voor haar problemen. het beste wat je dan toch voor iemand kan doen is er voor haar zijn en simpelweg, naar haar luisteren.

“you cant love someone’s mental illness away. but you can love someone through their mental illness.”

en ik zou ook een beetje letten op je eigen mentale staat hierbij. het is natuurlijk nog steeds tricky om hier een balans in te vinden, maar jouw grenzen zijn ook belangrijk! jij hebt waarschijnlijk ook zo je dagen dat je echt niet meer weet wat je er mee moet. en dat is okay!

hang in there!!
 

groet,
seabreezes


Reageer