Hey someoneyoudontknow
Wat vervelend dat je vriendin Anna een burn-out heeft. Dat moet niet gemakkelijk zijn voor haar, maar voor jou is het ook niet prettig. Zo probeer je er bijvoorbeeld voor haar te zijn, maar laat ze dat maar moeilijk toe.
Het zou inderdaad kunnen dat Anna nog in een soort van ontkenningsfase zit. Als dat het geval is, vermoed ik dat je momenteel weinig voor haar kan doen. Hulp en steun zou ze niet toelaten, totdat ze inziet dat ze die hulp en steun, en jou, nodig heeft.
Verstandig dat je Anna’s burn-out met je moeder besproken hebt. Fijn dat zij je wat advies kon bieden. In ieder geval lijkt het me nuttig voor Anna om vroeg of laat, liefst vroeger dan laat, hulp te zoeken. Dat kan eventueel via school. Zitten jullie op dezelfde school?
School zou rekening kunnen houden met de moeilijkheden waar Anna mee zit. Ook kan school haar hulp aanbieden, of kan ze doorverwezen worden naar een hulpverlener buiten school. Als Anna via school hulp zoekt, kan ze via een vrij eenvoudige weg geholpen worden, zonder dat haar ouders per se betrokken moeten worden.
Anna moet het natuurlijk zelf willen, anders werkt het niet. Ik stel voor dat je haar even tijd geeft om uit de ontkenningsfase te komen, laat ons zeggen twee weken, voordat je nog eens vraagt hoe het met haar gaat en of ze niet eens contact op zou durven nemen met haar mentor. Moest je je echt zorgen gaan maken, kan ook jij zo mogelijk contact opnemen met haar mentor.
Even over jou. Heb je het gevoel erg in te zitten met Anna? Het is namelijk van belang om door de zorgen om Anna heen jezelf niet uit het oog te verliezen. Zorg er gerust voor dat je voldoende ontspant en rust, zodat je niet constant met Anna in je hoofd zit. Ten slotte kan je een ander pas echt goed helpen als je zelf goed in je vel zit.
Gr. Kenshin
Bedankt dat je de tijd hiervoor hebt genomen.
Anna gaat al naar een psycholoog maar de afspraken die ze daarmee maakt (telefoon limiet enzo) komt ze niet na dus dat is nutteloos
In begin februari begon ze al burn-out klachten te krijgen, ze let niet meer op ze vergeet heel veel dingen en ze maakt ook al 3 maanden geen huiswerk of toetsen meer(dit is in overleg met haar mentor gebeurd). Ik heb dus al tegen haar gezegd dat ze misschien gewoon een tijdje thuis moest gaan zitten om aan te sterken en volledige rust te pakken. Dat wilde ze alleen niet omdat ze bang is dat ze nieuwe vrienden verliest.
Ik verlies mezelf niet hoor. Ik begin het steeds meer te accepteren dat Anna heen hulp of iets wil en dat het verspilde energie is om daar dus de hele tijd mee bezig te zijn. Het is haar burn-out en ik kan haar lastig dwingen om iets te doen
Nogmaals bedankt voor je tijd
Jammer dat Anna de kans tot contact met haar psycholoog niet grijpt. Wel goed dat school op de hoogte lijkt te zijn van dat ze het moeilijk heeft, waardoor ze voor een tijd het huiswerk en de toetsen links kon laten liggen.
Anna is bang haar vrienden te verliezen. Heb je het gevoel dat deze vrienden haar steunen? Misschien helpt het haar om van haar vrienden te horen dat ze haar niet in de steek zullen laten.
Goed dat je in de tussentijd ook voldoende voor jezelf zorgt 
Gr. Kenshin
Ze had net vrienden gemaakt waar ze nog niet super goed mee was dus dat valt snel om in een situatie als deze, nu ze geen energie heeft om tijd in die vriendschappen te steken. Het stoorde mij vooral dat ze alleen daarom niet thuis wilde zitten (nu moet ze wel
) ik heb ook regelmatig tegen haar gezegd dat ze nu haarzelf op nummer een moet zetten maar toch bleef ze naar school gaan
Hm, lastig. Heb je het gevoel dat de quarantaine haar enige rust biedt? Ten slotte zit vrijwel iedereen momenteel thuis.
Gr. Kenshin
