Hoi, ik ben bijna mijn hele leven goed bevriend met een aantal jongens (4 jongens) van mijn rugby team, we hebben veel leuke dingen samen gedaan, maar er was een jongen (ik zal hem “vriend” noemen) die mij altijd ging afkraken voor veel dingen die ik deed en mijn vrienden deden er niks mee ze zeiden er niks van en deden soms ook mee met die “vriend”, terwijl ik super goed met iedereen kon opschieten als die “vriend” er niet was. Als die “vriend” er niet was dan voelde ik mij veilig en gewoon zoals het hoort in een vriendengroep. Er is een vriend in mijn vrienden groep waarmee ik goed kon opschieten, wij deden veel samen, hij kwam vorige zomer vakantie zelfs mee met mij op vakantie. Maar als mijn “vriend” er was dan deed hij ook een beetje mee. Ik dacht eerst dat het kwam omdat ik kleiner en slapper was dan de rest en dat ze mij meer zouden respecteren als ik even sterk als hun en even lang was, daardoor voelde ik me een lange tijd onzeker over mijzelf, ik dacht dat ik niet goed genoeg was. Totdat er twee broers beetje bij beetje bij onze vriendengroep kwam, een daarvan was twee jaar jongen en een kop kleiner dan mij, maar toch werd hij wel gerespecteerd door die “vriend” Toen vroeg ik me af: wat heeft hij wel dat ik niet heb? De laatste tijd wordt ik steeds vaker buitengesloten, dan gaan zij zwemmen ofzo en dan heb ik niks meegekregen en dan vraag ik waarom ik niet mocht komen en dan zegt die “vriend” dat ik de whatsappgroep niet lees terwijl ik altijd alle berichtjes lees. Ik heb meerdere malen overwogen om uit de vriendengroep te gaan maar dan weet ik dat ik dan waarschijnlijk mijn echte vrienden kwijt zal raken door die stomme “vriend”. Een keer kwam de laatste druppel die “vriend” gebruikte allemaal domme dingen die ik ooit heb gezegd of gedaan tegen mij, hij bleef het maar zeggen en dan lachen de andere vrienden, en als ik het terug probeer te doen dan zegt hij dat ik mijn bek moet houden. Nadat ben ik uit de groep gegaan, ik heb netjes een bedankje gegeven voor alle leuke en gezellige tijden die ik met hun heb beleefd. Gelijk daarna appte mijn goede vriend om te vragen of hij het probleem was, toen heb ik alles uitgelegd en bood die “vriend” zijn excuses aan en vertelde mij dat het hem spijtte. Ik gaf hun een tweede kans want ik wilde niet mijn echte vrienden kwijt raken aan een dwaas. maar ik had er weinig vertrouwen in, en ja hoor na een paar weken begon die “vriend” weer mij te treiteren en te pesten. Daarna heb ik vaak genoeg gehuild. ik besloot gewoon zo weinig mogelijk af te spreken met mijn vrienden. en voor mijn gevoel hebben ze het veel leuker zonder mij, gellukig spreek ik nog af en toe af met mijn goede vriend.
Sorry dat dit heel rommelig is geschreven en niet echt heel duidelijk is.
Ik weet niet wat ik moet doen.
Als je vragen of tips hebt dan hoor ik dat graag.
Dankjewel voor het lezen.
