1. Heb je jezelf wel eens met opzet beschadigd? Ja
2. Weet je ook waarom je jezelf (hebt) beschadigd? Omdat ik me verdrietig en leeg voel en omdat ik controle wil
3. Ben je ooit gediagnosticeerd met een psychische stoornis of dergelijke? Nope
4. Zo ja, heeft deze diagnose invloed op/te maken met dat je jezelf beschadigd (hebt)? Nvt.
5. Ben je ooit een keer in het ziekenhuis beland door zelfbeschadiging? Nee
6. Zo ja, hoe kijk je daar nu op terug? Nvt.
7. Zijn er op dit moment mensen die van je zelfbeschadiging af weten? Nee
8. Zo ja, hoe zijn ze daar achtergekomen en wat was hun reactie? Nvt.
9. zo niet, ben je het van plan te vertellen en tegen wie zou je het dan vertellen? Ja ik ben het wel van plan maar ik durf het niet
10. Heb je hulp (gekregen) voor je zelfbeschadiging? Nee
11. Zo ja, wat vind je het irritantste/ meest helpende aan de hulp die je hebt (gekregen)? Nvt.
12. Zo niet, zou je hulp willen krijgen? Ja
13. Heb je jezelf op een goed zichtbare plek beschadigd? Ja op mijn arm, net onder mijn elleboog 
14. Zo ja, hoe ga jij en de mensen om je heen daar mee om? Ik verberg het door lange mouwen te dragen
15. Zijn er dingen die je door je littekens/zelfbeschadiging niet meer kan/durft te doen? Korte mouwen dragen, zwemmen, naar plekken gaan waar veel mensen zijn
16. Schaam je je voor je littekens/zelfbeschadiging? Ja heel erg
17. Zo ja, denk je dat dit terecht is? Idk
18. Hoe zie je de toekomst voor je met je littekens/zelfbeschadiging? Idk
19. Wat hoop je nog te bereiken? Stoppen
20. Heb je nog tips voor mensen die zichzelf beschadigen of beschadigd hebben? Ten 1e begin er nooit aan het is echt niet de juiste oplossing, als je het al doet probeer het iemand te vertellen (i know dat is moeilijk mr probeer het echt), als je het hebt gedaan en er vanaf bent lijkt het mij handig om bijvoorbeeld in therapie te gaan want er is toch een rede dat je er aan bent begonnen.

Hoi Feline,

Ik weet niet of het heel handig is om hier een vragenlijst van te maken. 
Zelfbeschadiging bestaat maar is niet oké. 
Het is een verslaving en je komt er ook niet zomaar van af. 
Maar het is ook jezelf verminken en dat is iets wat echt niet oké is. 
Ik denk dat je dat ook wel weet. Dat het niet goed is. Maar probeer er dan ook tegen te vechten!
En iedereen die dit leest en doet aan zelfbeschadiging, probeer het te vermijden. 
Ik weet dat het moeilijk is. Ontzettend moeilijk. Maar ik zou niets liever willen dan dat jij, jij daar, er vandaag nog mee stopt. Probeer het maar!

‘ De aanhouder wint!’

Groetjes

Hey Wezelman,

Ik wil ten eerste even zeggen dat ik je punt begrijp en dat ik het er ook zeker mee eens ben. Ik denk alleen ook dat het voor mensen die zelf aan zelfbeschadiging doen of hebben gedaan erg fijn kan zijn om er over te praten in een veilige omgeving. Dat was ook de reden waarom ik deze vragenlijst in eerste instantie maakte.

Ik kamp zelf al ruim 2 jaar met zelfbeschadiging en psychische problematiek dus ik weet maar al te goed wat het inhoudt en wat voor gevolgen het kan hebben. Ik heb me op sommige momenten best wel alleen en onbegrepen gevoeld omdat zelfbeschadiging door de mensen om mij heen al snel als 'raar’ wordt gezien. Ik snap dit natuurlijk want het is niet normaal om jezelf te beschadigen, en ik snap ook dat dit moeilijk voor ze te begrijpen is. Daarom kan het voor mij soms heel erg helpen om erover te praten met mensen die hetzelfde doormaken of door gemaakt hebben, omdat die het wel snappen.

Ik heb deze vragenlijst dus zeker niet gemaakt om zelfbeschadiging aan te sporen of dergelijke, wat ook de reden is waarom ik vooral vragen heb gesteld over de gevolgen van zelfbeschadiging en/of littekens ipv het beschadigen zelf.  Mijn enige doel was om mensen de kans te geven om hun verhaal kwijt te kunnen zonder ervoor veroordeeld te worden. 

Ik hoop dat het nu iets duidelijker voor je is geworden!

Groetjes,

Lana_Feline

heyy,

hier komen mijn antwoorden en  op me profiel heb ik ook mijn verhaal geplaast en daar komt dit ook in voor!

1. Heb je jezelf wel eens met opzet beschadigd? ja
2. Weet je ook waarom je jezelf (hebt) beschadigd? ja 
3. Ben je ooit gediagnosticeerd met een psychische stoornis of dergelijke? ja een zwarte/medium depressie
4. Zo ja, heeft deze diagnose invloed op/te maken met dat je jezelf beschadigd (hebt)?  ja 
5. Ben je ooit een keer in het ziekenhuis beland door zelfbeschadiging?
6. Zo ja, hoe kijk je daar nu op terug? ja ik weet niet beter maar het gaat nu wel beter met me
7. Zijn er op dit moment mensen die van je zelfbeschadiging af weten? ja
8. Zo ja, hoe zijn ze daar achtergekomen en wat was hun reactie? van dat ik ze alles kan vertellen
9. zo niet, ben je het van plan te vertellen en tegen wie zou je het dan vertellen?
10. Heb je hulp (gekregen) voor je zelfbeschadiging? ja heel veel maar mij maakt het niks meer uit
11. Zo ja, wat vind je het irritantste/ meest helpende aan de hulp die je hebt (gekregen)?  dat ze denken dat ze dingen beter dan jij over jou.
12. Zo niet, zou je hulp willen krijgen?
13. Heb je jezelf op een goed zichtbare plek beschadigd? ja
14. Zo ja, hoe ga jij en de mensen om je heen daar mee om?  ik zorg dat ze het niet zien en meestal zeggen ze er niks over en ik ga erover in gesprek met me woongroep.
15. Zijn er dingen die je door je littekens/zelfbeschadiging niet meer kan/durft te doen?n nope
16. Schaam je je voor je littekens/zelfbeschadiging? nee
17. Zo ja, denk je dat dit terecht is?
18. Hoe zie je de toekomst voor je met je littekens/zelfbeschadiging? gewoon hetzelfde zoals het nu is
19. Wat hoop je nog te bereiken? niks ik weet al hoe ik bijvoorbeeld een paniekaanval moet tegen houden.
20. Heb je nog tips voor mensen die zichzelf beschadigen of beschadigd hebben?  praat er met iemand over of het je ouders zijn, een vertrouwens persoon of hier geloof me het lucht echt op!

joe joe

1. Heb je jezelf wel eens met opzet beschadigd? ja
2. Weet je ook waarom je jezelf (hebt) beschadigd? ja
3. Ben je ooit gediagnosticeerd met een psychische stoornis of dergelijke? autisme
4. Zo ja, heeft deze diagnose invloed op/te maken met dat je jezelf beschadigd (hebt)? nee
5. Ben je ooit een keer in het ziekenhuis beland door zelfbeschadiging? nee
6. Zo ja, hoe kijk je daar nu op terug? -
7. Zijn er op dit moment mensen die van je zelfbeschadiging af weten? nee
8. Zo ja, hoe zijn ze daar achtergekomen en wat was hun reactie?  -
9. zo niet, ben je het van plan te vertellen en tegen wie zou je het dan vertellen? ik ben het niet van plan te vertellen, maar als het er echt op aan komt zou ik het mijn ouders of beste vriendin vertellen.
10. Heb je hulp (gekregen) voor je zelfbeschadiging? nee
11. Zo ja, wat vind je het irritantste/ meest helpende aan de hulp die je hebt (gekregen)?-
12. Zo niet, zou je hulp willen krijgen? het gaat nu weer beter, dus ik heb het niet echt meer nodig. Maar als ik terug kijk op de periode waarin het echt slecht ging, was het misschien wel een goede keuze geweest om, om hulp te vragen.
13. Heb je jezelf op een goed zichtbare plek beschadigd? ik doe het meestal op mijn heup zodat het niet opvalt maar heb het ook wel eens op mijn pols gedaan.
14. Zo ja, hoe ga jij en de mensen om je heen daar mee om?  -
15. Zijn er dingen die je door je littekens/zelfbeschadiging niet meer kan/durft te doen? nee
16. Schaam je je voor je littekens/zelfbeschadiging? niet echt
17. Zo ja, denk je dat dit terecht is? nee
18. Hoe zie je de toekomst voor je met je littekens/zelfbeschadiging? idk
19. Wat hoop je nog te bereiken?  ik hoop dat ik ooit gelukkig word
20. Heb je nog tips voor mensen die zichzelf beschadigen of beschadigd hebben? praat erover met iemand die je vertrouwd.

1: ja

2:ik doe het als ik me heel naar en gwn kut voel

3: nee maar waarschijnlijk adhd en ik denk een angststoornis

4: nee

5: nee

7:ja een paar mensen 

8: ik heb sommige het zelf vertelt en andere kwamen er achter door de wondjes de hele tijd

9: ik durf het niet tegen meer mensen te zeggen het zijn ook echt maar 2/3 mensen die het echt goed weten 

10:nee

12: ja

13: ja op mijn armen vooral en op mijn boven benen 

14: ik zeg altijd gwn mijn kat of mijn zusje krapte me of ik heb me geschaafd

15:nee

16: soms wel ja 

17: nee 

1: ja dat heb ik gedaan.

2: om als ik me kut voel gewoon het niet meer aan kan.

3: ?

4:?

5: nee maar wie kan zeggen wat er in de toekomst gebeurd.

6:?

7: mijn vrienden maar die willen mij niet echt helpen er mee.

8: één van hun heb gezegd dat ik er mee moet stopen voor dat het geen gewoonte word.

9: meest van mijn vrienden maken het niks uit of ik he doe.

10: nee.

11: ? 

12: ik weet niet echt of ik hulp wil.

13: bij mijn arm vlak bij mijn hand en heb meestal armbandjes om om het te deken.

14: niemand ziet het echt bij mij behalende als ik mijn armbandjes wel haal maar ze merken het dan nog steeds niet.

15: het enigste wat ik niet durf is om met mijn beste vriend er over te praten want ik wil hem er niet mee lastig vallen.

16: ik schaam mij er niet voor.

17: ?

18: dat weet ik niet zeker het light er aan of het om mijn omgeving beter word.

19: dat ik weer mijn ding kan doen.

20: niet echt.

Hey,

Ik zag dat er op dit forum veel topics zijn over zelfbeschadiging en aangezien ik zelf ook nog wat vragen heb leek het me een goed idee om een vragenlijst samen te stellen. Je hoeft natuurlijk niet alle vragen te beantwoorden als je je daar niet goed bij voelt. Alvast bedankt voor het invullen!

Hier komen de vragen:

1. Heb je jezelf wel eens met opzet beschadigd? Ja
2. Weet je ook waarom je jezelf (hebt) beschadigd? Nee
3. Ben je ooit gediagnosticeerd met een psychische stoornis of dergelijke? Ja, autisme en add, dat laatste verzwijgen mn ouders van me maar ik heb hun document met de psycholoog per ongeluk gelezen
4. Zo ja, heeft deze diagnose invloed op/te maken met dat je jezelf beschadigd (hebt)?ja, er is een naam voor de zelfbeschadiging die ik onder andere doe: dermatillomanie
5. Ben je ooit een keer in het ziekenhuis beland door zelfbeschadiging?nee
6. Zo ja, hoe kijk je daar nu op terug?nvt
7. Zijn er op dit moment mensen die van je zelfbeschadiging af weten?ja
8. Zo ja, hoe zijn ze daar achtergekomen en wat was hun reactie?ze willen het nu perse zien
9. zo niet, ben je het van plan te vertellen en tegen wie zou je het dan vertellen?im ben hier niet klaar voor
10. Heb je hulp (gekregen) voor je zelfbeschadiging?nee
11. Zo ja, wat vind je het irritantste/ meest helpende aan de hulp die je hebt (gekregen)?nee
12. Zo niet, zou je hulp willen krijgen?nee hoeft nu nog niet
13. Heb je jezelf op een goed zichtbare plek beschadigd? Nee want ik draag veel accessoires over mn armen, alleen is het wrs wel zichtbaar op mn vingers
14. Zo ja, hoe ga jij en de mensen om je heen daar mee om? Idk
15. Zijn er dingen die je door je littekens/zelfbeschadiging niet meer kan/durft te doen?armen en handen duidelijk laten zien
16. Schaam je je voor je littekens/zelfbeschadiging?ja
17. Zo ja, denk je dat dit terecht is? Een beetje wel
18. Hoe zie je de toekomst voor je met je littekens/zelfbeschadiging? Ik denk niet dat het uit de hand zal lopen, als het mis gaat zoek ik waarschijnlijk zelf hulp
19. Wat hoop je nog te bereiken?idk een goede toekomst en meer inzicht in wat mn plannen voor de toekomst zullen zijn
20. Heb je nog tips voor mensen die zichzelf beschadigen of beschadigd hebben? Nee sorry, je kan zeggen 'probeer het zo lang mogelijk niet te doen' maar als ik er zelf ook niet mee stop is het noga hypocriet

1. Heb je jezelf wel eens met opzet beschadigd? Ja
2. Weet je ook waarom je jezelf (hebt) beschadigd? Om mijn gevoelens te verwerken. Ik wordt depressief of krijg angst problemen als ik met Sh stop. 
3. Ben je ooit gediagnosticeerd met een psychische stoornis of dergelijke? Ja, maar ze bleken keer op keer misdiagnoses the zijn. 
4. Zo ja, heeft deze diagnose invloed op/te maken met dat je jezelf beschadigd (hebt)?Nee
5. Ben je ooit een keer in het ziekenhuis beland door zelfbeschadiging?Nee, ik wil mezelf niet pijn doen, alleen helpen. 
6. Zo ja, hoe kijk je daar nu op terug? -
7. Zijn er op dit moment mensen die van je zelfbeschadiging af weten? Ja, ik ben er open over. Ik verstop het niet. 
8. Zo ja, hoe zijn ze daar achtergekomen en wat was hun reactie? Vaak staren, soms oordelen, medelijden, jaloezie of respect. 
9. zo niet, ben je het van plan te vertellen en tegen wie zou je het dan vertellen? Ik zeg het als iemand ooit vraagt. 
10. Heb je hulp (gekregen) voor je zelfbeschadiging? Ja, maar was waardeloos. 
11. Zo ja, wat vind je het irritantste/ meest helpende aan de hulp die je hebt (gekregen)? Ik denk het elastiek.  een elastiek gaat mij niet helpen om sh te vervangen. 
12. Zo niet, zou je hulp willen krijgen? Ik wil geen hulp. 
13. Heb je jezelf op een goed zichtbare plek beschadigd?  Ja 
14. Zo ja, hoe ga jij en de mensen om je heen daar mee om?  Het maakt me niet uit wat anderen vinden. Ik verstop het niet. 
15. Zijn er dingen die je door je littekens/zelfbeschadiging niet meer kan/durft te doen? Nee
16. Schaam je je voor je littekens/zelfbeschadiging? Nee
17. Zo ja, denk je dat dit terecht is? _
18. Hoe zie je de toekomst voor je met je littekens/zelfbeschadiging? Mijn sh verminderd en verhoogt door de tijd heen. neem aan dat dit zo blijft. 
19. Wat hoop je nog te bereiken? -
20. Heb je nog tips voor mensen die zichzelf beschadigen of beschadigd hebben? ik denk niet dat mijn mening gewenst is. Meeste mensen vinden mijn advies slecht.

1. Ja
2. Ik had het gevoel dat ik nergens controle over had, qua school enzo en ik was gewoon ongelukkig met mezelf.
3. Ik heb depressie gehad en anorexia nervosa.
4. Jazeker, ik deed vooral zelfbeschadiging vanuit mijn depressie en anorexia is ook een soort vorm van zelfbeschadiging, omdat je je lichaam niet geeft wat het nodig heeft.
5. Ja, ik ben in een psychiatrisch ziekenhuis opgenomen toen ik niks meer dronk en at
6. Dat heeft me achteraf heel veel rust gegeven, omdat je echt afgesloten bent van de buitenwereld, dus je hebt even geen chaos meer van buiten af. op dat moment vond ik het natuurlijk verschrikkelijk.
7. Mijn gezin (met uitzondering van mijn broertje, want die is nog heel jong), vriendinnen en mijn mentor. Ik vind het belangrijk om er open over te zijn.
8. Ik was op reis met school en daar at ik bijna niks en we waren wel heel druk met van alles, dus toen ben ik op de hotelkamer flauw gevallen en toen hebben mijn vriendinnen mijn mentor gehaald en die heb ik toen alles verteld. Mijn vriendinnen hadden zelf ook mentale problemen dus die wisten al wel wat er speelde. Mijn ouders heb ik toen ik thuis kwam natuurlijk alles moeten vertellen.
9. -
10. Ja, bij mijn psycholoog, de kinderarts en de diëtiste.
11. Het was echt fijn om gewoon mijn verhaal kwijt te kunnen en het feit dat dan niet alles meer in mijn hoofd zat hielp met stoppen met zelfbeschadiging. In het begin was het natuurlijk wel heel moeilijk om het niet meer te doen, want je moet echt tegen je eigen gedachtes ingaan.
12. -
13. Nee
14. -
15. Nee
16. Nee zeker niet, ik denk dat het laat zien dat ik het moeilijk heb gehad, maar dat ik toch weer erbovenop ben gekomen, dus voor mij is het een teken dat als ik maar graag genoeg wil dat ik dan alles kan doen en dat ik sterker ben dan ik soms denk.
17. -
18. Hetzelfde als ieder ander die geen littekens heeft.
19. Ik hoop dat ik heel gelukkig ga worden.
20. Ja het klinkt echt heel cliché, maar praat erover. En niet perse over je zelfbeschadiging maar praat over hoe je je voelt, met wie dan ook. Het helpt echt om je hoofd een beetje leeg te maken en dan heb je hopelijk even niet de neiging om jezelf pijn te doen. Zoek afleiding, ga een serie kijken of muziek luisteren of heel hard schreeuwen :)