De Kindertelefoon.nl

Heyo,

1. (Ik gok erop dat de vraag iets te maken hebt met automutilatie. Oftewel snijden? Of een andere vorm van jezelf pijn doen). Ik ga voor de automutilatie vraag? Ja ik snij mezelf wel eens.

2. Wat gebeurt er met je op dat moment? Meestal als ik de overweging maak om te snijden dan voel ik een enorme angst. Maar als ik eenmaal het voorwerp in me handen heb en ik kies de plek waar ik wil starten dan voel ik me vaak boos en verdrietig. En daarna is het alle emoties uitzetten en streepjes maken.

3. Heb je geprobeerd ermee te stoppen? Ja zeker. Ik heb met me oude psycholoog een regel gemaakt. Dat was dat ik zoveel mocht snijden als ik wou, maar daarna net zolang moest wachten tot de littekens bijna verdwenen waren. Daar heb ik me eigenlijk altijd aangehouden. Nu heb ik geen psycholoog meer (ik wacht op de uitnodiging voor een intake) dus is die regel al enige tijd gevallen.

4. Raad je het iemand anders af? Ja absoluut.  Elke vorm van zelf harm is slecht en er zijn zoveel alternatieven die je kan toepassen om dat resultaat te bereiken dat je wilt. Begin er gewoon nooit aan.

5. Vind je de plekken die je er aan over houd  lelijk? Euhm.. Ja en nee. Ik heb op me linkerarm een tattoo van een poppetje die op de grond zit, uit het poppetje komt een spookje die een ballon vast houdt. Het spookje kijkt blij omdat die nu eindelijk af is van alle ellende in zijn leven. In het ballonnetje en in het spookje zit wat as van me beste vriend die zelfmoord heeft gepleegd. Als ik me arm beweeg glinstert het spookje en het ballonnetje.  Op die arm heb ik veel littekens. De meeste zijn verticaal en het lijkt alsof het regent in de tattoo. En ik heb op beide armen 2 behoorlijk grote littekens vanuit het verleden. Dat is de grond waar het poppetje op zit. Dus dan vind ik de littekens niet erg. Maar op me andere arm zitten ook littekens en dat vind ik wel lelijk.

6. Hoe lang doe je het al? Snijden nu bijna 2 jaar denk ik. Of 1,5 jaar. 

7. Weet iemand er van? Haha bijna iedereen die me kent weet ervan. Ik werk in een supermarkt als leidinggevende van de vulploeg en versafdelingen. Meestal heb ik een blouse aan, maar op hete dagen draag ik een t shirt. Dan zijn de littekens vol in het zicht.

8. Hoe heb je het verteld? Eigenlijk kwamen de mensen op mij af om te vragen of het wel goed ging. Dan legde ik hun kort de situatie uit en vertelde ik het verhaal bij de tattoo. Dat is wat mensen echt kunnen respecteren. Sws hebben mensen en klasgenoten veel respect omdat ik het durf te vertellen, en dat ik me littekens niet verberg voor de samenleving. 

9. Heb je een tip hoe je het kan vertellen? Wees open over je situatie. Littekens vertellen iets over jou als persoon. Laat mensen toe om je te helpen, en wuif mensen niet af als ze te dichtbij komen.

10. Hoe ben je er mee begonnen? Met snijden was pas naar dat me beste vriend zelfmoord had gepleegd. Ik heb het ontwikkeld in de opnames. Daar zag ik op social media hoe je een voorwerp makelijk kon krijgen en maken. Omdat de opname mensen niet gek opkijken als je dat voorwerp zelf koopt om bijvoorbeeld te tekenen lieten ze me het voorwerp houden. Maar als je er creatief mee omgaat dan kan je een scherp voorwerp eruit halen. Uiteindelijk ga je kijken naar andere voorwerpen en zo kwam ik uit bij hetgene wat ik nu gebruik. 

See ya!

JIXX. 

Nou voor dat moment helpt het even, of idk t voelt "goed"

Jaa

Jaa, t is verslavend maar je verpest ook je lichaam 

Ja. Ik bedoel het word er niet mooier op

1.5 jaar ofz

Jaa meerdere mensen

Zij zagen t

Een briefje naar die persoon is evt een goede optie

Woww geen idee meer haha

Xx ​​​​​​​

1.ja

2.het voelt goed

3.ja

4.ja

5.nee

6.5 maanden

7.ja

8.gewoon laten zien

9.het ‘per ongeluk’ laten zien

10.omdat ik mijn lichaam stom vond

1. De tekst is verwijderd omdat deze in strijd was met forumregel 9.

2. Wat gebeurt er met je op dat moment?

Ik voel opluchting (hoofd is even leeg, alsof er niks aan de hand is). Ik ben bezig met de fysieke pijn i.p.v. de emotionele pijn.

3. Heb je geprobeerd ermee te stoppen?

Ik ben ermee bezig.

4. Raad je het iemand anders af?

Zeker. Het is een ongezond coping-mechanisme, het zorgt voor schuldgevoelens achteraf en littekens. 

5. Vind je de plekken die je er aan over houd  lelijk?

Ja heel erg. 

6. Hoe lang doe je het al?

Sinds 5/6 maanden ongeveer.

7. Weet iemand er van?

Ja. 

8. Hoe heb je het verteld?

Ik kwam bij de huisarts wegens depressieve klachten en toen heb ik ook vertelt over de zelfbeschadiging.

9. Heb je een tip hoe je het kan vertellen?

Als je het moeilijk vindt om tegen je ouders te vertellen, zou je het eerst tegen je huisarts kunnen vertellen (als je 16+ bent, heeft je huisarts zwijgplicht en mag hij/zij niks tegen je ouders zeggen zonder jouw toestemming).  De huisarts is er ook voor je mentale gezondheid en wil je graag helpen. Daarna kan je dan samen met je huisarts (als je hier klaar voor bent) het tegen je ouders vertellen. Wanneer je dichtklapt, kan hij/zij jou helpen.  

Of je laat het bv. per ongeluk zien.  De eerste keer vertellen zal super lastig zijn, maar het zorgt voor opluchting als anderen weten waar je mee zit.

10. Hoe ben je er mee begonnen? 

Zat niet lekker in mijn vel en zocht een manier om hiermee om te gaan. 

Ik heb een paar vragen willen Julie deze in vullen?

1. De tekst is verwijderd omdat deze in strijd was met forumregel 9. Ja

2. Wat gebeurt er met je op dat moment? Ik vergeet andere dingen, opluchting

3. Heb je geprobeerd ermee te stoppen? Ja, ben een tijd gestopt maar doe het heel af en toe toch nog

4. Raad je het iemand anders af? Ja, het zorgt uiteindelijk dat je gaat balen van je littekens enz.

5. Vind je de plekken die je er aan over houd  lelijk? Ja heel erg

6. Hoe lang doe je het al? heb het eerst 9 -12 maanden gedaan en nu af en toe . Dus in totaal 1.5 jaar nu denk

7. Weet iemand er van? Ja

8. Hoe heb je het verteld? Per ongeluk mijn mouw opgestroopt toen zag die persoon het

9. Heb je een tip hoe je het kan vertellen? Mailen, Brief, Of per ongeluk je mouw opstroppen

10. Hoe ben je er mee begonnen?  Een geplastificeerd papiertje

1. De tekst is verwijderd omdat deze in strijd was met forumregel 9.

2. Wat gebeurt er met je op dat moment?

Soms voel ik zo'n erge spanning dat ik niet meer verder kan, soms zie ik alles niet meer zitten en is alles uitzichtloos zegmaar, dan vind ik het ook fijn dat ik nog, in ieder geval even, een uitweg heb.. ook al heb ik daar later spijt van...

3. Heb je geprobeerd ermee te stoppen?

Ja, meerdere keren, het is heel moeilijk te verbergen en je voelt je er alleen maar schuldiger door.

4. Raad je het iemand anders af?

Heel erg, als je eenmaal begint, kun je amper meer stoppen…

5. Vind je de plekken die je er aan over houd  lelijk?

Natuurlijk, iedere keer als ik er naar kijk, haat ik mezelf meer omdat ik het weer gedaan heb

6. Hoe lang doe je het al?

1,5 jaar in het algemeen zegmaar, maar echt snijden 4 maanden.

7. Weet iemand er van?

Ja, ik heb het op en duur aan één iemand verteld, wie ik vertrouwde en zij is naar de vertrouwenspersoon op school gegaan

8. Hoe heb je het verteld?

Ik heb een appje gestuurd..

9. Heb je een tip hoe je het kan vertellen?

Ik heb een paar keer opgeschreven hoe ik het zou vertellen. Dat heb ik heel vaak nagelezen en op en duur een tekst opgesteld die ik vervolgens gestuurd heb. Zo kan je goed nadenken over hoe je het precies gaat zeggen en je kunt het versturen als het jou uitkomt. Dat is fijner dan een echt gesprek, want meestal durf je dan niet meer.

10. Hoe ben je er mee begonnen?

Om uit alle spanning weg te komen, moest ik wel iets. Eerst duwde ik mijn nagels heel diep in m'n arm, maar dat was later niet meer genoeg. Ook voelde ik me heel laf, ik hoorde andere mensen die zichzelf sneden en ik haatte mezelf omdat ik dat niet durfde. Toen heb ik heel veel op internet gelezen en gekeken, waarna ik op een keer gewoon begonnen ben...

1. 

2. Wat gebeurt er met je op dat moment? De spanning vermindert, ik voel me opgelucht. 

3. Heb je geprobeerd ermee te stoppen? Ik probeer nu te stoppen. 

4. Raad je het iemand anders af? Zeker. Snijden zorgt eigenlijk voor nog meer ellende (niet meer kunnen stoppen/verslaafd raken, de littekens, de schaamte, geen korte kleding meer kunnen dragen, niet meer in zwemkleding kunnen etc) 

5. Vind je de plekken die je er aan over houdt lelijk? Ja. 

6. Hoe lang doe je het al? 10 maanden. 

7. Weet iemand er van? Ja. 

8. Hoe heb je het verteld? Eerst tegen mijn huisarts en daarna tegen mijn ouders. 

9. Heb je een tip hoe je het kan vertellen? Je zou het kunnen vertellen door middel van een brief. Als je het niet tegen je ouders durft te zeggen, raad ik aan om het wel tegen iemand anders te zeggen zoals een vertrouwenspersoon op school of je huisarts want er helemaal alleen mee rondlopen is heel zwaar. Je hoeft het niet alleen te doen en hulp is beschikbaar. 

10. Hoe ben je er mee begonnen? Ik heb er vast ergens iets over gelezen op internet. Ik zat niet lekker in mijn vel en wist niet hoe ik daarmee om moest gaan dus toen ben ik begonnen met zelfbeschadiging.