Skip to main content

hoi, ik ben een meisje van 14 en ik heb een depressie.

ik wil graag hulp met mijn depressie maar dan niet van volwassenen. ik heb besloten om het er met mijn broer erover te hebben. ik wil hem dus ook vragen laten stellen.

het ding is dus nu dat ik erop voorbereid wil zijn. ik wil weten hoe zo'n gesprek kan verlopen, wat voor vragen er kunnen komen of wat voor reacties ik zou kunnen krijgen.

Heee, wat fijn dat je er met je broer over kan praten :)

Maar het ding is alleen, heeft hij er ervaring mee? Het kan namelijk best wel lastig voor hem zijn om het te begrijpen daar zal ik wel rekening mee houden. Vaak is het voor mensen zonder depressie heel erg lastig om voor te stellen en te begrijpen enzo. Verder zal ik het gesprek gwn laten lopen enzo en ja gwn hopen dat hij goede vragen stelt. Verder kun je dr zelf eig ook nie zo veel op voorbereiden denk k.

En ohja, weet wel dat je broer geen vervanging voor professionele hulp kan zij hé. Hij kan er heel erg mee gaan zitten als je heftige dingen met hem deelt, dus ik zal wel oppassen met wat je zegt.

Veel succes xx


hey, ik vind het tijdverspilling om er omheen te draaien, dus hier komen voorbeelden van vragen die veel gesteld worden:

 

Hoe gaat het?

Hoe voel je je?

Ben je suïcidaal/wil je zelfmoord plegen?

Waarom voel je je zo? 

Slaap je genoeg?

 

Als je deze vragen (enigzins) makkelijk kan beantwoorden kan ik me niet voorstellen dat het gesprek erg moeilijk voor je is. Ik ben het wel eens met wat @Girl.anoniem zei: 

En ohja, weet wel dat je broer geen vervanging voor professionele hulp kan zij hé. Hij kan er heel erg mee gaan zitten als je heftige dingen met hem deelt, dus ik zal wel oppassen met wat je zegt.

Als het je ooit echt te veel wordt, wees niet bang om echte hulp te zoeken. Veel mensen zitten niet zo lekker in hun vel, dus wat je ook denkt, je staat er nooit alleen in


ik snap wat je zegt @Girl.anoniem. ik heb ook professionele hulp. het probleem is dat ik moeite heb met diegene vertrouwen. ik snap dat ze niks over andere kinderen mag zeggen maar dat zorgt er wel voor dat ik het gevoel heb dat zij mij niet vertrouwt waardoor ik haar niet kan vertrouwen. 

mijn broer weet al dat ik aan zelfbeschadiging doe en een poging heb gedaan tot zelfmoord.

hij vergeet veel wat ik hem vertel. hij was ook de eerste die wist dat ik op meiden viel. op oud en nieuw wou ik zijn hulp met uit de kast komen en toen wist hij het nog. twee of drie dagen later toen ik hem vertelde dat hij de eerste was die ik verteld had dat ik gay ben wist hij niet eens dat ik gay was.

 

Maar het ding is alleen, heeft hij er ervaring mee? Het kan namelijk best wel lastig voor hem zijn om het te begrijpen daar zal ik wel rekening mee houden. Vaak is het voor mensen zonder depressie heel erg lastig om voor te stellen en te begrijpen enzo.

hierom wil ik dus een gesprek erover voeren zodat hij het begrijpt.

Als het je ooit echt te veel wordt, wees niet bang om echte hulp te zoeken. Veel mensen zitten niet zo lekker in hun vel, dus wat je ook denkt, je staat er nooit alleen in

ik weet dat wel maar je blijft je altijd wel alleen voelen met zoiets. en het voelt voor mij al een grote stap om het tegen mijn broer te zeggen en er een gesprek over te hebben


Reageer