Hai ik herken dit. 

Maar... Je therapeut is er voor je om je te helpen. Hij word daar voor betaald. Hij heeft de kennis en als je een goede band met hem hebt zou het zonde zijn om zo'n kans weg te gooien. 

Aan de andere kant is hulp zoeken niet erg makkelijk. Maar nadat ik zelf ongeveer 7 jaar lang geen woord uitsprak over hoe ik mij al die jaren voelde.  En wat er allemaal in mij omging, heeft dat nare gevolgen gehad. (Uitte zich ook  in depressie en zelfbeschadiging, maar ook trauma klachten, borderline, psychose en veel zelfmoord gedachten) ik merkte dat opkroppen heel slecht is, en het is niet raar om met iemand te praten over je problemen. Het is niet overdreven, je zoekt niet aandacht en mensen willen je echt helpen. 

Alleen hoe begin je? Daar is heel veel moed voor nodig want je stelt je kwetsbaar op. Maar ik geloof dat jou dit gaat lukken!

Hopelijk heb je hier iets aan

Greetz Sylvia