hi, ik ben een meisje van bijna 14 en ik moest gister mijn broer wegbrengen. dat doen we altijd met de auto dus dit keer ook. het is een best wel eind weg en dat betekent ook best wel lang rijden. ik heb sowieso wagenziekte (dat betekent dat je gewoon super misselijk wordt in een voertuig zoals een auto) en daardoor vang ik prikkels anders op. ik moet altijd naar buiten kijken of iets bij mijn oren hebben zoals een pleister achter mijn oren. ik had niks bij mijn oren en ik weet niet wat er gebeurde maar er gebeurde heel veel. ik keek naar buiten  en ik zag regen in een kanaal vallen. dat is heel normaal toch? ik zat ook lekker naar de radio te luisteren maar ik hoorde opeens ook sirenes, een auto die ons inhaalde, de regen, ik rook heel veel en ik merkte dat er opeens heel veel smaken waren. alles kwam opeens in mijn hoofd. normaal kan ik alles wel een plekje geven maar dat lukte even niet. ik dacht ik focus even op 1 ding. dus ik keek naar een regendruppel op het raam. maar die bewoog, werd groter en kleiner. ik wou toen gewoon even weg, gewoon even huilen en ik wou vragen of we konden stoppen. maar dat ging niet. toen mijn moeder mij wat vroeg zei ik wat terug maar dat was niet mijn stem. mijn hoofd begon te schreeuwen dat we moesten stoppen maar er kwam niks uit mijn mond.

ik begon echt even bang te worden. ik voelde me alleen.

toen ik vannacht wou slapen ben ik heel lang wezen denken. ik wou weten wat er was gebeurt. ik had mijn ogen dicht gedaan in de hoop dat ik wat makkelijker in slaap kon vallen. ik gleed een beetje weg in mijn gedachten. half slapend en half wakker. ik dacht dat ik eindelijk die overstap ging maken naar een diepe slaap maar opeens werd alles wit.

ik weet niet alles meer maar dit was alles wat ik mij kon herinneren. veel is weg omdat alles mij gewoon overnam.

weet iemand wat dit allemaal is, wat ik hieraan kan doen, of dit misschien vaker gaat gebeuren, of ik het aan iemand moet vertellen of hoe ik hiermee kan omgaan?