Hey, ik merk dat je het moeilijk hebt en dat je het zelf even niet meer weet. Al kan ik moeilijk de situatie aflezen op basis van wat je hebt gestuurd, ik kan overduidelijk merken dat je jezelf heel erg in de weg zit. 

Dit is echt een hele moeilijke situatie maar ik raad je aan om met iemand te praten over je gevoelens. Bel met iemand, bijvoorbeeld van de kindertelefoon.  En praat met je ouders, of desnoods met je moeder. 

Ik zie aan je naam dat je jezelf haat. En ik denk dat daar misschien het probleem ligt. Omdat je zo erg zit te focussen op wat je niet kan, dat je vergeet wat je wel kan. Ik geloof dat de wereld beter is met jou. Jij zet de dappere eerste stap door je verhaal op te schrijven. En stap 2 het te delen en erover te praten. Geloof dat je wat waard bent, want dat ben je zeker. Hoe meer je het geloofd, hoe beter het wordt.

Ik vind het heel moeilijk om hier goede raad op te geven aangezien ik me niet in jouw situatie kan inleven. 

Maar onthoud, desondanks alles wat er gebeurd, het komt goed. Je moet slechte tijden hebben gehad om goede tijden te hebben. Dus alsjeblieft geef niet op. Want je kan niet verliezen in het leven tenzij je opgeeft.  Dus blijf in jezelf geloven, en praat met iemand alsjeblieft. Das fijn voor jou en jouw omgeving. 

Ik hoop dat ik je geholpen kon hebben, en als er iets is hoor ik het graag. 

liefs, -Otis