Skip to main content
hoi hoi

had weer even nodig om in dit forum te typen..

heb echt nog steeds geen rust om me heen elke x nog steeds gezeik met iedereen..

ik wil gewoon zo graag ergens anders heen maakt nii uit waar... als ik maar gwn weg ben uit deze wereld...

me mentor en ik hadden nog geappt.. ze was 23 juli jarig dus ik heb haar gwn gefeliciteerd.. zij begon met het hoe is het lalala toen had ze iets doorgestuurd van m'n leerlingbegeleider ze zij miss is dit iets voor jou probeer het maar uit.. ik keek dus ook wel snel naar dat site.. want had echt behoefte aan iets of iemand... wan t ik kan nergens met iemand chatten ofz.. kindertelefoon tuurlijk, maar die zijn niet in de avond actief en ik heb iemand nodig die juist in de avond actief is omdat ik juist in de avond pieker en alles in me kop nog groter wordt waardoor ik juist gek wordt omdat ik dan een hele film maak van me dag wat er allemaal is gebeurd. maar ja die site die werkt niet echt voor mij, want ik kan het gwn niet serieus nemen en het zijn allemaal oefeningen om jezelf te helpen.. maar geen idee wrm het mij niet lukt terwijl ik echt hulp nodig heb... miss omdat me mentor het naar me heeft gestuurd en dat ik die hulp nii accepteer ofz idk.. ik ben gewoon zo moe van alles.. ik weet niet of het normaal is om elke dag tot nu toe van de vakantie om 4/5/6 s'nachts te slapen en dat je richting 11/12/1/2 wakker wordt....



geen idee wat ik hiermee probeer

maybe hebben jullie reacties er op

ik hoor het graag
Hoi Sophie!



Ik kan me goed inleven hoe jij je voelt nu, en zeker met dat moe zijn, dat is inderdaad erg lastig en ingewikkeld. Ik heb gelezen dat je juist in de avond piekert? Waarvoor pieker je dan als ik het mag vragen? Heb je vervelende gedachten die je in de weg zetten? Of kan je niet alles een plaatsje geven in je hoofd? En met die oefeningen waar je het over hebt het kan goed zijn dat die oefeningen niet goed bij je werken omdat dat heel erg persoonlijk is, sommige hebben er wel wat aan en sommige niet.



Maar stel je nu voor als je heel veel piekert in de avonden, is het dan misschien een goed idee om je gedachten even op te schrijven van wat er allemaal in jou afspeelt? Ik weet van me eigen dat opschrijven van je gedachten of dingen waar je mee zit goed werkt omdat je dan even leeg word, of ga iets doen waar je moe van wordt. En in de vakanties liggen de meeste denk ik ook tot laat wakker, heb ik zelf ook last van, maar let wel op dat je je eigen niet zo hard gaat vermoeien want je moet natuurlijk wel weer actief kunnen zijn in de middag en dat je ook goed functioneert . Ik had ook gelezen in je vraag dat je weg wilt van deze wereld? Waar wil je dan naar toe of weet je dat nog niet? Probeer rustig te blijven in zulke situaties en zet even alles op een rijtje in je hoofd en realiseer je dan even dat je het beste tot rust kan komen wanneer je even alles leeg laat lopen. Misschien kan je met je mentor in gesprek gaan en zeggen dat de oefeningen niet werken? Misschien moet je een keer aan tafel met haar en zeggen wat er allemaal aan de hand is. Ik hoop dat je er wat aan hebt en als je nog vragen hebt kan je ze natuurlijk altijd sturen. :)



Groetjes,



Britt
- onnodige quote verwijderd door de Kindertelefoon -



hey

ten eerste bedank ik je dat je hebt gereageerd.

ik pieker gewoon hoe de dag is gegaan en waarom ik me ouders niet blij kan maken en waarom hun mij niet zien hoe andere mij zien en gwn over alles en nog wat... ik heb ook wel vervelende gedachtes die zeggen je bent het nii waard dit en dat... toen school er was dus geen vakantie had piekerde ik heel veel over mijn schoolproblemen te veel problemen enz gekregen nu hebben we eindelijk vakantie en denk ik als nog aan school dat ik het gewoon goed wil doet dat soort dingen... nou fijn dat die oefeningen dan niks voor mij zijn.. ik schrijf al alles op soort van een dagboek maar helpt niet en soms is het echt teveel 5 blz vol ofz… dankjewel voor de tips ik zal er op letten... ja dat ik gwn beter niet kan leven idk maar ja laat dat maar... ik zet juist alles in een rijtje waardoor ik nog bozer wordt en rare dingen doe tegen de muur slaan en dat soort dingen en dat moet ik me thuis dus inhouden omdat hun niks weten hoeven ze ook niet te weten hoe ik me voel enz. het probleem is ik durf geen gesprek aan te gaan met me mentor tenminste gaat bij mij moeilijk en al helemaal als ze volgend jaar me mentor nii is... ook al gaat ze me nog wel blijven coachen dus dat ik altijd bij haar terecht kan en zij gaat mij helpen met me gedrag enz maar daar maak ik me ook zorgen om... me mentor weet alles al van me wat er speelt.... maar niet echt alles alles omdat ik een moeilijke prater ben... drm wilt ze dat ik naar een maatschappelijke werker ga.... maar daar heb ik toestemming voor nodig want ben nog geen 16 dus we meoten wachten tot dat ik 16 ben en m'n gesprekken met de leerlingbegeleider gaan gwn door.... maar ik zal er proberen over te praten denk ik...





dankjewel en zeker heb ik er wat aan gehad



groet sophie
Hoi hoi!



Daar ben ik weer, Ik snap dat het piekeren heel erg in de weg staat en dat je er veel last aan hebt maar ik schrik er toch wel van dat je denkt dat je beter niet kan leven, en dat je het niet allemaal niet waard bent, en je moet dat zeker niet laten zitten! want jij voelt je eigen het beste aan. Misschien kan je naar www.113.nl gaan, dit is een stichting die mensen helpt die last hebben van gedachten dat ze beter niet kunnen leven en mensen die vaak denken aan zelfdoding. Deze lijn is 24/7 beschikbaar dus ook nu en ze staan klaar voor iedereen. Ik heb zelf ook veel aan deze site! Wat voor rare dingen doe je als ik dat mag vragen? Doe je meer dan alleen maar slaan tegen de muur? Ik krijg het gevoel namelijk dat je meer doet.



Durf je misschien niet alleen het gesprek aan te gaan? Of durf je het niet in het algemeen? Misschien kan je haar appen dat je eigenlijk wilt praten maar dat je praten een beetje spannend vindt en dat je eigenlijk niet zo goed durft om een gesprek aan te gaan met haar. Je kan natuurlijk ook altijd naar een andere docent gaan waar jij je eigen misschien meer op je gemak voelt, en je kan tegen die gene zeggen dat je moeite hebt om een gesprek aan te gaan met je mentor.



En je hebt gezegd dat ze volgend jaar je mentor niet meer is maar ze blijft je wel coachen, dus je hebt dan nog wel contact met haar, dat is wel erg fijn. Ik kan soms ook een moeilijke prater zijn maar hoe vaker je eigenlijk een gesprek aangaat met iemand hoe makkelijker je het zal krijgen in de toekomst. En zo'n gesprek kan in stappen, je hoeft niet meteen alles te zeggen alleen als jij er echt klaar voor bent. En soms kan dat inderdaad moeilijk gaan, maar dat maakt helemaal niet uit, je moet soms al je moed bij elkaar verzamelen om iets te durven en ik denk dat jij dat heel erg goed kan omdat ik lees dat je heel graag geholpen wilt worden.



Je zegt dat je je eigen thuis moet inhouden? Misschien kan je op zulke momenten even een rondje buiten lopen, of even iets doen waar je door word afgeleid. Of gewoon iets doen waar jij rustig van wordt. Ik hoor graag van je.



Groetjes,



Britt
- onnodige quote verwijderd door de Kindertelefoon -



hoi, ja laat maar... idk snap mezelf ook niet echt... ik kijk wel eventjes... wat ik doe gwn negatief denken, muren slaan me boosheid, frustratie afreageren deed eerder met een schaar krassen opmezelf doen maar ja niet belangrijk.... ik durf het in het algemeen niet... want met m'n mentor kan ik juist goed praten, maar ik ga bijna zelf nooit naar haar toe ofz…. want zij ziet dat er met mij wat aan de hand is en soms vertel ik het wel maar dan moeten ze het echt uit me trekken, want ik blok mezelf en kijk mensen niet aan, maar gelukkig weet ze dat... dus drm vind ik het echt jammer dat ze me mentor niet meer is omdat ze me heel goed kent en ze zegt wel ik ga je helpen en coachen ten eerste daar heb ik dus geen vertrouwen in dat ze me gaat helpen geen idee wrm daar denk ik ook steeds aan en ten tweede ik weet sws dat ik niet meer met mijn problemen naar me mentor toe ga omdat ze nii meer m'n mentor is miss heel raar en heel moeilijk uit te leggen.... maar aan m'n nieuwe mentor ga k sws niks vertellen, dus dat wordt gwn weer opproppen in een rugzak en dan zie ik wel hoe me 3e schooljaar er uit ziet... want ik ga het niet aan mensen vertellen die ik niet ken ik praat namelijk niet echt graag over mezelf.... mijn mentor die wist alles van me hoe ik me gedroeg in een gesprek of normaal maar ja, elke x als ik iemand vertrouw gaat die weg of wat dan ook.. en ik wil inderdaad heel graag geholpen worden en me wil is er, maar iets in me hoofd accepteert soms gwn geen hulp waardoor ik boos kan worden... terwijl hun mij gwn willen helpen.... ja ik moet me thuis inhouden dat hun niet zien wat er met mij aan de hand is.... jammer genoeg kan ik niet weg ofz… ik moet gwn meestal schoonmaken en dat soort dingen.... en ik probeer bijv raps te luisteren en te rappen... maar zelfs dat lukt gwn niet.... ik probeer rustig te liggen en nergens aan te denken lukt ook niet





bedankt voor je reactie weer!



groet,

sophie
Hoi Sophie!



Wat je zegt in je berichtje dat je je eigen open krast met een schaar laat me toch wel even schrikken, Ik denk dat het even heel erg belangrijk is om even contact op te nemen met 113, ze helpen namelijk ook mensen die aan zelfbeschadiging doen, ze geven dan allerlei alternatieven om het niet te doen. Dus dat is wel even heel erg belangrijk dat jij daar achterna gaat. Ook al is ze volgend jaar je mentor niet meer het is nooit raar om nog naar je mentor te gaan als je een andere mentor hebt. Dat wil alleen maar zeggen dat je gewoon heel erg goed kan praten met haar, Ik had zelf ook echt super goede band met mijn mentor en ik ben mijn mentor nog soms komen opzoeken ook al ben ik al heel lang van de middelbare school af, dus alles kan gewoon! Dus het is niet raar om nog naar haar toe te gaan als je haar echt nodig hebt, dat kan gewoon. Misschien kan een vriend of vriendin je helpen om een gesprek aan te gaan met haar, deze vriend of vriendin moet natuurlijk dan wel van de situatie afweten waar jij in zit.



Zoals ik al had gezegd ik heb ook nog contact met docenten ondanks ik van de middelbare school af ben. En je mentor zal er zeker wel begrip voor hebben als je soms nog even langs komt, ik denk dat het haar ook een goed gevoel geeft. Toen ik naar het MBO ging was ik ook een beetje verdrietig dat ik mensen zoals mijn mentor moest verlaten, maar uiteindelijk is alles goed gekomen en kom je er over heen.



En ik snap het heel erg goed dat je niks gaat vertellen aan je nieuwe mentor, je moet natuurlijk eerst een band opbouwen en daarna kan je misschien heel langzaam over je eigen beginnen. Helaas heb ik ook veel ervaring gehad met mensen die weg gaan in je leven, waar ik zo'n goede vertrouwensband mee had, maar uiteindelijk komt alles goed en kom je weer de juiste mensen tegen, en dat heeft gewoon tijd nodig. Je hoeft echt niks op te proppen in je gedachten want daar raak je ook overstuur van natuurlijk, en dat wordt de drukte in je hoofd nog meer en dat wil je niet.



Als je in zo'n situatie zit dat je je eigen moet inhouden, kan je dan niet naar vriendin of vriendin gaan die afleiding voor jou zoekt? Als ik merk dat ik overstuur raak dan ga ik gewoon even buiten op een bankje zitten genieten van de frisse lucht om mij heen, je wordt er echt rustig van! En geen dank ik wil je graag helpen! en ik hoop dat je er ook echt wat aan hebt. Ik hoop dat ik weer een reactie terug krijg!



Groetjes,



Britt
- onnodige quote verwijderd door de Kindertelefoon -



ik zie wel het verminderd mijn frustratie ofz idk… elke x als ik denk het gaat goed mislukt er weer dingen of krijg ik gezeik aan me hoofd vandaag ook 2 vrienden van me hebben gezeik met elkaar en ik moet daar altijd bij zijn en probeer ze te helpen en soms zeg ik niks en als het niet goed is tussen hun voelt me vriendin zich rot want m'n vriendin en een vriend van me hebben dan ruzie ze krijgen altijd wel eens ruzie ik wil gwn niet iemand zien die zich rot voelt want daar maak ik me zorgen om en dan krijg ik dat niet meer uit me hoofd... ik ben heel erg rechtvaardig ofz dat zegt m'n mentor ik kan niet tegen oneerlijkheid en ze zegt wees eens lief voor jezelf en zorg goed voor jezelf..... ik begreep daar echt niets van van die zin maar later besefde ik me door er over na te denken en het zelf mee maken dat ik me rot voelde en dat ik alsnog mijn problemen weg drukte alsof er niks aan de hand was en andere hielp... want een xtje kreeg ik zoveel gezeik aan me hoofd... ik had dus soort van discussie met een vriendin tenminste zij had in me dm's gekeken wat prive was en zag dat ik met iemand dmde over m'n problemen en dat had zij doorvertelt aan andere 2 meiden en 1 van die meisje kwam naar me toe en zei niet boos worden maar we weten over dit en dat …. ik moest me zo erg inhouden... maar door al die problemen dacht ik nog steeds aan die andere 2 meiden want hun kregen anders ook problemen dus ik hield me mond maar op een dag dus was het uit gekomen en zij ik dus tegen die vriendin van me die naar me dm keek wil je me wat zeggen ze zij nee ik zei okey je hebt dus ook niet in me dm's gekeken toen zij ze ik wou het zeggen ik zei ik ben niet boos maar zij het op ze minst tegen me dus ging ze helemaal andere mensen beschuldigen die andere 2 meiden ik zei waar slaat dit op en liep weg, omdat ik anders dingen zeg wat ik niet wil zeggen en bot ga reageren.... dus zij zei ja ik ga weg.... toen was ze weg en ik werd helemaal boos... die 1 van de meiden zij het is mijn schuld en alsnog hielp ik haar en dacht ik sophie help haar me mentor die kwam er ook bij omdat ik zo boos dat ik sloeg dit en dat.... me mentor zei sophie ga jij hier maar zitten en wordt rustig toen kreeg ik dus steeds te horen zorg goed voor jezelf.... geen idee wrm ik dit vertel en vind het fijn dat jij ook jou dingen deelt wat jij dit fijn om te horen dat het niet raar is als je het doet ofz… klopt ik moet idd eerst een goede band hebben met iemand... nou ik prop me gedachtes zo weg alsof er niks aan de hand is.... en als ik dus alleen ben voel ik het wel maar weiger ik het te accepteren terwijl ik me zo niet fijn voel.. ik wil me vrienden niet in de weg zitten en m'n vriendin heeft ook dingen aan haar hoofd en zij is ook net als mij ze helpt eerst anderen maar als nog ze is heel aardig en geeft advies aan mij maar ja....







srry een heel verhaal getypt hoop dat het duidelijk is en nog een x bedankt!



groet sophie...
Hoi Sophie!



Je moet je eigen echt niet beschadigen meid want dat is echt niet goed. Misschien moet je eens niet denken, maar laat het gewoon gaan, Laat die vervelende dingen gewoon los en begin dan helemaal weer opnieuw waar je mee bezig was. En ik snap dat je niet wilt zien dat iemand zich eigen rot voelt, want dan raak je nog meer in paniek en dat willen we natuurlijk niet. Het is heel lief een aardig van je Sophie dat je andere wilt helpen maar denk ook aan je eigen, jij moet heel je leven nog met je eigen zitten, dus zorg goed voor je zelf en weet waar je grenzen liggen. Ook jij kan overstuur raken van teveel prikkels om je heen, het is belangrijk dat je andere helpt maar je vergeet jezelf echt niet! Het is niet netjes van die vriendin om zomaar in jouw Dm's te kijken want dat is namelijk gewoon privé. En het is al helemaal niet netjes dat je vriendin dingen heeft doorverteld aan twee andere meiden. En ze ging ook andere mensen beschuldigen? Ze kon beter maar eerlijk zijn in deze situatie. Sophie je had gezegd dat je nog geen 16 jaar bent hoe oud ben je nu dan wel?



Social media kan nou eenmaal voor problemen zorgen en situaties kunnen door social media platformen alleen maar uitbreiden naar grotere problemen. Ik heb daarom de beslissing genomen om even een pauze te nemen van social media, dit is misschien heel erg moeilijk en jij hoeft dat zeker niet te doen, maar ik wist van me eigen dat ik door social media me eigen nog ongelukkiger ging voelen. Dus ik heb gewoon alles even gewist voor een tijdje en ik moet zeggen het is heerlijk zonder social media! Even geen Instagram, snapchat, facebook en twitter meer aan me hoofd. En zoals ik al had gezegd jij hoeft helemaal niet te stoppen echt niet, maar ik wilde even mijn eigen ervaring delen.



En ja je kan inderdaad beter weglopen uit zulke situaties als jij weet dat je anders dingen gaat zeggen die je niet wilt zeggen, dan is het inderdaad beter om even weg te gaan en om het los te laten, uiteindelijk komen de ruzies toch altijd wel weer goed. En het is helemaal niet jouw schuld Sophie jij kan er ook niks aan doen dat je tegenwoordig veel aan je hoofd hebt. En je kan alles vertellen he! ik vind niks raar en ik wil je graag helpen omdat ik namelijk heel goed weet hoe jij je eigen voelt Als je verder nog vragen hebt kan je ze altijd stellen aan mij! over school, of over andere dingen.



En weet dat je, je eigen vrienden nooit in de weg hebt zitten, want jouw vrienden zijn er namelijk voor jou als jij hulp nodig hebt! Daar zijn echte vrienden of vriendinnen voor. En ik hoop dat je dat begrijpt. Je verhaal is goed te volgen hoor en het is duidelijk!



Groetjes,



Britt
hoii britt, ik probeer het zo min mogelijk. ik kan het gwn niet laten het is gwn frustratie ik probeer opnieuw te beginnen.. zelfs als ik iets doe om me te ontspannen bijv rappen en ik rap verkeerd ofz wordt ik ook gwn boos om mezelf … klopt... ik snap wat je bedoeld, maar ik kan het nii achter me laten het boeit niet wat ik voel als bijv nu iemand tegen mij zegt gaat het wel ik zeg dan ja denk niet aan mij want hoe gaat het met jouw dit en dat... ik weet wel denk ik waar me grenzen liggen idk eigenlijk weet niet echt wat je hiermee bedoeld srry ben wws dom.. klopt over die vriendin maar ik was ook gwn niet boos geworden... ik ben 15 dus ja.... bedankt voor je ervaring... zelfs m'n mentor maakte me zin af van mij zelfs zij kende me beter dat die vriendin... want die vriendin vroeg zo van wrm liep je boos weg alsof ik iets fout had gedaan ik zei ja omdat ik toen zei me mentor al omdat ze dan boos is en dan zegt ze dingen wat ze niet wil zeggen en dan krijgt ze later spijt en reageert ze bot ik zei precies dat dus... meeste ruzies komen idd weer goed.... ja maar ik accepteer ook gwn niet dat ik niet lekker in me vel zit ofz idk…. jaa ik begrijp het... maar geen idee wat ik moet doen.... vandaag had ik dus een verjaardag van een moeder van me vriendin was echt heel gezellig lekker gekletst enz... maar toen ik weer echt in me kamer zat was het gwn gelijk weer k*t gevoel en voelde ik me weer niet lekker in me vel.... idk why?



bedankt voor je hulp!



groet sophie
Hoi Sophie



Mij boeit het wel hoe jij je eigen voelt. Ik bedoel met "Weet waar je grenzen liggen" dat je stop moet zeggen op de momenten waarop je overstuur raakt. Dus eigenlijk waneer het allemaal teveel voor je word. Weet dan goed dat je niet over je grenzen heen moet gaan anders raak je nog meer in de war. Je bent absoluut niet dom omdat je heel goed je situatie kan omschrijven waar jij in zit. Ik zeg soms gewoon dingen op een hele andere manier. En zoals Ik al had gezegd het is goed dat je dan even wegloopt als het mis gaat.



Het is inderdaad moeilijk om te accepteren dat je niet lekker in je vel zit. Want je wilt wel gewoon goed in je vel voelen omdat je wilt genieten van de dingen in het leven. Dus het is helemaal niet gek of raar dat jij dat niet accepteert. Soms gaan dingen nou eenmaal anders en daar horen ook andere gevoelens en emoties bij, Maar weet wel dat je elke dag opnieuw kan beginnen met denken en met het doen van dingen. Elke dag heb je nieuwe kansen om je eigen weer te beter te voelen. Ik probeer ook elke dag opnieuw te starten ook al voelde ik me eigen niet goed de dag ervoor. Soms lukt het en soms niet, maar misschien moet je dat eens proberen en dat hoeft niet in een keer goed te gaan, het is met vallen en opstaan. Ook al gaat je leven gewoon door je start wel elke dag opnieuw. Elke dag heb je weer de kans om je eigen beter te gaan voelen of je krijgt de mogelijkheid om iets te bereiken waar jij naar toe wilt werken. En jij wilt werken naar positieve gedachten en je wilt je eigen weer goed gaan voelen Sophie!



En toen je weer in je kamer zat voelde je eigen meteen weer rot? Dat gevoel heb ik ook soms, je hebt bijvoorbeeld een hele leuke dag gehad maar als je dan thuis komt en je gaat naar je kamer, en dan komt die negativiteit weer in eens in heel lichaam en gedachten. Ik denk dat de meeste daar ook last van hebben, je hebt voor even lichamelijke afleiding, maar in je gedachten heb je nog steeds de zelfde dingen zweven, ik herken het echt en ik weet hoe jij je nu voelt. Aan de andere kant voel je heel veel maar aan de andere kant voel je niks? En het is moeilijk om die gedachten te veranderen naar iets goeds omdat je dan gaat focussen op de slechte en negatieve dingen in je gedachten. Ik hoop echt dat ik je kan helpen met moed in spreken en om je veel positiviteit te geven.



Groetjes,



Britt
hoi britt



nou ik weet van mezelf dat ik niet stop als het teveel voor me wordt.. ik richt het frustratie die ik heb richt ik op andere voornamelijk docenten zelfs na me eigen mentor was ik super boos terwijl zij me alleen wou helpen met alle dingen die ik heb... dankjewel dat ik heel goed me situaties kan omschrijven ... klopt ik wil gwn lekker in me vel zitten en niet elke x moeten doen dat ik een lach hem maar die gwn nep is... en tegen die dingen Kabul dus nii dat het soms eenmaal anders gaat dan gepland dan raak ik dus juist ook in de stress heb echt rare dingen ofz, ik wil gwn weten wat er aan de hand is met mij... ik zoek het op internet soms op... of dus die oefeningen van m’n mentor ik probeer gwn wat te prutsen en soms wordt ik er ook bang van depressie dit dat slaap stoornis zulke dingen.... of ADHD idk zulke dingen... want sommige docenten zeggen dus dat ik ADHD heb omdat ik dus super druk ben en tik en concentratie problemen heb kan super snel afgeleid zijn, maar als ik 1 x bijv rustig ben denken ze gelijk dat er iets aan de hand is wat moet ik anders zijn dan druk is ook niet goed en rustig gaan ze allemaal vragen stellen.... wel goed advies over nieuwe dag enz maar ja mijn hoofd handelt het niet soms wel dan begin ik gwn met een lach en dan gebeurt er toch wel weer iets waar ik van baal ofz en dan is het gelijk weer bam, ben best snel laatste tijden gwn boos, woede enz dus als er ook iets gebeurt is er gelijk vuurwerk wat ik dus soms ook moet inhouden... dat is inderdaad precies wat ik had en kon wel instorten maar ik ben echt niet iemand die snel huilt en kan instorten.... ligt er echt aan of ik iets heb gedaan ofz..... je helpt me ook zeker



thanks!!



groet Sophie
Hoi Sophie,



Je hebt eigenlijk een masker op, daar mee wil ik mee zeggen dat je, je echte emoties en gevoelens voor je eigen houdt en aan niemand laat zien. Zo'n masker kan een heel benauwd en beangstigend gevoel geven. Ik heb zelf ook zo'n masker op soms en ik laat ook niet altijd mijn echte emoties zien. Maar eigenlijk hoe langer jij dat masker op hebt hoe moeilijker je het gaat krijgen.



Je wilt inderdaad weten wat er met jou aan de hand is, dat is heel erg logisch maar soms heb je nou eenmaal momenten in je leven dat het allemaal even te snel voor je gaat, ik heb daar zelf ook ervaring mee, hoe langer ik met dat masker in mijn gedachten rond liep hoe benauwder ik het kreeg met mijn emoties en gevoelens. Ik wilde eigenlijk alles uit me schreeuwen, ik wilde die vrijheid. Ik wilde weer het gevoel krijgen dat ik mijn oude persoonlijkheid weer terug heb gevonden, en ik moet heel eerlijk zeggen ik ben daar nog steeds mee bezig ik probeer me elke dag weer terug te vinden in de ''echte ik''.



Misschien moet je die oefeningen gewoon niet doen omdat je dan nog banger wordt, zoals ik al zei die oefeningen kunnen heel persoonlijk zijn, bij mij werken die oefeningen ook nooit zo goed, dus je bent echt niet de enige Sophie! Ik weet zeker dat er nog veel meer mensen zijn die niet veel hebben aan zulke oefeningen.



Misschien ben je tegenwoordig wel wat drukker omdat je veel piekert? Omdat je je eigen misschien zorgen maakt over bepaalde dingen waar je eigenlijk helemaal geen zorgen over zal moeten maken. Door te weinig slapen kan je heel erg prikkelbaar worden en dat betekent dus dat je snel boos of verdrietig kan worden. Je heb dan niet genoeg slaap gepakt om je eigen goed te kunnen functioneren en dan kan je heel snel geïrriteerd worden door mensen of bepaalde situaties.



Het is fijn dat je soms begint met een lach, dat is al een hele grote stap naar die positiviteit. En wanneer je die lach dan ook hebt dan is het inderdaad vervelend dat er meteen weer iets gebeurd waardoor je die lach verliest. Ik heb ook soms zo'n dag dat veel dingen lekker gaan, maar dat er dan iets gebeurd waardoor je die lach verliest. En ik weet hoe moeilijk het dan is om die lach weer terug te krijgen maar toch probeer ik het elke dag weer! Ik laat die gebeurtenis me dag niet verpesten! Dat denk ik dan en soms heb je dagen dat je nog dieper in die put zit, maar je hebt soms ook dagen dat je je eigen weer wat beter voelt, probeer dat gevoel dan vast te houden. Ik hoop dat je weer door mijn bericht er tegen aan kan gaan.



Liefs,



Britt
Hoi Sophie,



hoi britt,

klopt ik heb zeker een masker op... ik wil ook graag niet echt me gevoelens laten zien... wil geen aandachtstrekker zijn ofz.. ik vind het ook gwn k*t ook al zien mensen soms wel hoe ik me voel ik zeg gwn het gaat goed... ja maar ik voel me gwn veiliger ofz…. mijn vriendin praat steeds over een vriend van me en soms ben ik er gwn nii bij ofz… wat ik zelf ook gwn irritant vind dan zeg ik gwn ja terwijl ik niet eens weet wat ze zegt of ik zeg wat... ja maar ik wil gwn dat het normaal gaat... ik wil dat ook wel maar ik wil het dus op een andere manier doen dat ik gwn nii waard ben dit en dat.... soms ook als ik bel met die vriendin en die vriend krijgen ze dus ruzie en soms krijgen ze geen ruzie en dan zegt die vriend allemaal lieve dingen tegen haar en ja nii egoistisch bedoeld ik hoef ook niet van die gappie complimenten te krijgen ofz geen idee of je me snapt... maar ik ben gwn bang dat m'n hele 3de jaar van school naar de klote gaat... ik droom daar steeds over droom over negatieve dingen dat ik een ongeluk heb gekregen lalala… ik wil mezelf ook gwn weer terug want ik zie gwn bij mezelf dat ik nii in mezelf zit ofz… ik heb me moed gepakt en toch me mentor geappt ik heb gwn gezegd mevr heeft u eventjes tijd om te appen, srry dat ik stoor, ze zei tuurlijk mag dat.... ik zei zovan dus ja krijg geen rust in me hoofd en heb gezeik waardoor ik boos wordt op mezelf maar ja... ze zei wat naar... je mag het altijd van je afschrijven naar mij sturen miss lucht dat op en wordt je minder boos.... ik zei ik wil u niet storen.... zij zei ik ben gwn thuis ik ben al op vakantie geweest miss dat ik niet direct rea maar ik lees altijd alles wel en reageer dan wel.. ik zei ik zie het wel, maar wel bedankt voor het aanbod... toen zei ze helemaal goed! goed voor je zelf zorgen en je weet het he? ik ben trots op je.... ik zei ja ik weet het en doe ik ook wel... toen zei ze is je vriendin weer in de buurt bij je want ze was bij haar vader. ik zei gelukkig wel... ze zei fijn leuke dingen doen samen.... ik zei ja dat klopt zeker, maar wel bedankt dat u eventjes tijd had... zij zei graag gedaan had je de site nog bezocht... ik zei die site heb ik idd uitgeprobeerd, maar was niet echt iets voor mij... toen zei ze thanks voor uitproberen dan gaan we opzoek naar wat anders... ik zei is goed dankuwel…. zij zei ik weet wel dat je heel goed kan schrijven over hoe je je voelt is dat nog een idee dat je soort dagboekje maakt op je laptop of wordt die ook gecontroleerd... ik zei ik schrijf het al op ergens en verstop het... ze zei op paier?? …. ik zei ja in een schrift....ze zei aha wat goed is het ook onrustig thuis... ik zei ja wel maar ja.... ze zei je broer? ik zei ja ook negatieviteit enz maar ja komt wel goed..... ze zei ja ik weet het.... gelukkig ben je sterk.... ik zei haha opzich wel.... ze zei in de laatste week van de vakantie ben ik op school mag je altijd bij me langskomen als je dat fijn vindt... ik zei miss weet niet, is wel fijn hoor maar ja.... ze zei zie maar... ik zei is goed nee, maar wel bedankt voor het gesprek fijne vakantie en dag nog.... ze zei helemaal goed fijn je even gesproken te hebben en oook nog een fijne vakantie! srry voor de dikke spam maar ja idk wrm ik dit typ... fijn te horen trouwens dat ik nii de enige ben met die oefeningen.. ik weet niet kan opzich wel.... ja, maar ik probeer echt vroeg te slapen ik bel best lang dat wel en daarna leg ik me tellie weg en daarna lukt het niet en daarna kijk ik filmpjes en dat wordt het best laat.... maar ja klopt denk ik wel maar ja idk… klopt... ik probeer echt soms gwn gelijk afleiding te zoeken of gwn dat ik nii chaggerijnig wordt maar bijv op school... als iemand me chagerijnig maakt probeer ik me in te houden.... en als daarna nog iemand iets doet kan ik ontploffen... ik ben echt snel geirriteerd…. idd je hebt wel dagen dat ik me zelf beter voel.... en dat is fijn... ja ik krijg allemaal adviezen en verhalen van jou.... dus bedankt daarvoor!!!



srry dat ik teveel heb getypt



groet sophie
Hoi Sophie



Daar ben ik weer!



Als je zo'n masker op hebt dan kan je een heel bang gevoel krijgen omdat je eigenlijk iets ''verborgen houdt'' Je hoeft ook zeker je gevoelens niet te laten zien als jij dat niet wilt, je stelt je eigen dan heel erg open is en dat kan moeilijk zijn maar ook eng, ik had altijd het gevoel dat ik me schaamde voor mijn emoties en gevoelens, maar je moet je daarvoor echt niet schamen. Ik kan heel goed begrijpen dat het veiliger voelt als je dat masker op hebt. Ook ik heb dan het gevoel dat ik me eigen veiliger voel, maar aan de andere kant weet ik dat ik fout bezig ben omdat ik me eigen anders opstel.



Ik heb ook vaak zulke momenten dat iemand iets zegt waar ik eigenlijk helemaal niet naar toe luister, is heel erg herkenbaar, en dat komt ook weer door dat masker. Je gedachten denken dan aan andere dingen en je gaat stil staan bij de dingen die bij jou dwars zitten. En je mist dan de dingen de gebeuren rondom jouw omgeving, je neemt niet alles op omdat je niet luistert naar de dingen die tegen je worden gezegd. Ik kan best wel snappen dat je geen complimenten wilt van die jongen, misschien voel je je eigen niet op je gemak als die gene complimenten aan je geeft? Ik heb dat ook soms dan ga ik me eigen heel erg ongemakkelijk voelen en dat wil ik absoluut niet.



Je bent bang dat je derde jaar op de school verpest gaan worden en dat het allemaal niet zo lekker gaat lopen? Vervelend dat je daar nog steeds over droomt, Dat zijn gewoon weer die zwarte gedachten die jou gek maken, het zit echt in je hoofd, ook al wil je het misschien helemaal niet denken? Jouw gedachte die laat je denken aan dingen waar je niet aan wilt denken. Het is inderdaad echt rot dat je ziet dat je niet in je eigen zit, ook ik heb daar soms last van, Het lijkt wel dat er verschillende persoonlijkheden in mij zitten, zo voelt het, Dat is gewoon weer die weg die je zelf moet afleggen om je weer eigen te vinden, zelfliefde en zelfacceptatie ik denk dat die twee dingen heel erg belangrijk voor jou zijn.



Goed van je Sophie dat je je mentor heb geappt! Echt heel goed van je! Echt top je hebt de eerste stap gemaakt naar de weg om je eigen weer wat beter te gaan voelen! En zoals ik het lees is je mentor echt heel erg lief en staat ze altijd voor je klaar. En je kan inderdaad heel goed opschrijven hoe jij je eigen voelt Sophie, ik snap alles ook al zijn grote verhalen aan elkaar, ik typ zelf ook veel. Dus je weet eigenlijk nu van je mentor dat je altijd langs kan komen dat is erg fijn!



Misschien moet je met slapen helemaal je telefoon weg leggen, Door de straling van het beeldscherm kan je minder moe worden, dat blauwe licht is niet voor je ogen, ja gaat daar echt slaapproblemen door krijgen, en als je toch echt de drang hebt dan geef ik mee als tip om een nachtfilter te gebruiken, is minder schadelijk, ik heb die altijd aanstaan ook gewoon als het bijvoorbeeld middag is, kan nu al slecht tegen dat blauwe licht van mijn telefoon. Maar het is altijd beter om je telefoon weg te leggen voordat je gaat slapen.



Ik heb ook vaak het gevoel dat ik kan ontploffen door mensen of situaties, meestal voel ik zo'n gevoel opkomen en dan sluit ik me eigen gewoon op in mijn kamer omdat ik anders te ''fel'' word tegen andere mensen. En lukt je het dan niet om dat fijne gevoel vast te houden?



Ik vind het fijn dat mijn adviezen en verhalen helpen, vind het zelf ook fijn om mijn ervaringen te delen want misschien heb je er zelf wat aan.



Groetjes,



Britt
hoii britt,



klopt als je geen masker hebt ofz ben je open... ik zeg je 1 ding mijn leerlingbegeleider zegt ook gwn, want ik hou me armen altijd maar dan ook altijd in elkaar dus dat heet een gesloten houding... maar dat doe ik echt nii bewust... gaat gwn automatisch en me voeten gaan ook automatisch als ik iets vertel tik ik met me voet en als ik geen gesloten houding heb moet ik iets doen met me handen dus meestal tik ik op een tafel ofz… ik heb dat vgm ook ik weet zelf dus nii wrm ik liever nii praat over m'n gevoelens enz praat... ik weet dus gwn van mezelf dat ik een moeilijk prater ben.... m'n mentor zegt dus ook dat ik eigenlijk liever niet over mezelf praat maar wel over anderen en dat als het dus persoonlijk over mij gaat dat ik echt zo in een andere humeur kan zijn echt best sip maar probeer ik ook weer zo min mogelijk te laten zien en kan dus best snel ook wel weer blij zijn... bijv als me mentor ofz een grapje maakt ben ik wel eventjes weer blij.... ik heb dus eerder mee gedaan aan rots en water nou dat ging niet echt goed ben binnen 3 lessen weggegaan was echt niets voor mij... me mentor zij geef het een kans en die docent die het gaf zij het ook ik dacht eerst elke x nee maar ik moest kijken en die docent zij kijken is wel meedoen en ik dacht gelijk al k*t, maar wat ik dus probeer te zeggen hij zag gelijk al dat ik me gevoel nii bij mensen kan uiten dus hij wou me graag helpen met dat we alleen dingen zouden doen zulke dingen... en tuurlijk weet ik dat ik verkeerd zit of dit eigenlijk slecht is idk…. ja klopt, maar wat gwn wel irritant is.. ik zeg je 1 ding ik vind überhaupt als ik complimenten krijg alsof het akward is en soms zeg ik dan heel zacht dankje ofz… klopt dat ik gwn teveel problemen krijg door mijn gedrag wat al 2jaar aan de gang is en de 1ste jaar had ik een mentor die alles zij tegen me ouders en de 2de jaar heb ik dus een andere mentor gekregen... die helemaal niets tegen me ouders zij en alles met mij besprok en dat is dus die ik heb geappt omdat ze dat zei en ze wilt me met 3de jaar ook helpen maar daar vertrouw ik nii meer op ofz idk wrm... en ben bang dat m'n nieuwe mentor alles zegt en hoe dat m'n gedrag verkeerd is dit en dat.... klopt die zitten in m'n hoofd ik wil er idd nii over dromen of denken... zelfacceptatie en zelfliefde srry snap hem niet... ja ik weet niet echt vond het heel raar... klopt ze is idd lief en staat wel altijd voor me klaar... dankje… want ik moet door die rots en water cursus moest ik voor die docent die het gaf een brief schrijven waardoor ik in me leven verdriet en woede ervaar dus ik had het geschreven en ik twijfelde heel erg zat hele dagen te piekeren of ik het moest geven aan hem... omdat het heel persoonlijk is en omdat ik m'n mentor wel meer vertrouw, want heb haar wel veel dingen verteld maar ik gaf haar die brief en ze herkende me er gwn echt helemaal in en ze vond het knap dat ik dit kon schrijven en ook dat ze het snapte dat ik hem niet zal willen geven dus toen zei ze ook gwn sophie je kan beter gwn naar de lessen gaan want je kan nog niet je gevoel uiten aan mensen vind je lastig, maar komt goed ik ga je helpen dit en dat... ik heb me helderheid altijd uitstaan... maar met school enz moet ik altijd me tellie inleveren maar dan als nog slaap ik rond 3/4/5 of helemaal niet kan ook soms bijv nu kan ik ook niet slapen heb gwn geen slaap en ben gwn meer aan het nadenken... en ik weet dat het altijd beter is zonder je tellie…. ja ik loop dan meestal weg ofz maar ik zeg dan niks tegen docenten of wat dan ook... want dan loop ik weg en ik ben altijd iemand die er op terug komt en gwn altijd het spijt me zegt tenzij hij fout zit soms zeg ik dan alsnog srry omdat ik me zo rot voel.... m'n mentor is ook gwn chill omdat ze naar allebei de verhalen hoorde en dat ze gwn niet gelijk de docent koos... want ik geef gwn me fout toe... ik ben gwn iemand die zegt dit en dit heb ik gedaan en dat is een fout dat besefde ik me pas later.... en daarom weet dat m'n mentor mij kan vertrouwen en ze weet dat ik altijd eerlijk ben.... en 2de jaar hielp ze me dus zo goed... dat ik juist nog beter me best wou doen.... het is gwn niet gelukt.... en ik wil echt dit jaar knallen... maar heb eigenlijk totaal geen motivatie ik heb wel in een brief geschreven aan me mentor dat ik volgend jaar me gedrag zal proberen te verbeteren nog beter dan het 2de jaar en voor mezelf zorgen enz dus maar ja ik heb nog niet een gevoel dat het echt zal werken ofz… als ik boos ben ben ik boos dan moet iedereen me met rust laten want dan lukt praten ook niet niks lukt ik weet soms niet eens wat ik doe zo boos ben ik dan dan ben ik alleen met de situatie bezig en om me heen geen idee wat er gebeurt... bijv een xtje had ik dus ruzie/gevecht een jonge die gaf mij een klap ik werd boos en gaf hem een klap hij rende de kantine in en het boeide mij geen ene moer ik gaf hem een trap in de kantine en m'n vriendin hield me vast en prbeerde me rustig te krijgen en weer dat ik mezelf was maar lukte gwn niet gelukkig sleepte ze me gwn mee naar de wc, ik kan echt als ik boos ben dingen doen waar ik spijt van krijg die ik zeg of doe of nog een voorbeeld een vriend van me had mijn vriendin heel erg gekwest en deed heel stoer en ging steeds haar aanraken ik dacht klaar nu dus gooide ik een blikje die nog half vol zat zulke dingen wie aan mijn vrienden komt komt ook gwn aan mij en hier denk ik dus niet aan mezelf maar gelijk aan een ander....



ik heb er zeker wat aan en vind het fijn om te horen dat je het zelf fijn vind om te delen

slaaplekker want ben al best lang op...



groeten,

sophie
Hoi Sophie,



Hoe jij met je armen over elkaar staat is gewoon je standaard houding, ik sta ook in die houding en dat gaat mij bij ook vaak automatisch, dat hoort gewoon bij je, iedereen heeft zo'n zijn eigen houding. Ook al is die houding gesloten wat kan je er aan doen? Het hoort bij je. Dus eigenlijk wanneer je stil zit of als je niet in die gesloten houding zit dan tik je op een tafel. Ik heb ook soms dat ik iets in mijn handen moet hebben, een pen ofzo, ik moet gewoon iets vasthouden anders ga ik ook tikken. Dat is dus heel erg herkenbaar.

Wel fijn dat je weet van je eigen dat je een moeilijke prater bent, je kan namelijk wel erg goed schrijven, en ik kan echt in je verhaal komen, dus dat doe je echt goed. Je hebt praters en je hebt schrijvers, sommige mensen vinden het fijner om te praten, en sommige kunnen veel beter het gevoel omschrijven wat ze voelen door middel van schrijven. Als ik echt zal moeten kiezen dan zou ik ook gaan voor schrijven, maar praten vind ik soms ook fijn omdat je dan echt elkaars stem kan horen, is soms wel wat persoonlijker ook al kan je met schrijven dingen anders laten overkomen. Het kan zijn dat je het niet zo fijn vindt om over je eigen te praten, en dat je dan snel terug gaat op een ander onderwerp.



Vervelend dat die rots en water training jou heeft niks opgeleverd. Heb zelf ook die training gehad en ik merkte ook niet veel aan een positieve verandering. Meestal maken die trainingen het altijd erger bij mij en dan vooral van die trainingen die je in een groep moet doen, vreselijk vond ik het, Uiteindelijk komt je zelfvertrouwen echt wel bij je neer, alleen dat heeft tijd nodig, je moet je eigen weer in je persoonlijkheid vinden. Alles komt op zijn tijd en uiteindelijk bereik je alles wat je wilt bereiken.

Complimenten krijgen is leuk maar je moet je eigen dan wel op je gemak voelen, en ik heb in mijn gedachten soms het idee dat die persoon het toch niet ''meent'' Ik hoop dat je snapt wat ik daar mee bedoel. Misschien aanvaard je geen complimenten omdat je je eigen niet lekker in je vel voelt? Als ik me eigen niet goed voel dan let ik alleen maar op de slechte dingen (wat eigenlijk heel slecht is maar dat zit in de meeste mensen) Negatieve uitspraken onthoud je nou eenmaal beter dan positieve uitspraken, dat is uit mijn eigen ervaring. Dan komt meestal door omdat negatieve uitspraken je kwetsen of pijn doen en daarom vergeet je die niet snel, ook al zal het heel erg belangrijk om die wel te vergeten, soms gaat dat nou eenmaal niet.

Ik bedoel met zelfacceptatie en zelfliefde dat je je eigen de tijd geeft om weer van je eigen te houden en dat je je eigen moet accepteren. Dus eigenlijk hoe jij als persoon bent en hoe je bepaalde dingen doet, dus bijvoorbeeld met die gesloten houding van je accepteer dat het bij jou hoort want je gaat je eigen ook niet anders opstellen qua houding. Zoals je mentor had gezegd dat je goed voor je eigen moet zorgen, wees lief voor je eigen. Als ik dit nu allemaal lees van je mentor die echt klaar voor je staat, laat me heel erg denken aan de band die ik met mijn mentor had op de middelbare school, ze was ook heel lief en behulpzaam en ze heeft me ook met bepaalde dingen geholpen. Aan het einde van mijn middelbare school had ze in mijn jaarboek geschreven: ''Britt blijf wie je bent'' Dat vond ik zo'n mooie uitspraak en inderdaad blijf wie je zelf bent ga je eigen niet veranderen omdat je misschien een gesloten hebt of dat je soms op de tafel tikt. Dus ook bij deze voor jou ''Blijf wie je bent Sophie'' Misschien heb er wel wat aan.



Goed dat je de brief hebt gegeven aan je mentor, en ook fijn dat ze de brief begreep. Het was misschien wel eerst een beetje spannend om je persoonlijke brief te geven, maar wel goed dat je de brief uiteindelijk wel hebt gegeven. Met het slapen lig je vaak na te denken, heb ik ook last, ik ga dan altijd te veel nadenken over bepaalde dingen die zijn gebeurd, en hoe meer ik ga nadenken hoe slechter ik me ga voelen. Dus ik heb geleerd van me eigen dat ik moet stoppen met nadenken en dat ik gewoon mijn nachtrust moet pakken, want je hebt die rust gewoon nodig. En als mijn hoofd echt te vol zit dan ga ik gewoon even naar buiten om een rondje te lopen ook al is het super laat. Ik geef je als tip om toch beter niet naar buiten te gaan als het super laat is. Goed dat je eerlijk bent en dat je je fouten toegeeft, eerlijkheid duurt het langst. Ik weet nog uit mijn eigen basisschool tijd dat ik sorry had gezegd voor de hele klas, ik weet niet wat dat was maar ik voelde me schuldig, is denk ik gewoon iets als je wat jonger bent.



Je wilt knallen dit jaar, maar je hebt nog geen motivatie. Ik heb zelf ook nog geen motivatie maar die motivatie komt uiteindelijk wel weer terug, je zit nu nog in je vakantie dus je bent niet meer veel gewend aan school en aan huiswerk enzovoorts. Vervelend dat je dingen doet waar je later dan spijt van hebt als je boos bent, Ik heb daar ook wel wat ervaring mee. Ik maakte dingen expres kapot omdat ik zo kwaad was maar daarna dacht ik eigenlijk meteen waar ben ik mee bezig? Je komt dus echt voor een ander op, is erg goed van je maar je moet inderdaad wel uitkijken dat je je eigen niet verliest, en daar bedoel ik mee dat je nog wel weet wie zelf bent, dus niet dat je je persoonlijkheid verliest door de situatie waar je dan inzit op dat moment. Maar ik heb gelezen dat je vriendin je wel tegenhoudt als je boos bent, dat is wel fijn dat je vriendin dat doet.



Ik hoop dat je weer wat aan mijn bericht hebt gehad! Misschien haal je er wel weer wat uit wat voor jou positief kan zijn.



Groetjes,



Britt
hoii britt,



klopt dat is idd me houding gwn denk ik... klopt... ook al zeg ik het zelf ik weet best veel over mezelf hoe ik ben dit en dat, maar toepassen vind ik dus moeilijk. praten is moeilijk maar geen idee is wel beter ofz… klopt ik vind het idd niet fijn om over mezelf te praten... nou ik weet niet wat ik erover dacht... ik vind vgm in een groep iets doen ook niet fijn... ik kan echt heel goed met iedereen opschieten met die cursus had ik ook gelijk contact met de andere mensen, maar als we oefeningen enz doen dan deed ik ze niet en vind ik het dus wel lastig... in de 1ste kreeg ik een cursus aangeboden TOPS geen idee of je weet wat dat voor training is maar dat was voor je gedrag omdat ik zo brutaal was enz... dit jaar dus rots en water... me mentor wist namelijk niets anders welke cursus ik anders zal moeten gaan maar die cursus was totaal niet geschikt voor mij... ja maar die tijd heb ik echt niet want ik wordt gwn gek van mezelf als ik iets fout doe of moet wachten om het beter te doen en heb echt wel zelfvertrouwen... maar idk… idd je moet je op je gemak voelen... soms heb ik dat ook of zovan het zal wel... ik weet niet wrm… dan zie je alleen maar negatieve dingen en dat klopt ook wel... klopt negatieve dingen doen je meer pijn en complimenten geven een goed gevoel maar die gaat ook zo weg... ja ik moet idd accepteren dat ik met sommige dingen zo ben en dat je fouten mag maken... mooi dat het je laat denken aan jouw mentor.. mijn mentor is ook dus lief, heeft me ook met heel veel dingen geholpen.... waardoor ik dus een brief had geschreven aan haar omdat ze me mentor niet meer was enz... ik weet dat ik mezelf moet blijven en ik verander zeker niet heel snel voor anderen... ik ben wie ik ben... maar ja soms accepteer ik mezelf niet heel goed maar ik verander dan niet als het goed is... en vind het wel leuk en interresant om jouw ervaring enz te weten dat doen me ook wel goed... ja opzich wel idd, het was idd moeilijk, nou ik hoop dat ik ook iets vind waardoor ik rust in me hoofd krijg als ik slaap of moet slapen... ik voel me ook best snel schuldig maar meer tegen over docenten... nee ik heb idd nog geen motivatie, maar ja ik hoop gwn dat het goed komt met me gedrag en m'n mentor... ja dat is idd vervelend... klopt dan ben je idd ergens mee bezig en dan denk je waar mee ben ik bezig... klopt en dat vind ik wel lastig dat ik ergens mee bemoei en soms doe ik dit ook als ik mezelf k*t voel … klopt m'n vriendin is ook gwn aardig, behulpzaam en helpt me ook... maar ze weet niet dat ik me zo rot voel ik vertelde wel eerder wat dingen aan haar... maar ja nu niet dus echt meer...



ja ik heb heel veel aan jouw berichten en idd ik haal er wel wat positiefs uit en vind het wel fijn om dit allemaal te lezen!



groet sophie
Hoi Sophie!



Je eigen aanpassen hoeft zeker niet, Alleen als je zelf voelt als je iets moet toepassen aan je zelf , anders nooit. Praten hoef niet meteen beter te zijn, maar met praten kan je wel meer emotie tonen, dat gaat bij schrijven iets moeilijker, maar zoals ik al had gezegd je kan echt goed je situatie omschrijven waar je in zit. Het is bij mij dat ik altijd een beetje in de zenuwen schiet als ik iets voor een groep moet doen wat ik niet fijn vind. Dus misschien heb je daar wel last van of heb je nooit zo last van zenuwen? Je lichaam kan die oefeningen misschien ook niet accepteren omdat je dan op een plek bent die niet vertrouwd voor je voelt.



Ik heb ooit wel eens gehoord van TOPS, maar niet heel erg uitgebreid.



Moet je verplicht op een cursus? Want misschien je dat helemaal niet. Goed van je dat je al zelfvertrouwen hebt, maar waarom moet je dan mee doen aan die cursus? Want volgens mij is een rots en water training voornamelijk voor zelfvertrouwen en om sterker in je schoenen te staan. Ja inderdaad goed dat je het wilt gaan accepteren want die dingen horen nou eenmaal bij jou! En inderdaad fouten maken mag jij ook, onthoud dat goed. Fijn dat je wel probeert om je eigen te accepteren, soms lukt het en soms niet. Ik heb ook soms de gedachte van ach joh het hoort bij me wat kan je er aan doen? Alles gebeurd met een reden en sommige dingen moet je nou eenmaal laten gaan. Ik vind het fijn om te horen dat je het interessant vind om mijn ervaringen te lezen over school enzovoorts.



Uiteindelijk ga jij ook wel iets vinden waar je rustig van word, dat heeft gewoon even tijd nodig. Misschien moet je eigen de ruimte geven om met bepaalde dingen te gaan experimenteren, zo kan je er namelijk achter komen waar jij rustig van kan worden.



Het komt zeker goed met jouw gedrag en mentor, je bent al richting de goede kant aan het opgaan. Je werkt al goed aan je eigen om bepaalde dingen te verbeteren aan je eigen,dus dat doe je echt goed. En daar moet je zeker mee doorgaan. Het is niet meteen bemoeien maar je komt voor iemand op, dat is goed van je en misschien wordt je wel beter met het opkomen voor iemand na deze gesprekken!



Misschien kan je met je beste vriendin eens een keer goed praten over je emoties en de dingen die je nu voelt, Ik weet van me eigen dat ik ook alles op krop in me eigen,maar praten is altijd beter. Dus praten is altijd wel een grote opluchting voor je eigen!



Ik vind het fijn om te horen dat je veel aan mijn berichten hebt! Goed van je dat je er wat positiefs uit kan halen.



Groetjes,



Britt
hoi britt,



klopt... met praten kun je idd meer emotie tonen, met schrijven weet idd diegene nii echt je emoties... maar nu besef 1 ding een x moest ik dus afkoelen en moest ik opschrijven wat er was gebeurd en waarom ik zo deed moest ik aan me mentor geven omdat ik bij haar moest afkoelen, maar ik weet nii of ze het deed omdat ik een moeilijk prater ben en dan ik moeilijk kan zeggen waarom ik het deed... ik heb idd wel last van zenuwen.. al helemaal als ik bijv iets voor m'n klas zal moeten doen, als ik er niet goed genoeg in vertrouw dus als ik nog niet goed genoeg heb geoefend of heb voorbereid... dan ben ik wel bang dat ik iets fout doe ofz ik wil alles perfect hebben... ik denk idd dat mijn lichaam die oefeningen niet accepteert omdat ik bij een omgeving ben die niet vertrouwd voelt ook al maak ik gwn best goed contact met die andere kinderen. TOPS is een cursus voor je gedrag als je brutaal, asociaal reageert op situaties om daar meer grip op te krijgen vgm… maar die cursus heb ik niet geaccepteert, want die kreeg ik dus in de 1ste klas aangeboden en die mentor van de 1ste die had zomaar me ouders gebeld en niet eens met mij overlegt over dat die m'n ouders gaat bellen... dus mijn ouders waren niet thuis toen hij belde en ik wel dus ik nam op en hij praatte tegen mij en had dus dingen vertelt ik zei me ouders zijn niet thuis... daarna zei hij okey dan stuur ik wel een mail... dus toen me ouders thuis kwamen waren ze boos en andere dingen gebeurden er wat niet dus echt leuk was... en m'n ouders zeiden nee tegen die cursus omdat het miss op me dossier staat ofz… ik heb niet eens de kans gehad om er over na te denken of ik het wel wou... want eerlijk gezegd miss als ik het mocht of me ouders zouden ja hebben gezegd zal ik het doen.. maar ja dan kon het miss net als rots en water af lopen dus dat ik het wel wil maar ja dat ik het toch ook niet wil ofz.. maar ja.... ehm vgm hoef ik dat niet verplicht... en ik denk dat ik er ook geen vertrouwen meer in heb in cursus boeit me geen ene zak meer.... ik vroeg mezelf dat ook af wat ik hier deed, ik had dus een gesprek met die docent hij zij zovan ja wat vind je er van ik zei is niets voor mij dus ik stop er mee ik weet überhaupt niet eens wat ik hier doe... hij zei ik verwachtte al zo'n reactie, kijk eens om je heen wie denk je dat voor zelfvertrouwen komt enz ik zei ja die denk ik... hij zei jij hebt idd geen doel hier dus je had paar doelen maar bij stond die er niet tussen... hij zei ik wil jou gwn helpen met bepaalde situaties en ik wil dat iedereen ziet hoe jij echt bent... dus dat je zacht kan zijn en gevoelig... ik zei okey, maar wat doe ik hier dan dat heeft toch geen nut... hij zei geef het een kans en ik beloof je dat je 2de jaar dat docenten je anders gaan zien... ik dacht echt okey… ik zei prima.. hij zei het wordt moeilijk om tegen je zin in te gaan het te doen maar we komen er wel... dus drm zat ik daar vgm maar ik verpeste het voor mezelf vgm… ik weet dat ik fouten mag maken maar ja het is gwn dat als ik het doe dat ik boos wordt op mezelf en dan val ik en sta ik wel weer op maar als nog... ja ik moet idd leren om sommige dingen te laten gaan... ja ik hoop het... dankje… ja maar m'n vriendin maakt ook dingen mee dus ruzie's met die vriend van me enz en andere dingen.... heel eerlijk gezegd wordt ik ook wel soms gek van haar... idk wrm of het ligt dan aan mij omdat ik me zo voel dat ik soms drm zo gek wordt van haar.... maar het is echt soms bijna nooit, maar bijv vandaag... ik moet best vaak dingen schoonmaken enz of me moeder helpen... ze vroeg vandaag kan je hard lopen ik zei ik zal het vragen dus ik vroeg het me moeder zei nee je gaat mij helpen dus ik zei tegen haar nee srry ik moet me moeder helpen dus ze zei met? ik zei noten kraken ze zei veel? ik zei geen idee hlg dat duurt en het is best veel zegt ze nou vp

byee ik weet niet maar ja idk… toen zei ik dat is wat anders op vp ik app je wel als ik klaar ben srry schat toen zei ze bye normaal zal ze normaler reageren dus ik dacht ik ga ook gwn verder met typen dus ik zei wat ga jij nu doen dan zei ze idk bye dus ik typte verder ga je zelf hardlopen en toen zei ik doeii met een hartje toen zei ze miss wel ff eruit met m'n hoofd toen zei ik is goed doe rustig aan ze zei ja toen zei ik spreek je zo toen zei ze byee met een hartje, maar ik weet niet maar vind het best een irritante reactie ofz… ik vind het zelf ook k*t dat ik niet mag hardlopen... meestal mag ik al niet veel... ik had ook al gisteren met haar afgesproken dat vind me moeder sws al te veel... ik mag niet vaak afspreken en niet achter elkaar...



ja klopt nog een x bedankt voor je berichtje...





groet sophie
Hoi Sophie!



Maar schrijven is ook altijd een goede optie hoor, praten is misschien meer indirecter maar met schrijven kan je echt in iemands verhaal komen. Misschien lukt die rots en water training je niet omdat je last hebt van zenuwen? En als je voor de klas moet gaan staan dan is dat inderdaad spannend en eng, de zenuwen gieren dan ook helemaal door mijn lichaam, je kan aan die zenuwen werken. Ik zit bijvoorbeeld op een opleiding waar ik elke week verschillende keren voor de klas moet gaan staan, of het nou een presentatie is, of een iets anders. Ik heb op de middelbare school gezeten waar ik serieus een keer in de vier jaar iets heb moeten presenteren. Hoe meer ik voor die klas ging staan hoe minder ik last had van mijn zenuwen, ik ging dus elke keer weer die situatie opzoeken om die zenuwen te overwinnen. Ik blijf altijd nog wel een beetje zenuwachtig maar gezonde zenuwen horen er ook gewoon eenmaal bij. Maar na veel presenteren en voor de klas te gaan staan dan overwin je die zenuwen ooit op een dag..



Je zegt dat je alles perfect wilt hebben? Heb je dan misschien ook last perfectionisme? Ik heb daar ook extreem veel vast van gehad, ik wilde altijd de hoogste cijfers halen, wilde altijd alles goed doen enzovoorts. Ik was bang om te falen, maar door die perfectionisme kreeg ik heel veel last van stress, Ik had zwarte vouwen onder me ogen en ik zat me eigen heel hard te vermoeien met alles. Tot dat een docent tegen mij had gezegd; ''Maar Britt goed is toch ook goed? En inderdaad goed is inderdaad ook goed niet alles hoeft perfect te zijn. Later realiseerde ik me eigen dat die uitspraak mij perfectionisme zo erg heeft afgenomen. Dus dit geldt ook voor jou. ''Goed is toch ook goed Sophie?''



Wel fijn dat je goed contact kan leggen met die andere kinderen. Ik kan het goed begrijpen dat je die cursus niet hebt geaccepteerd omdat je zomaar op een cursus wordt gezet waar jij zelf nog niet eens over na heb gedacht. Ik kan er zo slecht tegen als docenten zomaar mailtjes of belletjes gaan plegen zonder overleg, kan ik ontzettend boos en geïrriteerd door raken. Ik had ook zo'n docent die alles ging door seinen aan zo'n vertrouwenspersoon nou ik kreeg juist meer stress doordat die gene alles door had verteld. Wat voelde ik me eigen slecht zeg toen, er stroomde mailtjes binnen van leraren omdat ik hulp nodig had. En dat klopt ik had hulp nodig maar door die situatie ging ik me eigen nog slechter voelen. Misschien moet je dan helemaal geen cursus nemen als jouw lichaam dat toch niet accepteert? Je hebt al genoeg aan je hoofd en dan moet je ook nog een cursus volgen waar je eigenlijk helemaal geen vertrouwen in hebt? Ik weet nog wel dat ik naar een faalangst training moest en we gingen allemaal oefeningen doen die niks voorstelde, ik weet nog wel hoe dat was en dat ik daar zat in dat klaslokaal stomme oefeningen te doen met me ogen dicht, vreselijk vond ik het en vooral dat je je ogen dicht moest doen.



Had die gene gezegd dat je geen doel had? Ook leuk om te horen zeg. Ik zal er persoonlijk al helemaal klaar mee zijn. En trouwens niet iedereen hoeft toch te zien dat je gevoelig en zacht bent? Dat maakt je alleen maar kwetsbaarder voor deze wereld. Echt heel raar wat die persoon had gezegd, misschien snap ik het ergens wel ,maar ik laat mijn gevoeligheid echt niet aan de buiten wereld zien. Fijn dat je weet dat je fouten mag maken, iedereen mag fouten maken daar leren we namelijk van. En je gaat uiteindelijk wel leren om dingen los te laten, misschien als je wat ouder bent? Maar op een dag zal je dingen los laten die je dwars zitten. Het kan zijn dat je soms gek wordt van je vriendin, ik kan ook echt gek worden van mensen als ik die dag al teveel prikkels heb gehad, dus dat is echt normaal ook al is het een goede vriendin van je.



Je bent 15 toch? Misschien kan je moeder je nog niet zo goed los laten? Ik weet niet wanneer je 16 word, maar met deze leeftijd word je langzamerhand zelfstandiger en dan ga je dingen alleen doen. Het is wel erg jammer dat je niet veel van je moeder mag, misschien kan je een keer tegen je moeder zeggen dat je al dingen wilt gaan doen met je vriendinnen en vooral omdat je langzamerhand 16 wordt. Dat hoort bij die leeftijd en je wilt langzamerhand dingen gaan doen met mensen.



Ik hoor weer graag van je.



Liefs,



Britt
hoi britt,



ik snap je, dat kan idd ook... je kan idd sommige dingen gewoon verbeteren bijv zenuwachtig zijn... ja ik wil idd alles perfect hebben en alles duidelijk... ik weet het echt niet waar ik last van heb soms kijk ik dus op internet wat ik miss kan hebben ofz soms schrik er wel van ofz… ik wilde idd hoge cijfers halen en als ik een slecht cijfer haalde dus 6 ook ofz was ik echt teleurgesteld in me zelf en dat soort dingen.. en kreeg dus ook negatieviteit van me ouders over me cijfers... want het gaat opzich wel goed met me cijfers maar door alle stress om me heen zakte ze ook al ben ik gwn over enz ik kan namelijk GT aan.. ik heb ook heel erg last van stress en als ik toetsen had was ik gwn tot in de nacht aan het leren voor die toetsen.. ik zit me ook best vaak te vermoeien... omdat ik alles perfect wil hebben... ik ben met 2 verslagen bezig geweest en allebei op dezelfde dagen en heb allebei 10 voor gekregen.. nou die uitspraak kan idd wel... ik zal er steeds aan denken... kloptt.. h3t eerste wat ik vroeg is toen ik dus de 2de jaar nieuwe mentor kreeg omdat ik mijn mentor al een beetje kende ook niet echt op een leuke manier door m'n gedrag maar ja ze heeft me nu wel beter leren kennen.. soms denk ik ook dat docenten dingen over mij weten ofz.. me mentor wilt ook dat ik dus hulp krijg maar ja... me mentor weet ook dat ik zelf hulp zocht door een chat... klopt inderdaad... we waren het samen eens dat ik bij die cursus geen doel had omdat ik zelf niet eens wist wat ik hier deed... inderdaad he he iemand er mee eens... ik ben überhaupt gwn iemand die niets laat zien enz... 1x tje mochten we dus kickboksen en die docent zei steeds tegen ons zovan harder harder en ik was aan de beurt dus hij zei kom op nog harder.. dus ik deed natuurlijk harder.. toen waren we gestopt en vroeg hij ons eventjes naar hem toe te komen hij zei zovan fleur (dat is het meisje waar mee ik kickbokste ) ik zie bij jouw woede, maar bij sophie 10x meer woede en die woede is verdriet en sophie jij zit je verdriet in woede te uiten... ik zei wie zegt dat dit en dat hij zei je probeert je sterk te houden ik zei echt ga toch weg waar slaat dit op toen riep hij mij duizend x want ik was gwn weg gelopen en na 2 min ofz kwam ik terug gaat die gwn nog verder en zegt die maakt niet uit dat je dat doet maar besef het wel enz ik dacht ga gwn weg sophie dus ik ging gwn weg.... ik laat m'n gevoeligheid ook niet zien... alleen soms is het wel fijn opzich maar ja alsnog... ja ik hoop het.. nou beter dat ik niet de enige ben... ik ben idd 15 nou me moeder kan me denk ik wel gwn los laten.. me moeder wil gwn dat ik schoonmaak en voor de rest niets... ik mag niet eens rust enz... m'n moeder is echt gwn zo irritant... als ik tegen me moeder zeg dat ik 16 wordt dit en dat nou dan worden ze boos... ik wordt volgend jaar pas 16



groet

sophie
Hoi Sophie!



Wat vervelend dat je van een 6 teleurgesteld word. Met een 6 haal je namelijk wel het examen bijvoorbeeld. Maar ik snap je ik streef ook altijd naar hoge cijfers. Ik had altijd hele erge hoge cijfers voor Engels en Natuurkunde maar ik was ontiegelijk slecht in wiskunde, en ik haalde dus altijd onvoldoendes voor wiskunde, en zelfs als ik een keer een 6 had gehaald, dan was ik nog steeds niet tevreden. Echt bizar eigenlijk gewoon omdat ik zo slecht in wiskunde was.



Maar de meeste vinden het ook raar dat ik studeren eigenlijk helemaal niet zo erg vind. Ik vind het leren van sommige vakken leuk en ik denk ook persoonlijk dat je zelf het leren leuker kan maken. Ik zat ook tot diep in de nacht te leren voor de toetsen die ik kreeg. Ik was zo erg dat ik al de volgende hoofdstukken ging doornemen omdat ik verder wilde ik wilde meer kennis. Ik zat om 04:00 nog steeds op me bed te leren voor bepaalde vakken. Ik moest en zal dat ene zinnetje uit me hoofd kennen, En dan ga ik pas slapen, of ja dat dacht ik maar het leek wel dat ik vast was geplakt aan de boek, ik kon het gewoon niet weg doen en ik weet ook niet goed waarom als ik er nu terug op kijk. Mijn klas verklaarde mij voor gek, ik spoorde niet volgens die kinderen en ik kon beter maar op het spoor springen zo deden ze tegen mij. En wat vond ik dat vreselijk die periode, ik zat echt in eens klas die zo lelijk tegen mij deden omdat ik ''hoge cijfers'' had, zo'n grote afgunst en jaloezie echt vreselijk die kinderen. Niemand deed normaal tegen mij in die tijd omdat het gewoon allemaal lelijke misgunners waren. Je mag echt wel iemand zijn die hoge cijfers wilt hebben, maar niet als je merkt dat je er veel stress door krijgt of dat je je eigen heel erg hard uitput. Dus bij deze laat nooit van je eigen afweten dat je veel streeft om hoge cijfers, misschien gaat je klas dadelijk ook lelijk tegen je doen.



Het kan zijn dat docenten dingen over jou weten, dat hou je eigenlijk helaas nooit tegen, docenten verklappen nou gewoon eenmaal dingen tegen elkaar. Misschien doen ze dat onbewust? Maar sommige docenten praten zich eigen voorbij. En zeker je hoeft je eigen niet helemaal open te stellen aan mensen. Ik vind sowieso je eigen openstellen aan die ''cursus mensjes'' vreselijk, je krijgt misschien een paar keer lessen in die cursus en dan zie je die gene nooit meer. Openstellen kan soms een ontsnapping zijn maar alleen maar aan mensen waar je je eigen echt voor open wilt stellen. Denk aan een psycholoog, therapeut, mentor, vertrouwenspersoon heel die mikmak. Maar niet aan zo'n cursus persoon, of ja dat is weer uit mijn eigen ervaring. Dat voelt gewoon heel erg raar bij mij ik zal me eigen nooit open stellen aan zo'n persoon die een cursus geeft, misschien heb jij dat ook Sophie, misschien wil je het wel helemaal niet? Aan de andere kant wil je je eigen heel graag openstellen aan je mentor bijvoorbeeld? Maar niet aan zo'n cursus persoon, dat kan hoor ik heb ook altijd zo'n gevoel bij dat soort mensen. Stiekem denk ik altijd eigenlijk ''waar bemoei je je eigen mee?'' Als er iets aan de hand is dan ga ik zelf wel naar een persoon die mij kan helpen.



En inderdaad soms is het fijn om je gevoeligheid te tonen! Maar niet aan mensen waar jij misschien je eigen helemaal niet goed bij voelt? Ik ben ook heel gevoelig maar dat hoeft ook niet meteen iedereen te weten, alleen mensen die jij zelf vertrouwt en waarvan jij weet die je kunnen helpen met problemen.



Je moeder wilt dus dat je alleen maar dingen gaat schoonmaken? Dat is ook niet leuk zeg, jij hebt ook het recht om leuke dingen te doen met je vrienden of vriendinnen. Worden ze ook boos als je echt heel serieus bent?



Ik hoor weer graag van je,



Liefs,



Britt
hoi britt,

ik wil geen aandachts kind zijn maar ik typ en huil tegelijk... vandaag is mijn vriendin jarig,.. nou de eerste opmerking van m'n moeder is toen ze boven was... want had dus foto's geplaats ben je lesbisch ofz mensen gaan dat denken omdat ik heb gezegd ik hou van jou en wil je nooit meer kwijt.. en zei ze opeens ja ga maar lekker weg, ga anders ook maar zaterdag en zondag enz weg ik ga niet eens zo vaak weg en ze zei ook nog weet je wat ga lekker bij haar slapen dit zegt ze wel vaker, maar ze laat me nooit genieten... ik heb dus een fotoboek zelf gemaakt is nog nii af en daarvoor heb ik stress... mijn vriendin weet dat ik een fotoboek maak... en soms schold ik wel maar was gwn frustratie dat iets niet lukt zegt ze opeens ja het lijkt wel alsof je het moet doen... ik zei wat?? toen zei ze omdat je steeds scheld alsof je het moet van mij ofz zo voelt het... ik dacht echt wtf maar ik hield me in... ik dacht bij mezelf ik heb er fk erg me best opgedaan en ik ben er al een beetje zovan het is niet mooi... ik zei dus nee het was ook mijn idee dus wrm het is meer gwn dat is niet lukt toen zei ze hoef je niet aanvallend te reageren, meestal doe ik dat met zulke dingen... maar ja dat was dus klaar hadden we heel even nog gesproken en toen we hadden opgehangen ben ik ingestort in me kamer en dit is net dus gebeurt en over me moeder was rond 1 ofz gebeurt... ik denk nu srs waarom ben ik het überhaupt waard laat me gwn dood gaan en niemand zal het erg vinden ik vind het zo k*t om zo na te denken maar dat denk ik nu wel ben ik het wel waard voor mensen oprecht ik wil er iets moois van maken voor me vriendin ze verjaardag ze voelt zich namelijk nog niet echt jarig enz, maar ik ben nu zo emotioneel maar als nog ga ik het voor haar leuk maken... ik wordt rond 6 wws wakker dus heb 3 uurtjes slaap nodig want ik moet verder met het cadeau en kaartje schrijven en inpakken ik heb echt heel slecht dit allemaal gepland het is nu gwn stress gevend.. ik denk überhaupt niet eens dat ik kan slapen elke x stop ik met huilen en dan gebeurt het nog een x...



en nu op jouw verhaal:

jaa dat klopt... maar als nog wil ik gwn een 8 ofz halen.. jaa precies dat heb ik ook wel... maar ik heb niet echt waar ik slecht voor stond... alleen door de afgelopen maanden zijn me cijfers omlaag gezakt door schoolproblemen, thuissituatie, niet lekker in me vel zitten enz... bijv ik van duits van een 8.5 gemiddeld dus een 9 sta ik nu op me rapport een 7 gemiddeld en dat heb ik met de meeste vakken nu... maar hoop echt dat 3de makkelijker gaat zonder stress maar ja ik zie wel... ik leer altijd ook al vind ik het echt niet leuk om te leren... en als ik niet heb geleerd krijg ik stress, maar als ik keihard heb geleerd krijg ik ook stress... je kan idd zelf leren leuker maken daar heb je gelijk in... precies doe ik ook... ook al ben ik de volgende dag echt kapot... dat heb ik ook weer niet.. maar wel knap... en is ook eigenlijk beter als je verder leert hoef je voor de volgende toets niet veel te leren alleen ik zal dat niet in de nacht doen.... ik ook rond die tijd of ik zat soms helemaal niet te slapen... ik vind dat echt sneu dat ze zulke dingen zeggen, is gwn jaloezie omdat hun slechte cijfers halen de mensen die dat juist tegen jou zeggen zijn zelf onzeker... ik snap zeker dat je het vreselijke periode vond.. ja ik snap wat je bedoeld... maar ik moet van mezelf en ik moet van me ouders voldoendes halen... het liefst willen me ouders hoge cijfers maar voor hun is een 10 ook niet goed dan letten ze alleen op een onvoldoende die ik dan heb gehaald was een 5 vgm en toen later kreeg ik op die dag dus een 10 en daar zeiden ze niks over daar kan ik ook boos om worden en al die negatieve dingen die ze tegen mij zeggen blijft in me hoofd en dat neem ik mee naar school en als ik toetsen heb denk ik daar aan ook al probeer ik me echt te concentreren... bijv 1xtje had ik engels toets ik kon me echt nii concentreren die docent zag het en zei als je wilt mag je ergens anders gaan zitten er was nergens plek meer... dus ik ging weer terug op me eigen plek en ik dacht na over me thuis wat ze allemaal zeiden en probeerde toch engels te lezen en te begrijpen... en ik las 1 stuk 1000 x opnieuw en ik dacht echt wat en keek naar de tijd en het was al bijna tijd de docent zegt nog 5 min ik dacht echt shit... ik was nog maar bij vraag 7 ofz en er waren 30 vragen ik dacht omg hoe dan... dus ik moest alles gokken dus heb ik dat maar gedaan.. ik verpest me toets gwn alleen maar omdat ik teveel nadenk en niet over de vraag maar daar om heen... jaa ik denk het ook wel … sommige docenten zeggen namelijk ik hou met jou rekening als ik bijv problemen heb... klopt ga ik ook zeker niet doen... inderdaad ook weer mee eens... klopt ik zal namelijk helemaal niks zeggen tegen onbekende ofz tenminste face to face... idd aan die cursus persoon zal ik het ook liefst niet vertellen... en al helemaal niet als het je gymdocent is... kan idd wel kloppen dat ik dat miss ook heb... inderdaad precies heb ik ook... ik zeg dan ook soms wel recht in iemand gezicht als ze iets zeggen over m'n persoonlijke leventje dan zeg ik waar bemoei je je mee... klopt dat zal ik nooit maar dan ook nooit doen... ook als het over mij gaat en m'n mentor en leerlingbegeleider vragen iets persoonlijks dan denk ik eerst na of ik het wel wil zeggen of gwn hoe ik het ga zeggen... dus dan ben ik 2 min ofz stil en m'n mentor weet dat natuurlijk dus een x vroeg me leerlingbegeleider wat, wat best diep in mij zat en ik zat 2 min was ik gwn stil en toen wou me leerlingbegeleider nog iets vragen of zij iets me mentor zij wacht nog heel eventjes... en toen later kwam er gwn een gesprek uit... ik let er ook zeker op wie ik vertrouw en niet vertrouw ik kan gwn inschatten dat die gene enz niet te vertrouwen zijn... jaa ze willen idd dat ik alleen maar schoonmaak dus wat ik aan het begin al zij ze gunnen me geen ene donder... wat bedoel je daarmee worden ze ook boos als jij heel serieus bent...



dankjewel weer voor het reageren

srry ik moest eventjes me verhaal kwijt daar boven...



groet sophie
Hoi Sophie!



Je bent zeker geen aandachts kind als je huilt en typt tegelijk. Ik heb dat ook zo vaak als ik bijvoorbeeld mijn gedachten opschrijf, of dat ik een emotionele brief naar iemand schrijf. Soms stromen mijn emoties ook over als iemand iets positiefs zegt, soms lukt het eenmaal niet om je emoties onder controle te houden.



Wat een belachelijke opmerking zeg van je moeder! Dus als je foto's plaatst ben je meteen lesbisch? Dan is zo wat elk meisje lesbisch omdat er gewoon zoveel foto's worden geplaats op social media. Ik merk aan me eigen dat ik er zelfs een beetje boos van raak, omdat ik tegenwoordig heel erg met me eigen geaardheid zit te klooien. Maar het is echt belachelijk dat ze die opmerking had gezegd. Weet je zelf waarom je moeder zo belachelijk tegen je doet? Is er iets gebeurd wat nu nog erg recent is? Of bots je gewoon heel erg vaak met je moeder over bepaalde zaken. Als ik in die situatie zat had ik gewoon lekker al mijn spullen gepakt en voor even ergens anders gaan wonen of slapen. Maar dat kan je niet zomaar doen natuurlijk. Echt erg dat je moeder je nooit laat genieten zoals ik al had gezegd jij hebt ook het recht om leuke dingen te gaan doen met de mensen om je heen!



Schelden uit frustratie is heel erg herkenbaar, ik scheld echt heel erg vaak ook als ik alleen ben. Ook vind ik het lekker ofzo om eens goed te schelden. Als ik boos ben, als iets mij niet lukt of als iets omvalt ofzo, ik scheld er allemaal bij en eigenlijk boeit me het niks dat ik scheld. Schelden is misschien niet altijd goed, ligt natuurlijk ook aan de woorden die je gebruikt tijdens het schelden. Dat is inderdaad niet zo leuk dat je vriendin had gezegd dat je van haar perce dat fotoboek moest maken. Wel goed van je dat je je eigen inhield. Misschien bedoelt je vriendin het niet zo? maar ik snap je. Wat rot zeg dat je was ingestort in je kamer. Sophie je bent het waard om hier te zijn, echt waar! Dat zijn gewoon weer die donkere gedachten die in je opkomen, als er iets gebeurd waar ik me eigen niet goed bij voel dan ga ik ook weer aan die vreselijke dingen denken. Je moet die gedachten eigenlijk zien als een soort storm, soms zijn de gedachten heel erg heftig en op sommige momenten zijn ze minder heftig, zo zie ik het eigenlijk. Ik snap dat je het rot vind als je nu zo denkt. Maar soms gebeurd dat nou eenmaal in je gedachten. Helaas kunnen je negatieve gedachten sterker zijn als je positieve gedachten dat is bij mij dan. Je bent het zeker waard voor mensen ook al denk je soms van niet. Stress kan je inderdaad heel erg moe maken. Ik ben vandaag terug gekomen van vakantie en nog steeds ben ik mentaal en fysiek heel kapot. Ik slaap niet meer in mijn eigen bed omdat ik gewoon geen energie meer heb om naar boven te gaan. En als ik dan een bank zie dan lig ik meteen. Als ik toch niet kan slapen dan ga ik gewoon even naar buiten. Ik kon gisteren niet in slaap vallen en toen ging ik gewoon midden in de nacht op het balkon zitten om even tot rust te komen. Dit klinkt misschien heel erg zweverig en raar maar ik werd gewoon zo rustig van de geluiden die de bomen maakte en het geluid van de wind.



Het kan inderdaad zijn dat je schoolcijfers zijn gezakt door bepaalde zaken. Maar ook door perfectionisme kunnen juist je cijfers erg zakken omdat je juist streeft naar die perfectie en dan ga je juist dingen slechter doen. Ik heb hier naast me mijn jaarboek liggen van mijn middelbare school met de geschreven tekst van me mentor waarin staat: ''Soms wil je het zo goed doen dat je bang bent dat het fout gaat, dat is niet nodig.'' Een mooie zin die misschien ook voor jou kan gelden. En ik denk dat het derde jaar beter gaat, omdat je nu ook al aan je eigen aan het werken bent, en die stress kan helaas blijven maar je kan wel leren hoe je er mee om kan gaan. Ik had ook zo veel stress in het vierde jaar en vooral met die examens maar ik eigenlijk ben ik er echt goed vanaf gekomen, ik weet niet goed hoe maar in eens ging die tijd zo snel. Tijden vliegen echt voorbij ik ga volgend jaar naar het twee leerjaar van mijn opleiding op het MBO, echt bizar dat er nu al weer een jaar opzit. Wel goed dat je altijd leert, en inderdaad je kan dat beter niet in de nacht doen, maar op dat moment ben je niet moe en denk je niet aan die dingen, maar de dag erna ben je helemaal gesloopt mentaal en fysiek. Inderdaad kinderen kunnen heel lelijk tegen elkaar doen, als je al een tikkeltje anders bent dan ben je al meteen het slachtoffer, vreselijk die middelbare scholen en vooral die docenten die er helemaal niks aan doen! Daarom weet ik uit eigen ervaring dat het echt nodig is om voor je eigen op te komen, ook al deed ik dat soms niet. Het is echt nodig want niemand die het voor jou doet. Je moet aan je eigen toekomst denken en schijt hebben aan iedereen die ooit lelijk tegen je heeft gedaan! Is misschien moeilijk maar uiteindelijk geef ik alle mensen een dikke middelvinger die nooit normaal hebben gedaan tegen mij. En ook al word je misschien kei hard gepest (geldt misschien niet voor jou maar als nog) er is altijd een uitweg. Als ik me eigen ergens voor in kan stellen dan zal dat voor kinderen zijn die gepest worden, Ik weet hoe rot het kan zijn! Ik heb het ook niet leuk gehad op de middelbare school maar toen ik naar het MBO ging, was het al stukken beter. Ligt natuurlijk ook aan de opleiding die je gaat doen op het MBO, maar ik doe een creatieve opleiding dus daar accepteren de meeste mensen elkaar wel! Omdat kunst nou ook eenmaal gewoon een apart vak is.



Dat is echt niet leuk van je ouders dat ze alleen focussen op je slechte cijfers! Mijn ouders hadden eigenlijk schijt aan mijn cijfers, is ook niet goed misschien maar je ouders moeten je ook complimenten geven als je een keer een goed cijfer heb gehaald! Ik snap heel goed dat je daar boos van kan worden, is ook wel normaal hoor je doet iets goed en je krijgt daarop geen reactie terug. Ik weet inderdaad hoe lastig het is om je eigen te concentreren als je van die negatieve dingen aan je hoofd hebt. Heb ook vaak black outs gekregen, en dan zit je daar in dat lokaal niks te doen omdat je gewoon niks meer weet. Is inderdaad heel erg irritant en dan ga je, je eigen toetsen verpesten omdat je gedachten ergens anders zijn. Maar ik heb me altijd redelijk sterk kunnen houden tijdens die momenten, ik ging wel vaak twijfelen aan me eigen en daar werd ik ook echt knettergek van. Wel fijn dat sommige docenten rekening met je houden.



Kijk, je hebt gezegd dat je liever geen dingen over je eigen niet wilt vertellen aan de meeste mensen zoals je gymdocent of tegen een onbekende. Is voor mij doen ook helemaal niet nodig, niet iedereen hoeft alles over jou te weten. En het is goed dat je eerst goed nadenkt over wat je gaat zeggen, want dan kan je natuurlijk ook niks verkeerds zeggen. Zoals ik al had gezegd hoe jij typt over je mentor dat vind ik zo lief, ik weet ook nog wel dat ik heel uitgebreid over mijn mentor ging vertellen omdat ik haar gewoon zo aardig vond. Niet leuk dat je ouders je niks gunnen, kan je misschien niet een keer bij iemand anders gaan slapen een ander familielid misschien? Doen je ouders in het algemeen wel normaal tegen je? Of doen ze dingen die jij helemaal niet wilt?

Ik bedoel met dat serieus zijn of je ouders ook heel boos worden als je echt serieus met ze in gesprek gaan? Dus als je serieus echt zegt dat je van bepaalde dingen last hebt?



Ik vind het alleen maar fijn dat je je verhaal kan delen, zo kan ik er namelijk ook beter op reageren.



Liefs,



Britt
hoii britt,

nou ik huil echt niet heel snel en ja idk voel me ofz een aandachts kind dan dat is ook 1 van de redenen dat ik niet echt wil dat mensen weten wat er met me aan de hand is ofz.. klopt en dat vind ik best naar dat je emoties nii onder controle kan houden... ja idk.. me moeder doet überhaupt al k*t tegen me nooit complimenten of iets altijd negatieviteit… bijv als ik de keuken moet opruimen en ik heb 1 doekje niet opgeruimd dan wordt ze al fk boos op me terwijl ze niet naar de rest kijkt ofz.. idk hoe ik het moet uitleggen laten we er op houden dat mijn ouders en ik gwn niet samen gaan waardoor ik gwn echt woede in me heb en hun weten niks van mij ze denken alleen maar de negatieve kant van mij en ze zien mij niet zoals anderen mij zien.. waardoor ik een periode kreeg dat ik mezelf niet meer herkende en struggels kreeg met mezelf ik wist niet meer wat ik moest doen... werd gek van mezelf... door al die opmerkingen toen kwam me mentor dus met leerlingbegeleider aan... gelukkig heb ik daar meer grip over gekregen... ook niet altijd maar ja.. nou niet echt iets met mij ofz gebeurd over me moeder en ik, maar wel dingen met me oudste broer en ja daar zitten me ouders ook mee denk ik... ik wil ook wel gwn ergens anders slapen maar ja... jaa idd maar dat begrijpen hun niet... ik doe dat ook als iets niet lukt ofz maar dan scheld ik zeker niet met erge ofz ik zeg meestal dan k*t F*ck ofz… jaa kan ook idd.. maar ik ben ook iemand die slecht kan tegen kritiek maar probeer dat ook te accepteren.. die donkere gedachtes maken me gek... jaa dat zie ik dat stress je moe kan maken.. jaa dat kan ook well.. dankjewel voor de zin... ja ik hoop het.. ja ik ben elke jaar al bezig met m'n gedrag enz en ik ben er zat mee om kleine stappen te zetten.. . ja ik hoop dat ik dat wel leer.. ja ik krijg dus PTA's .. de tijden gaan ook snel ik dacht echt nu al dat ik m'n mentor niet meer zo vaak zal zien... klopt... maar ja ik ga gwn altijd nog in de nacht leren... ik kan der niet tegen en heb echt rechtvaardigheid in me dus zegt me mentor dus tegen zulke dingen kan ik slecht tegen en kom voor mezelf op maar ook dus zeker voor hun.. maar ja mensen zeggen ook hou de docent te vriend nooit begrepen haha.. ik zal zo tegen die docenten discussies aan gaan zo ben ik gwn ook al moet ik daar mee oppassen.. precies je kan zo aan iedereen een middelvinger steken... maar vind het knap dat je dit gwn durft te zeggen!

ik ben zelf ook creatief hou ook wel dus van kunst... klopt dat is idd niet leuk... klopt dat idd want dan krijg ik ook motivatie ofz idk maar ja boeie .. nou beter dat iemand het snapt, hoop dat je ook begrijpt dat je je niet ik kan houden en dat je dan rare dingen doen.. klopt het is idd lastig en wordt er ook gwn gek van.. ik krijg dat heel soms ook ook al heb ik goed geleerd... of ik kruis een antwoord aan en ik twijfel echt heel lang.. precies en ik wordt dan boos op mezelf en dat richt ik dan op docenten af... ik niet echt.. jaa dat is idd wel fijn.. maar ja het leek alsof ik meer aandacht kreeg terwijl ik dat niet wou.. meeste docenten mogen we wel en ik mag hun wel opzich en hun kunnen wel rekening houden maar ze kennen me nii heel goed dus drm kunnen ze me irriteren want dan gaan ze in discussie en ja wie met mij in discussie gaat dan ga ik er ook tegen in als die docent het laat ofz dan ben ik ook stil maar ja ik meot dat natuurlijk ook leren... maar de toetsen deden ze niet moeilijk mee dat ik hem mocht herkansen ofz maar 3de jaar kan dat zeker niet dus ik moet me toetsen niet verpesten ook al gaat het minder,,, klopt dat zeg ik idd.. inderdaad is ook zo... dankje… maar dat is ook gwn echt oprecht wat ik over me mentor zeg eigenlijk moet ik haar vaker bedanken want het is nog steeds niet genoeg haha omdat ze me echt goed heeft geholpen maar moet echt wel vertrouwen hebben in haar dat ze me 3de jaar dus ook wilt helpen... nee dat gaat niet... nu sws niet want alle mensen zijn op vakantie en ja omdat er school is mag dat niet want ze komen richting schooldagen terug.. nee ook niet.... ze zijn gwn irritant en worden snel boos ik mag niks en ik doe niks goed in het leven zo zie ik het...… ik heb niks tegen hun gezegd hun weten dus niks en heb nog nooit met hun een serieuse gesprek gehad hoeft ook niet want ja hz zal ik met mensen praten die toch negatief tege mij doen en denken dat ik niks kan en mijn schuld is lalala dan zeg ik liever niks dan alles zeggen... maar ja



bedankt weer voor je tijd en reactie... ik vind het ook fijn dat jij je verhaal kan delen...



groet sophie
Hoi Sophie!

Je emoties tonen kan ook voor een opluchting zorg, dat hoeft natuurlijk niet aan iedereen. Maar soms is huilen fijn, gewoon even al je verdriet eruit gooien. Als je huilt ben je echt geen aandachts kind. Huilen is gewoon een teken dat je emoties hebt en dat je een levend persoon bent. Emoties onder controle houden is inderdaad erg lastig omdat je dan al vaak de tranen voelt lopen, is menselijk en ik herken het heel erg, ik probeer me soms zo sterk te houden maar toch stromen mijn emoties dan over. En dan heb ik thuis, op het werk en zelfs op school. Vervelend dat je moeder nooit leuk tegen je doet en dat ze altijd negatief is. Ik bots ook nog soms met mijn ouders, is niet altijd leuk maar dat hoort ook bij de leeftijd denk ik. Als ik bijvoorbeeld bots met mijn ouders dan word ik ook heel erg woedend maar aan de andere kant word ik ook erg emotioneel omdat ik normaal gesproken niet zo’n bozig persoon ben.



Ik weet hoe vervelend en irritant het kan zijn dat je, je eigen niet meer kan herkennen in bepaalde dingen. Je raakt de controle dan kwijt over je eigen en dan kan je soms domme dingen gaan doen die je eigenlijk helemaal niet wilt. Fijn dat je soms grip hebt en dat je dan weet hoe je er mee om moet gaan. Ik kan zelf ook niet tegen kritiek, ik heb altijd mijn praatje klaar en ik wil vaak het laatste woord hebben. Soms hou ik me in maar dan voel ik die woede echt weer opkomen. Goed dat je elk jaar bezig bent met je gedrag, je bent je eigen positief aan het veranderen. Ik leer ook nog soms in de nacht maar eigenlijk moet ik er echt mee stoppen, ook al is dat heel erg moeilijk je moet het wel proberen want die nachtrust heb je nodig. Ik heb het uiteindelijk gewoon kunnen accepteren dat ik geen 10 had maar een 9. ‘’Goed is toch ook goed?’



Haha ik zal je eens uitleggen waarom het beter is om je docent te vriend te houden. In het vierde jaar van de middelbare school had ik goede contacten met me docenten. Ik kon goed met me mentor omgaan, met de teamleider van de afdeling waar ik op zat en nog wat docenten. Ik had geen leuke klas, kinderen tegen echt rot tegen mij maar ik kon wel heel goed met me docenten omgaan, werd vaker gematst, hoefde soms niet in de les te komen en ik kreeg soms leukere opdrachten. Ik voelde me eigen echt op me gemak. Als je gewoon normaal en leuk doet tegen de docenten dan doen de docenten meestal ook leuk tegen jou. Het heeft echt zo zijn voordelen hoor, ook met te laat komen ik heb daar nooit problemen mee gehad omdat ik normaal deed tegen de docenten, ik toonde interesse, en natuurlijk interesse tonen in docenten is heftig en dat hoeft ook echt niet maar ik was echt een extreem geval dus ik deed dat wel. En natuurlijk er zaten ook mindere docenten bij, ook bij maar die docenten liet ik echt links liggen en ik had me aandacht op de leukere docenten.



Leuk dat je ook wel van kunst houdt 🙂 Ik begrijp dat je je soms niet in kan houden en dat je dan rare dingen gaat doet. Ik heb ook echt soms van die momenten dat ik iets raars doe. Meestal ga ik dan op het internet zoeken naar rare verhalen ofzo. Twijfelen is echt irritant, maar eigenlijk wat je als eerste in je gedachte heb is meestal het goede/beste antwoord. Ik heb zo vaak dat ik mijn antwoord verander en daarna heb ik daar kei harde spijt van. Fijn dat de meeste docenten jou mogen, en aangezien je het vaak over je mentor hebt, heb je denk ik ook een goede band met haar. Het is natuurlijk fijn dat docenten je mogen, maar soms is een vertrouwensband met een docent nog fijner. Uiteindelijk leer je wel hoe je moet omgaan met zulke discussies, vaak is het verstandig om je eigen in te houden, laat het gewoon gaan en wees de slimste.



Je gaat je toetsen echt niet verpesten. Blijf goed leren maar denk wel aan je nachtrust! Door die goede nachtrust kan je ook weer beter je toets maken. Tuurlijk kan je mentor je nog steeds helpen in het derde jaar, waar ben je bang voor dat je het niet vertrouwt Sophie? Je hoeft natuurlijk niet met je ouders ene serieus gesprek aan te kaarten, als ik iets persoonlijks wil vertellen dan heb ik ook de behoefte om het tegen iemand anders te zeggen. Dat is gewoon iets persoonlijks denk ik en dat persoonlijke heb jij ook, je gaat misschien sneller naar je mentor dan naar je ouders? Het belangrijkste is dat er wel een paar mensen zijn die weten hoe je je eigen voelt en dat kunnen ook mensen zijn die verder van je eigen af staan.



Ik hoop dat je er weer wat aan hebt!



Liefs,



Britt

Reageer