voel me alleen en ik snij en mn ouders vinden het onzin

hi allemaal

ik vind het wel spannend hier dingen te vertellen maar ga het toch doen. mn ouders zijn nooit heel aardig tegen mij, het is nooit goed wat ik doe of zeg. Als ik een 7 heb vragen ze waarom ik geen 8 heb bevoorbeeld. maar ook andere dingen vooral mijn vader maakt best gemene opmerkingen. dat ik dikker word en dat dat niet mooi is of hij zei ook een keer over mn borsten dat ie hoopte dat ze nog zouden groeien want zo was het niks… en dat voelt steeds zo rot al die opmerkingen en ik heb dat ook wel gezegd maar dan zegt ie dat ik nergens tegen kan, dat het gewoon grapjes zijn en ik me niet zo moet aanstellen. Ik voelde me steeds rotter en meer onzeker over alles, over mn lijf en school en enzo en toen ben ik gaan snijden. toen mn ouders daar achter kwamen zeiden ze dat ik moest stoppen met die flauwekul en dat ik het doe om aandacht te krijgen. maar dat is echt niet zo want ik schaam me er juist voor en wil niet dat iemand het ziet. Het doet ook pijn dat mn ouders me niet willen helpen en steunen, ik voel me zo alleen en rot. ik ben wel van plan om het aan mn mentor te zeggen maar vind dat ook super spannend.

maar heel soms denk ik dat mn ouders gelijk hebben dat ik me alles teveel aantrek en niet zo overdreven moet reageren en dan raak ik in de war enzo.

nouja bedankt voor het lezen en miss heeft iemand een tip of een beetje hetzelfde situatie

xxxx

Bladzijde 1 / 1

Heyy

Dat lijkt me geen leuke situatie..

Je kan iedere dag tussen 11:00 en 21:00 bellen of chatten met de kindertelefoon. Dat is anoniem en de mensen daar kunnen je misschien een helpende hand en een goed luisterend oor bieden.

Verder is het natuurlijk niet echt oké dat je ouders je niet serieus nemen en zulke rare opmerkingen maken over jou..Jij zit volgens mij niet lekker in je vel en dan is steun van je ouders wel prettig..Je kan nog een keer een gesprek met je ouders aangaan en ze vertellen dat je echt serieus bent en dit echt niet doet voor aandacht en dat je de opmerkingen die ze maken niet leuk vind en je je daar heel onzeker over voelt.. Even tegen de onzekerheid jij bent echt mooi en helemaal goed zoals jij bent!

Als je ouders dan nog steeds niet goed reageren, of als je niet meer wilt praten met je ouders kan je ook altijd met iemand anders gaan praten. Bijvoorbeeld met je mentor, de huisarts, een vertrouwenspersoon op school of een ander familielid. Praten is misschien een grote stap, maar het werkt en lucht echt op en je geeft al aan dat je ook wilt met je mentor. Deze mensen zijn er namelijk echt voor jou en willen jou helpen, steunen en nemen jou ook echt serieus. Jij stelt je niet aan en je overdrijft ook echt niet..

Snijden is natuurlijk niet goed voor je en het beste is om daar mee te stoppen, maar ik weet niet hoeveel je snijdt en hoe makkelijk stoppen gaat bij jou. Misschien heb je iets aan het topic wat hieronder staat. Daar staan heel veel alternatieven tegen zelfbeschadiging en misschien staat daar iets tussen wat je kan doen ipv het snijden.

Verder mag je als je je verhaal kwijt wilt of nog meer hulp nodig hebt ook altijd hier op het forum je dingen kwijt! Wij zijn er namelijk allemaal voor jou