Hii,

Toen ik vanochtend buiten aan het wandelen was, in m’n eentje, ben ik een soort van verwarde man tegengekomen. Hij vroeg aan mij of ik sigaretten had en of ik met hem mee zou willen lopen naar de ziekenhuis (die daar toevallig om de hoek was).

Ik wilde het niet doen, zowel met hem naar de ziekenhuis lopen als sigaretten aan hem geven, die ik ook niet heb. Ik rook niet (ben 14 jaar). 
Hij stopte een peuk in z’n mond en wou dat ik hem ging aansteken.

Ik besloot hem te helpen, wat achteraf niet de slimste keuze was

Hij had trouwens een fiets bij zich, waarvan de voorwiel klemvast zat. Die moest ik ook meenemen (zelf had die een hoop *vieze* kleren bij zich en een mondkapje).We liepen samen naar de ziekenhuis.

Hij vertelde onderweg hele rare verhalen, zoals dat de politie gisteren een inval deed in zijn huis en hij gezocht word. En vroeg waar ik woonde, omdat ik al ver was zei ik “hier achter”, wat niet eens een beetje in de buurt was van m’n echt woonplaats.   Ik werd bang en wou huilen.

Ik wou m’n ouders bellen maar omdat ik bang was hij daar een probleem van zou maken, dus heb ik het niet gedaan. 

Even verder stond een beveiliger, de ‘verwarde man’ vroeg aan die beveiliger of die een sigaret had, de beveiliger antwoordde met “Nee” en keek een beetje verdacht. Ik probeerde met m’n hoofd en handen signalen te geven van ‘ik vind dit niet fijn, help mij’ maar de beveiliger keek maar naar mij, deed verder niks. (Die beveiliger ging mij niet helpen, wat ik best wel raar en jammer vond)
Van binnen ging ik kapot, in de zin van dat ik bang, verdrietig en boos was (op mezelf).

De ‘verwarde man’ vroeg aan iedere voorbijganger of ze een sigaret hadden, en dat alles terwijl ik met zijn fiets naast hem liep. 

Hij noemde een aantal namen op en vroeg of ik ze kende, geen een kwam bekend voor, ook zei die bij een van die namen dat ik moest oppassen (blijkbaar was die gene gevaarlijk ofzo). 
Ik werd echt bang en stond te trillen. 

Even verder wou hij z’n fiets terug, maar omdat het gesneeuwd heeft kwam hij niet vooruit en viel die bijna, toen besloot hij te gaan rennen en rende hij weg met z’n fiets.

Ik ben toen terug gaan lopen en ben 112 gaan bellen en verteld wat er is gebeurd. Zij hebben een eenheid gestuurd naar de locatie waar die naar toe was gerend, een benzinestation. 
 

Ik ben een gevoelige jongen en ik zit hier nog steeds mee, ik krijgt het maar niet uit m’n hoofd en voel me al heel de dag slecht.

Ik weet niet of ik nog alleen naar buiten durf..

Ik vraag me af of jullie ook zoiets hebben meegemaakt ooit, en als het zo is.. wat hebben jullie toen gedaan?

En hebben jullie tips om dit te vergeten, of minder erg te lijken? Het was niet echt een pretje namelijk

Het is ook deels mijn schuld, maar ik wil mensen graag helpen als ze hulp nodig hebben. 

Anyways, sorry voor dit lange verhaal maar ik moest het kwijt. 
Bedankt voor het lezen en je aandacht

Groetjes,

ZynqIce