Ik had nooit naar het vmbo moeten gaan, maar ik had niet echt een keus. Ik had een leuke school gevonden met dieren en verwachtte wel dat daar leuke kinderen op zouden zitten, maar nee dus. Ze hebben me helemaal kapot gemaakt en letterlijk verpest. Ze zeiden nare dingen enzo. Ik heb hierdoor soms gewoon moeten zeggen dat ze moeten kappen (in een niet zo nette zin) en ik voel me schuldig. Ze gebruikte daar ook allemaal het woord 'Kanker' als sceldwoord en ik heb dat woord dus ook een keer gebruikt (en daar lig ik letterlijk elke nacht van wakker omdat ik het zo erg vind dat ik dat woord heb gebruikt).
Vanaf nu (op een neiuwe school) ben ik nors en niet aardig tegen mensen, ik probeer het wel maar ik ben bang dat ze er misbruik van maken. Ik heb wel 1 vriendin en zij roddelt ook veel en is ook heel onaardig tegen mensen. Dan doe ik maar een beetje mee enzo. Maar zij is wel het enige meisje in mijn klas en de jongens zijn allemaal onaardig of willen geen vrienden zijn.
Ik had veel liever mijn moeder willen zijn, zij was vroeger ook echt een schat, ze deed nooit iets verkeerd en was een beetje dat meisje in de hoek van de klas die je nooit hoorde. Soms zeide mensen dingen maar het maakte haar niet uit en hoorde het meestal niet eens, zij deed ook atheneum.
Misschien zijn de tijden ook wel veranderd en is het heel normaal als je iets meer voor jezelf opkomt maar ik had toch liever gebleven zoals ik was in de bassischool. Ik wil niet later tegen mijn kinderen zeggen wanneer ze vragen hoe ik vroeger was: 'Ik was een kut kind die niks leuk vond en niemand mag'. Ik wil zo graag voor 1 keer oke zijn met mijzelf en weten dat ik geen kopie hoef te zijn van mijn ouders, maar het lukt niet om dat uit mijn hoofd te zetten
Please help me X