Hoi!
Ik wil graag mijn verhaal kwijt want ik kan het aan niemand anders vertellen.
Ik ben 12 jaar ik ben een meisje en heb super veel verdriet.
Omdat ik mijn bestevriend heb verloren en dat was mijn hond het was een meisje en haar naam was diva
ik ben 28 november 2021 naar me moeder gegaan normaal geef ik diva altijd een knuffel maar dit keer had ik geen tijd meer dus ik ging maar gewoon naar me moeder de week liep lekker bij mij maar wat ik niet wist dat mijn vader vrijdag avond toen de dieren arts had gebeld omdat diva heel ziek was geworden maar dat wisten wij niet dus me vader had afgesproken met de dieren arts om 8 uur 's ochtends hij heeft de nacht gehaald! 2 uur voordat de dierenarts kwam had me vader nog gekenen en het ging nog goed en toen keek hij nog een keer een uur van tevoren en toen was die helaas weg me moeder wist het toen die ochtend al maar wij niet dus ik ging naar stal om 9 uur heel blij en wou om 11 uur bijna paard gaan rijden maar toen werd ik gevideobeld en het was mijn vader en hij zij het gaat niet goed met diva en ik vroeg is die ziek en hij knikde nee ik zij heeft hij iets gebroken en hij zij nee en ik vroeg is die dood en hij schude ja toen klapte ik dicht en me broer wist het nog niet en toen dat gebeurde kwam hij in de gang en hoe vroeg wat is er en ik zei diva is dood toen moesten we bijde heel hard huilen toen hadden we paard gereden wat totaal niet lukte en toen haalde mijn stiefmoeder me op en gingen we naar me vader en toen had ik een ketting en die had de geur van diva maar die ben ik nu kwijt want het betkend zoveel voor mij want toen mijn ouder hele erge ruzie hadden (toen ze nog samen waren) ging ik altijd met diva naar buiten en vertelde ik wat mij dwarszat en het voelde gewoon ofdat hij gewoon luisterde en me snapte en alles ging net goed me moeder had een eigen huisje me vader is gelukkig met me stiefmoeder maar dan overlijdt me hond en later zijn we erachter gekomen wat die had kanker omdat we weer een tumar hadden gevonden (hij heeft al eerder een tumor gehad daarvoor is die ook geopereerd voor maar die was niet kwaardaardig maar die blijkbaar wel) en het doet me nogsteeds zoveel pijn!! al die herineringen wie elke keer terug komen is gewoon zoveel verdriet en daardoor heb ik ook sh gedaan maar ik ben nu clean voor 2 weken maar ik zet elke keer 1 stap naarvoren en dan val ik gelijk 3 stappen naar achter ik weet niet of ik het allemaal nog wel ga halen
Dit was het doei doei!!
En geloof in jezelf
