Skip to main content

Dus.. Ik heb deze post gemaakt voor mensen die een huisdier hadden die overleden is, zodat je erover kan praten. 🕊️😔.

 

Ik begin:

 

Eergister heb ik mijn hond laten inslapen. Het was een 10 jarige Bulldog, dat is best oud. Ze had al een beetje moeite met lopen. 2 dagen geleden kwam ze ineens hijgend binnen lopen en ademde heel diep in en uit.. We dachten dat ze benauwd was dus we gaven hem een koud washandje. Het hijgen ging over maar het diep ademen niet. De binnenkant van haar lip had nog kleur en was roze, wat goed is.

 

De volgende dag moesten we naar de dierenarts en de binnenkant van haar lip was lichter dan eerst. Toen de dierenarts klaar was met checken zei hij al gelijk dat het ademen een slecht teken is dat mensen ook vaak doen voordat je dood gaat. Hij keek ook naar de onderlip en die was bij sommige plekken al inmiddels bijna grijs..

 

De dierenarts zei dat hij niks kon doen behalve een scan wat de hond veel stress zou opleveren en kijken waardoor het aan lag, maar ze konden het dan alsnog niet oplossen..

Hij denkt dat ze waarschijnlijk een tumor had bij het hart of iets in die richting.

 

Hij vertelde ons dat inslapen de beste optie is om de hond pijn te besparen, en ook de zelfde dag omdat we bang waren dat ze anders thuis zal instorten. We moesten wachten omdat er geen tijd was voor het inslapen, dus we hebben een uur of twee bij een bankje in de zon zitten te wachten.

We hebben hem veel geaaid. Toen het tijd was liepen we naar binnen, de hond snapte er niets en snuffelde om zich heen in de kamer waar het inslapen zou gebeuren. 

Toen hij moe was ging hij op de grond liggen en gaf de dierenarts haar een prikje zodat ze in slaap zou vallen. We bleven haar aaien en ze veel rustig in slaap.. Ik vond het zo zielig dat ze naar ons keek voordat ze in slaap viel, ogen bijna dicht en toen haar hoofd liet vallen in onze handen.. 10 minuten later kwam het 2e prikje met blauw spul erin.... Ze stopte na een paar minuten met ademen en we zagen nog een paar reflexen. 

 

Ik vergeet haar nooit meer, heb haar gehad sinds ik iets van 3 was.. Ze was echt de liefste hond..

 

Wat naar voor je zeg. Ik weet dat dit een topic is voor andere mensen om hun verhaal te doen, maar ik geef je toch wat tips. Probeer veel afleiding te zoeken op school, en een leuke serie thuis te kijken voor afleiding. Zo kan je het langzaam achter je houden

Sterkte

Groetjes mij 

@Anoniemxv

 

( tekst aangepast door De Kindertelefoon vanwege schrijffoutje )


Hoihoi @Captain_Ijsbeer 

Het is ondertussen al een half jaartje geleden, maar ik heb toen na 17 jaar (mijn ouders hebben haar gekocht toen mijn broer 4 was) mijn lieve valkparkier moeten laten inslapen. Het was een schat van een beest maar het was op het laatst echt een levend skelet en het diertje was echt doodziek. We hebben haar onder een warmtepomp moeten leggen, heel veel aaien, en wat lieve woordjes fluisteren, maar meer kun je ook niet doen. Je gaat haar ook dan niet echt meer naar de dierenarts brengen als ze al stervend is. 
 

Liefs Anoniema


Sorry, het moest valkparkiet zijn XD


Sterkte 


Hoihoi @Captain_Ijsbeer 

Het is ondertussen al een half jaartje geleden, maar ik heb toen na 17 jaar (mijn ouders hebben haar gekocht toen mijn broer 4 was) mijn lieve valkparkier moeten laten inslapen. Het was een schat van een beest maar het was op het laatst echt een levend skelet en het diertje was echt doodziek. We hebben haar onder een warmtepomp moeten leggen, heel veel aaien, en wat lieve woordjes fluisteren, maar meer kun je ook niet doen. Je gaat haar ook dan niet echt meer naar de dierenarts brengen als ze al stervend is. 
 

Liefs Anoniema

Sterke met je valkparkiet 

Groetjes mij 

@Anoniemxv 


Reageer