Hey hun,
Als eerst spijt het me heel erg wat er is gebeurd. Ja, dit kun je inderdaad zien als verkrachting. Het is niet okay wat hij heeft gedaan. Hij was 12, dus het is best jong en omdat hij ADHD dn pedeneos heeft, heeft hij er vast niet goed bij na gedacht. Dit betekend niet dat het jouw schuld is, helemaal niet. Jij was het slachtoffer, hij niet. hij herinerd het zich waarschijnlijk wel, maar je moet het niet met hem direct over hebben. Ik zou het ook niet aan je moeder of vader vertellen direct, dat zou hem heel erg laten voelen en misschien kan zijn adhd dat niet aan (ik spreek van eigen ervaringen) Ik zou het wel aan een ander vertrouwings persoon vertellen, een volwassene. Bijvoorbeeld je mentor of een vertrouwingspersoon op school. Die brenegn het naar je ouders en dan valt het lichter aan , ook bij hem. Ik ben geen profesioneel, dus misschien moet je de kindertelefoon ook een bericht sturen 
Ik hoop dat je ervaring gauw minder word, en je snel iemand kunt vinden.
Tip:
'’Luister naar piano-only muziek op spotify om kalmer te worden, dit helpt oprecht! Denk bijvoorbeeld aan ibi'’
hi,
danjewel voor je reactie!
ik ga je advies opvolgen.
Ik sluit me grotendeels aan bij BumbleBee.
Ik zou vooral ‘hulp zoeken’ voor jezelf en je broer even laten voor wat het is. Tuurlijk is het niet oke wat hij heeft gedaan en mag dat niet de doofpot ingaan omdat hij ADHD en PDD-NOS heeft, maar omdat er zo’n lange tijd overheen gegaan is, zou ik er op dat gebied niet zoveel aan doen, juist meer aan verwerking voor jezelf.
dankjewel!
maar hoe moet ik hulp zoeken als ik het aan niemand durf te vertellen, want tante, mentor is iets durf ik niet want dan komt het sowieso uit bij mijn ouder.
maar ik zit er wel echt mee…..
want ja het is echt heel goor wat hij me heeft aangedaan vindt ik ondanks hoe jong hij en ik was.
maar hoe moet ik hulp zoeken als ik het aan niemand durf te vertellen, want tante, mentor is iets durf ik niet want dan komt het sowieso uit bij mijn ouder.
Ik snap wat je bedoelt. Wellicht is het dan handiger om het met een vertrouwenspersoon op school*, een psycholoog of iemand anders waarvan je weet dat je die wel 100% kan vertrouwen bespreekt. Een gesprek met je huisarts is ook een goede optie.
Ik zal hieronder nog even 2 linkjes plaatsen. Ik weet niet in hoeverre je daar nog iets aan heb - aangezien het al langer geleden is - maar wellicht kan je er iets mee.
Centrum Seksueel Geweld
Slachtofferhulp
Slachtofferwijzer
*Ik weet dat het schooljaar bijna voorbij is, maar verwacht dat deze persoon bij een bureau werkt dat ook in de vakantie open is en dat je dus gewoon door kan gaan ook al is het vakantie
Praat er met iemand over bijvoorbeeld kun je zelf online bij psychologen terecht.. Mensen die je helpen dit nare geheim een plekje te kunnen geven en helpen hoe je dit moet verwerken.. Niet praten maakt het serieus steeds meer een groter probleem voor je..
Jou broer weet waarschijnlijk totaal niet wat hij jou voor naar gevoel heeft aangedaan.. Laat dat idd maar even en zorg voor jezelf nu en het word beter als mensen die jou 100%begrijpen enje helpen dit nare gevoel te verwerken.. Dat kan je niet alleen.. Als je het leert verwerken, grijpt het je niet meer zo hard aan en haalt je nare gevoel weg.
Je bent niet alleen en schaam je niet want dat is absoluut niet nodig..de eerste keer je verhaal doen zal moeilijk zijn.. Maar als je hulp krijgt zal er uiteindelijk een hele last van je af gaan.. Zoiets verwerken is best moeilijk, maar je zult je heel veel beter gaan voelen..
Ik heb het meegemaakt delen en hulp aanvaarden zal je heel erg gaan helpen! En het zal je gevoel en verdriet weghalen... Een psycholoog is de beste optie of huisarts die je kan verder helpen.. Want aan je ouders direct vertellen zou ik persoonlijk niet doen.. Laat de psycholoog dit samen met je doen.. Die zullen je helemaal begeleiden.
Dat nare gevoel zal echt verdwijnen, en je zal blij zijn als je dit deelt en je er niet meer alleen mee hoeft te vechten in je koppie..
Je gaat deze verwarrende rotgevoelens overwinnen! 
't is niet jou schuld.. Het is terecht dat je je verhaal deelt.. Je was erg jong en naarmate je ouder word komt het meer naar boven omdat je steeds meer dingen anders begrijpt als toen je 6 was.. Blijf je hiermee lopen word je ouder krijg je zelf kinderen.. Dan kun je er juist meer last van krijgen als je hiermee in je 1tje blijft lopen.. Psychologen begrijpen jou situatie als de beste.. En hebben heel veel verhalen gehoord.. Dus schaam je absoluut nietsterkte het komt allemaal goed, je zult het zien
Hoi,
Letten jullie erop dat contactgegevens uitwisselen op dit forum niet is toegestaan?
Groetjes,
Feline van De Kindertelefoon
