Skip to main content

Hii,

ik heb vanochtend ruzie gehad met m’n ouders, ik ben dus weggelopen naar een vriendin en ben net weer teruggekomen. Gewoon omdat ik zelf ff tot rust moest komen en dat lukte niet in m’n eigen huis.

Maar de ruzie begon gisteravond, ik was een spelletje aan het doen en was vergeten wat een bepaald woord in het Nederlands was. Dus ik zei het in het Engels. Toen werd mijn moeder echt heel erg boos en zei tegen mij dat ik geen Engels meer mocht praten, omdat m’n zusje daar “te dom”voor is. Vervolgens zei ze tegen mij dat ik anders moest denken. Dat is bij mij dus een grens. Iemand z’n denken geeft zijn persoonlijkheid weer, dus als iemand het denken van iemand anders beledigd, dan beledig je dus eigenlijk zijn persoonlijkheid. Dat is hoe ik hiernaar kijk tenminste.

Vanochtend werd m’n moeder weer zo boos. En m’n vader net zo goed. Dus ik ben naar een vriendin gegaan. Ik dacht dat ze dan misschien door zouden hebben dat ze een grens over zijn gegaan, maar ze hebben het nog niet door. Met ze praten is ook niet echt een optie, want m’n ouders worden heel erg boos als ik zeg dat zij mij hebben gekwetst ofzo.

Heeft iemand nog tips voor deze situatie?

 

-xxx-

DepriUnicorn

Hoi DepriUnicorn,

Dat klinkt als een ingewikkelde situatie! Ik snap dat jij je beledigd voelt als je ouders je vertellen dat je anders moet denken. Er is niks mis met de manier waarop je denkt en jij hebt de vrijheid en het recht om te denken zoals jij wil, wat jij wil en wanneer jij wil. 

Je ouders willen niet dat je Engels praat waar je zusje bij is. Is dat het enige conflict? Is dat het enige waar ze boos om worden? Heeft het zin om met je zusje hierover te praten? Wellicht vindt je zusje het helemaal niet zo'n probleem als jij Engels spreekt en kunnen jullie dit samen tegen jullie ouders zeggen.

Dit lost echter niet het hele probleem op. Je hebt namelijk ook nog steeds last van de woede van je ouders. Ik begrijp dat zij snel boos worden en dan heel erg boos worden. Er valt eigenlijk niet met ze te praten. Heb je wel eens geprobeerd om ze een brief te schrijven en daarna met ze in gesprek te gaan? Of zou je iemand in je familie in vertrouwen kunnen nemen om samen met jou een keertje met je ouders te gaan praten? Het lijkt me namelijk ook geen oplossing om het hele onderwerp nu maar te vermijden en je rot te blijven voelen. 

Het is belangrijk dat je ouders jouw kant van het verhaal zien. Het is ook belangrijk dat jij hun boodschap begrijpt. Ik denk namelijk niet dat je ouders echt bedoelen dat je anders moet denken. Ik denk dat ze met die opmerking proberen te vragen of je erop wil letten wat je zegt als je zusje erbij is. Dat betekent niet dat je niet mag denken zoals je denkt, dat is enkel een vraag om je gedrag om sommige momenten aan te passen om anderen in je omgeving te helpen. Vat dit niet verkeerd op, ik probeer het niet voor je ouders op te nemen. Nu heb ik ook niet veel informatie om op af te gaan, dus wellicht heb ik het helemaal fout en is de situatie veel ingewikkelder. Dat kan. Ik bedoelde met deze alinea alleen duidelijk te maken dat de miscommunicatie van twee kanten kan komen. Daarom denk ik ook dat het heel belangrijk is om met elkaar te praten.

Gr. Pin


Reageer