Hoi DepriUnicorn,

Dat klinkt als een ingewikkelde situatie! Ik snap dat jij je beledigd voelt als je ouders je vertellen dat je anders moet denken. Er is niks mis met de manier waarop je denkt en jij hebt de vrijheid en het recht om te denken zoals jij wil, wat jij wil en wanneer jij wil. 

Je ouders willen niet dat je Engels praat waar je zusje bij is. Is dat het enige conflict? Is dat het enige waar ze boos om worden? Heeft het zin om met je zusje hierover te praten? Wellicht vindt je zusje het helemaal niet zo'n probleem als jij Engels spreekt en kunnen jullie dit samen tegen jullie ouders zeggen.

Dit lost echter niet het hele probleem op. Je hebt namelijk ook nog steeds last van de woede van je ouders. Ik begrijp dat zij snel boos worden en dan heel erg boos worden. Er valt eigenlijk niet met ze te praten. Heb je wel eens geprobeerd om ze een brief te schrijven en daarna met ze in gesprek te gaan? Of zou je iemand in je familie in vertrouwen kunnen nemen om samen met jou een keertje met je ouders te gaan praten? Het lijkt me namelijk ook geen oplossing om het hele onderwerp nu maar te vermijden en je rot te blijven voelen. 

Het is belangrijk dat je ouders jouw kant van het verhaal zien. Het is ook belangrijk dat jij hun boodschap begrijpt. Ik denk namelijk niet dat je ouders echt bedoelen dat je anders moet denken. Ik denk dat ze met die opmerking proberen te vragen of je erop wil letten wat je zegt als je zusje erbij is. Dat betekent niet dat je niet mag denken zoals je denkt, dat is enkel een vraag om je gedrag om sommige momenten aan te passen om anderen in je omgeving te helpen. Vat dit niet verkeerd op, ik probeer het niet voor je ouders op te nemen. Nu heb ik ook niet veel informatie om op af te gaan, dus wellicht heb ik het helemaal fout en is de situatie veel ingewikkelder. Dat kan. Ik bedoelde met deze alinea alleen duidelijk te maken dat de miscommunicatie van twee kanten kan komen. Daarom denk ik ook dat het heel belangrijk is om met elkaar te praten.

Gr. Pin