De verjaardag is volgens bijna iedereen altijd een leuke dag, je krijgt kado's en allemaal felicitaties. Toch voel ik mij daar heel anders over.
Ik ben bang dat ik mogelijke kado's niet leuk vind en dan voel ik mij er heel ondankbaar over. Vooral wanneer mensen er veel geld en/of tijd in hebben gestopt.
Wat ik soms heb is dat mijn moeder iets geeft wat totaal niet bij mij past, ik ben natuurlijk altijd dankbaar dat mensen iets geven, maar ik voel me gewoon een beetje verdrietig over het feit dat mijn moeder mij na 17 jaar nog steeds niet goed genoeg kent om iets te geven wat bij mij hoort.
Dat laatste is waar ik vooral mee zit, verjaardagen voelen als herinneringen dat mijn ouders mij niet kennen, zelfs meer dan alleen mn ouders. Soms maken andere mensen grappen over dat ze totaal niet weten wat ze voor mij moeten halen, op het moment misschien grappig, maar zodra ik thuis in mn eentje zit en erover nadenk is het best triest.
Ik wou dat ik passie's en interesses en hobbys had zoals iedereen.
