Skip to main content

Hey mensen,

Ik vind het best wel lastig om hier me verhaal en me vraag te uiten en te stellen. 

Het zit zo:

Thuis had/heb ik veel problemen en het een en ander meegemaakt. En het werd zo erg door opgebouwde stress en gevoelens dat het op een avond helemaal mis ging. Me moeder had een hulpdienst gebeld. Na het ene kwam het andere. Ik was op een dag ongesteld geworden en ik ben een meisje die nogal heftig ongesteld is, maar wegens dat ik al zoveel druk had raakte ik in een hyperventilatie en wist mezelf niet meer onder controllen te krijgen. Ik was niet aanspraak baar. En 112 werd gebelt in paniek. Ik werd door de Ambulance opgehaald en naar het ziekenhuis gebracht, verder die avond moest ik me verhaal doen aan 1 van de dokters en moeder ook,  want ze wilde weten waarom het zover kwam. Door te praten en omdat ze het ernstig vonden kregen we nog die avond een psycholoog die ons een tijdelijk advies kon geven en de situatie in het kort bekijkt en ons kon verwijzen naar de juiste hulp. We kregen het advies mee dat ik voornamelijk rust moest nemen en even weg van thuis moest.  Omdat ik namenlijk verder dan burn out was.. maar je kan voor stellen dat doordat je je ellendig voelt dat er ook lichamelijke klachten ontstonden. Ik had even rust nodig voor ik naar t hotel ging met me moeder. Maar er werd niet naar mij geluisterd.  Als een doodziek kind kwam ik aan in een hotel samen met me moeder. Geen eten kon ik verdragen of ik spuugde het alweer uit. Enige positieve was dat ik over me 2 traumas heb durven spreken na 5/6 jaar die me dwars zaten. Eenmaal na het hotel en we terug gingen naar huis. Wilde ik meteen weer slapen, ik was nog altijd namenlijk goed ziek en in de war en wist niet meer wat ik deed of moest doen. We kregen te horen dat we in de crisisdienst zaten voor het hele gezin (dat is een tijdelijke hulp, nu inmiddels krijgen we de family support)  ik wist niet of ik het wel aan kon, het was zoveel in 1 x en uiteindelijk bleef ik (tot nu aan toe nog) 6/7 weken van school.. me sociale contacten gingen steeds verslechteren. Maar dat was niet het enige, in die periode had ik jonge ontmoet via internet en later inreal. Ik dacht dat het een goeie jongen was maar eenmaal bij de ontmoeting heb ik ongewilde seks jammergenoeg moeten meemaken 😪. Dat kon er ook nog wel bij.  In wanhoop wilde ik een zwangerschap test doen maar dorst die niet alleen te halen.. uit wanhoop zocht ik als enigste van de vriendengroep contact met hun (Hoe schandalig het ook klinkt.. ik heb nooit verdere hulp van me vrienden aangeboden gekregen ookal wisten ze in watvoor problemen ik zat). Een vriendin vroeg of ik met haar mee wilde naar de stad, zodat ik gelijk de zwangerschapstest kon kopen. Gelukkig was ik niet zwanger.. dat scheelt. Ik had het paar dagen later uitgemaakt met die verkeerde jongen omdat ik steeds meer besefde watvoor een idioot het is. 

Maar ik zou zo graag willen weten hoe ik hiermee moet omgaan. Laat aub tips achter

En wat moet ik doen met zulke vrienden? 

Ik hoop dat iemand mij maar kan en wilt helpen.

 

Groetjes

hi linda,

ben heel trots op je dat je je verhaal zo durft te delen, het klinkt niet makkelijk allemaal en ik begrijp dat het allemaal heel erg veel is in 1x.

Thuis had/heb ik veel problemen en het een en ander meegemaakt. En het werd zo erg door opgebouwde stress en gevoelens dat het op een avond helemaal mis ging.

ik heb dit ook meegemaakt en niet zo lang geleden ook, net een maand.

ik liep weg van huis omdat het mij allemaal teveel werd en ik bang was niet begrepen te worden, het is misschien niet hetzelfde maar heb later beseft dat als je alles opbouwt en er niet over praat met iemand je jezelf alleen maar pijn doet waardoor alles teveel wordt in 1x. dus een tip, als je met iemand kan praten die je vertrouwd, zeker doen. ik heb dat niet dus kies ik ervoor om alles op te schrijven in een boekje, en het helpt heel veel dus ik zou dat eens proberen.

 in die periode had ik jonge ontmoet via internet en later inreal. Ik dacht dat het een goeie jongen was maar eenmaal bij de ontmoeting heb ik ongewilde seks jammergenoeg moeten meemaken 😪.

ik had na de scheiding van mijn stiefpa en ma ook een vriendje die ik leerde kennen via via, ik zag hem paar keer maar na een tijdje kwam ik erachter dat hij mij al die tijd dus niet leuk vond , ik ben best over mijn grenzen heen gegaan voor hem en ik heb echt spijt gekregen, maar aan de ene kant is het ook dat ik mijn lesje heb geleerd en ik nu niet zomaar een relatie ga nemen en niet mijn grenzen ga overtreden voor een jongen die ik leuk vind, want je komt er uiteindelijk nergens mee. het is oke om je zo te voelen want na een tijdje vind je sws wel iemand leuker, dat zeker.

Hoe schandalig het ook klinkt.. ik heb nooit verdere hulp van me vrienden aangeboden gekregen ookal wisten ze in watvoor problemen ik zat) 

ik vind het fijn dat ik niet de enige ben die zulke dingen meemaakt, niet lullig bedoeld alleen, zulke dingen zijn niet leuk om mee te maken want ik maak het zelfde mee nogmaals. mijn telefoon is al een tijdje afgepakt en de scheiding was best heftig voor mij en er ontstond veel ruzie tussen mij en mijn famillie, ik vertelde mijn vrienden altijd alles maar kreeg nooit de juiste steun ervoor terug, of ze reageerde droog, of ze negeerde het. ik kan je zeggen dat als ze je niet de juiste steun of hulp aanbieden dat dat geen goeie vrienden zijn om over je problemen te praten, probeer nieuwe mensen te leren kennen of zoals ik zei schrijf de dingen waarmee je heel erg mee zit op in een boek. dat helpt mij en hopelijk jou ook.

ik vind dat je niet echt vrienden nodig hebt om jezelf weer op te pakken als je jezelf ook kan redden, ik geloofde het eerst ook niet omdat ik meer hoop had in vrienden dan in familie en in mijzelf, maar later merk je dat je echt alleen jezelf hebt en mensen er niet voor je zijn door moeilijke dagen.

ik zou mijn tijd niet besteden aan mensen die geen tijd maken om je te helpen of te steunen.

ik zou vooral rustig aan doen en proberen om de dingen waarmee je echt zit op te schrijven.

ik wens je heel veel suc6 met alles, ik weet dat het goed komt dat zeker :)


Ik vind het heel dapper dat je je verhaal hier kwijt kunt.

Tekst aangepast door De Kindertelefoon ivm overzichtelijkheid


@zeyla  Bedankt! Dit voelt toch als steun en neem je tip zeker mee.

 

Jammer dat ik geen personen zoals jou ontmoet in het leven. Denk oprecht dat we t dan met elkaar konden vinden. 

 

Groetjes Linda x


Reageer