Skip to main content
Een paar maanden geleden heb ik jullie verteld dat ik een vriendin hielp die er eigenlijk niet meer wou zijn ik ben er toen zelf aan onder door gegaan en heb er hulp bij gekregen maar het helpt niet heb de hulp nu ik denk zoon 2 maanden maar het wordt eigenlijk alleen maar erger ik kan haar naam niet eens meer horen of de trannen springen al in mijn ogen heb het nooit iemand verteld ze doen zo veel voor me dus ik zet elke dag een ander gezicht op en doe of het helpt als mensen vragen hoe het gaat zeg ik altijd goed maar van binnen ga ik kapot en nu gaat 1 van mijn beste vriendinnen ook nog naar een andere klas waar ik altijd mee kon praten en mijn zus gaat weg die ik het altijd heb verteld ik trek het gewoon niet meer
Probeer nieuwe vriendinnen te maken of vraag of je ook in die klas mag.
Ik doe kb rn zij mavo dus dat kan niet
Hey Anne



Je hebt het erg moeilijk, een goede vriendin van je gaat naar een andere klas, en je zus gaat weg. Wat lastig dat je hiermee zit 😕 Goed dat je naar het forum bent gekomen.



Je krijgt hulp, maar hebt het gevoel dat deze niet helpt. In zo'n geval is het verstandig om dat bij de hulpverlener aan te geven. Samen zouden jullie op zoek kunnen gaan naar een andere hulpmethode die je beter ligt. Het kan gebeuren dat het even zoeken is naar de hulpmethode die bij je past. Er zijn veel mensen, vele soorten hulp, en nu en dan vergt het vinden van de hulp die bij je past een kleine zoektocht.



De mensen om je heen doen hun best voor je, waardoor je het lastig vindt om toe te geven dat je het moeilijk hebt. Denk je dat je bij iemand die je vertrouwt, aan zou kunnen geven dat je het regelmatig erg lastig hebt? Dit kan je eventueel via een brief doen, moest je een gesprek spannend vinden.



Een goede vriendin gaat naar een andere klas, en je zus gaat weg. Is het mogelijk om beiden regelmatig te zien? Met je goede vriendin zou je kunnen Skypen, in het weekend kunnen afspreken, etc. Met je zus zou je eventueel brieven kunnen uitwisselen, of elke vrijdagavond samen uit gaan eten.



Goed dat je je verhaal hier gedeeld hebt. Ik hoop dat het neerschrijven opluchtte. Moest je de situatie graag anoniem bespreken, kan je terecht bij de Kindertelefoon. Het bijhouden van een dagboekje op bullet journal zou ook kunnen helpen.



Groetjes

Kenshin

Reageer