De Kindertelefoon.nl

Hoi lieve @ItsJustMe ,

Goed dat je dit toch verteld, en wat rot voor je!..

Ik kan me wel voorstellen wat je bedoelt, misschien kan je een brief naar I. schrijven waarin je dit uitlegt? En ze zou je ook gewoon ruimte moeten geven om aan te geven dat je dit nu misschien niet wilt, wat ik ook wel verwacht hoor:) Maar maak je dus geen zorgen, je kan dit gewoon eerlijk zeggen, en als je (nog) geen seks wil is dat helemaal oké!

Van je trauma , ik denk dat je dit het beste toch gewoon bij iemand kwijt moet. Misschien helpt dat al veel, en je psycholoog moet dit straks ook zeker weten!

Wat een heftig verhaal man. Ik ben blij voor je dat het hier posten een beetje oplucht.

De seksuele kant van een relatie is natuurlijk heel erg mooi en fijn maar je moet dat alleen doen als jullie je er allebei goed bij voelen. Dus ja, praat er eerst met haar over. Hoeveel je over die gebeurtenis wil vertellen kun jij alleen zelf bepalen. Misschien helpt het om iets op te schrijven?

Ik heb zelf geen ervaring met dat soort trauma’s dus ik vind het lastig om daar wat over te zeggen. Ik weet wel uit de tijd dat ik last had van depressieve gedachten dat praten wel echt helpt. Alleen dit soort dingen verwerken is bijna niet te doen. Denk er eens over na om het toch je ouders te vertellen. Dan sta je er niet alleen voor en kunnen jullie samen naar een oplossing zoeken.

Hoop dat je hier wat aan hebt.

Big virtual hug van mij

Hey  lieve @ItsJustMe ,

Jeetje! Wat heftig!

Super goed en knap van je dat je dit nu durft te delen hier! Als je praten met haar spannend vind zou je haar een brief kunnen geven en daarin vertellen waar je mee zit ( alles wat je kwijt wil). Om het achter je te laten zou ik er toch wel meer over gaan praten, dit is natuurlijk heel moeilijk, maar juist heel goed en zo lukt het beter om bepaalde dingen beter te gaan/ kunnen verwerken en misschien uiteindelijk (wat wel beter is ) om naar een psycholoog te gaan, zeker als je zegt en merkt dat het je in de weg zit. Over die schuldgevoel begrijp ik heel goed, maar je moet wel weten dat dit écht niet jou fout is en jij er niks aan kan doen echt niet!

Je ouders weten dit niet, je zus wel?

Je zou het misschien ook met je zus kunnen delen ( als dat voor jou goed/ fijn voelt. En fijn om te horen dat dit je nu een beetje oplucht!

Veel liefs van mij

Lieve @ItsJustMe  ik kan je hier niet zoveel over adviseren, sorry daarvoor, maar gelukkig hebben @Jesse08 , @Tinkerbell  en @tim16  al heel goede tips! Ik hoop dat je er met haar over kunt praten en dan zal ze jou natuurlijk begrijpen en steunen! En geduldig zijn. Heel veel liefs van mij en sterke en we zijn er voor je!!

Liefs, Tover xxx

Heyy, bedankt voor jullie reacties @Jesse08 @tim16 @Tinkerbell @Tover01

Ik heb al best wel veel brieven geschreven hierover want dat lucht ook wel op, maar heb er nooit wat mee gedaan. Ik heb al wel meerdere keren op het punt gestaan om het tegen mijn ouders te zeggen, maar ik blokkeer gewoon compleet als ik erover wil praten wat weer voor paniek zorgt in mijn hoofd waardoor het gewoon nog nooit is gelukt. En ook omdat die periode voor mijn ouders zo heftig was durf ik het eigenlijk ook niet want ik ben best bang voor hun reactie. 

Het vertrouwen is er wel met mijn ouders/zus en ook met mijn vriendin, maar het lukt me gewoon niet om te praten want ik blokkeer helemaal terwijl ik het ergens wel wil vertellen. Ga er over nadenken en misschien lukt het idd wel via een brief om het te zeggen tegen mijn ouders en vriendin.

@Tinkerbell Mijn zus weet ook niks hierover niemand weet hier wat van alleen jullie nu. Wil haar ook niet in de weg zitten en ik ben best bang voor haar reactie. Ik sta al op een wachtlijst voor een psycholoog maar dat duurt nogal lang dus ik hoop dat ik daar snel wat van hoor want een psycholoog lijkt mij wel fijn.

Liefs van mij <3

Hier vertel je het al heel goed! Neem gewoon de tijd die je nodig hebt, dan gaat die brief wel lukken hoor!

Hoi @ItsJustMe 

Wat vervelend!

Die blokkade herken ik heel goed! 

Voor welke reactie ben je dan bang?

Liefs @NoahLovesYou 

@NoahLovesYou Ben vooral bang voor een hele emotionele reactie van vooral mijn ouders. Ben gewoon zo bang dat mijn ouders enorm schrikken en gelijk beginnen over aangifte doen en dat ze enorm gaan doorvragen. Of dat juist het tegenovergestelde gebeurd en dat ze het misschien niet begrijpen en vervelend reageren dat vind ik vooral bij mijn vader een beetje eng dus misschien vertel ik het eerst ook wel alleen aan mijn moeder en misschien zus. En later ook aan mijn vriendin dus, maar ik weet gewoon echt niet hoe ik het moet aanpakken.

Ik heb ook echt geen zin in nog meer gedoe in mijn leven met aangifte doen enzo want heb al genoeg gedoe aan mijn hoofd nu en vind het leven al lastig genoeg als je snapt wat ik bedoel.

Dankjewel voor je lieve reactie

Liefs van mij <3

Hoi lieve @ItsJustMe,

Natuurlijk snap ik dat. Onthou dat als je er klaar voor bent je altijd advies mag vragen.

Liefs @NoahLovesYou 

Hii lieve @ItsJustMe,

Je moet doen wat voor jou goed voelt, ookal kan zelfs dat alsnog lastig zijn... Verder begrijp ik je wel hoor dat je bang bent voor de reactie van je ouders/ de manier waarop en geen behoefte hebt aan meer gedoe. Zou er rustig over nadenken, meestal als je te lang blijft denken hoe je iets wilt aanpakken maak je onbewust fouten ( moet je niet willen).

Veel succes en dan komt het uiteindelijk vast goed!

Veel liefs van mij :)

@ItsJustMe Ik snap je. Je moet het op je eigen tijd en manier doen. In de tussentijd kun je altijd hier stoom afblazen.

Het komt echt goed.

Hoi lieve @ItsJustMe zoals iedereen hier terecht zegt, het is goed om je eigen pad te kiezen in dit geval. En wij zijn er ! Ik kan er niet zo vaak zijn als ik zou willen maar ik denk aan je. Verder ben ik het met alle lieve adviezen eens! Heel veel sterkte en toch ook natuurlijk plezier met je lief!

Groetjes liefs Tartan X 

 Dank jullie wel voor jullie reacties @NoahLovesYou @Tinkerbell @tim16 @Tartan14 dat doet me echt goed

Ik ga denk ik binnenkort nog een keer met de kindertelefoon chatten hierover want dat lijkt me wel fijn en misschien helpt dat ook een beetje, maar daar moet ik wel erg veel moed voor verzamelen want dat vind ik wel erg spannend want heb het nog nooit gedaan. Heb het wel eens geprobeerd, maar klikte het dan gelijk weer weg omdat ik het te spannend vond ofzo.

En ik heb wel besloten om het eerst alleen aan mijn moeder te vertellen want dat voelt denk ik wel het prettigst en misschien kan zij dan met me meedenken hoe ik het aan mijn vriendin kan vertellen.

Liefs van mij <3

Hoi @ItsJustMe ,

Chatten met de Kindertelefoon is echt niet eng, ze houden heel erg rekening met je en als je gewoon aangeeft dat je het spannend vind en dat dit de 1e keer is komt dat echt goed hoor!! 

Heyy @ItsJustMe ,

Wat super knap van je om toch de stap te zetten! En om te chatten wens ik je heel veel succes ik geloof in je en weet zeker dat het je gaat lukken!

Veel succes en liefs van mij

Heyy @ItsJustMe 

Als je met die mensen hebt gechat, wil je ons dan wel vertellen hoe je ervaring was?

Ik zou het ook aan je moeder vertellen als ik jou was. Heb je het tenminste aan 1 persoon vertelt.

Liefs @NoahLovesYou 

Dank jullie wel voor de reacties @Jesse08 @Tinkerbell @NoahLovesYou

@Jesse08 Dat vind ik fijn om te weten dankjewel voor het delen! Ik wil het ook wel graag, maar ik blokkeer gewoon in mijn hoofd ofzo maar ga het denk ik binnenkort wel proberen want het lijkt me wel echt fijn om er ook met de kindertelefoon over te chatten

@NoahLovesYou Ja dat doe ik zeker, maar moet er eerst wel even moed voor verzamelen want vind het best spannend.. Maar als ik het heb gedaan vertel ik hoe het is gegaan hier

Liefs van mij <3

Lieve @ItsJustMe  we denken met jou mee en in gedachten staan we bij jou als je spanning voelt!! Het lukt je vast wel!!

Liefs Tover xxx

Hoi lieve @ItsJustMe ,

Sorry, ik had je bericht gemist! Misschien kun je van te voren opschrijven wat je allemaal wil zeggen?

En misschien heeft @Marieke ook nog wel een idee of geruststelling

Hoi @Jesse08 ,

superfijn dat jullie allemaal al goede tips hebben gegeven aan @ItsJustMe en hem proberen gerust te stellen. Inderdaad, je bent écht van harte welkom om eens te chatten met de KT. We vinden niks gek en zullen ons best doen om de juiste vragen te stellen, zodat je makkelijker op gang komt. Je kan ook eerst over een minder serieus onderwerp praten om even af te tasten hoe dat chatten nu gaat. Vinden we geen probleem!

Heel veel succes,

groetjes Marieke

Hoi @ItsJustMe ,

Ik bedacht nog wat Bij de terugkomchat word aan het begin eerst even kennis gemaakt en, als je dat wil, legt de medewerker uit hoe het precies werkt. Op die manier begin je misschien ook al wat "luchtiger", wat misschien fijn is. Het heet trouwens de terugkomchat, maar de keuze of je echt vaker wil chatten ligt helemaal bij jou. :)

Dit is misschien ook een idee voor @Salaam .

Heyy,

Dank jullie voor alle reacties. Het is gewoon een hele stap om te zetten, maar ik ga het proberen en ik laat hier weten hoe het ging als ik het heb gedaan! @Jesse08 ik ga er nog even naar kijken welke chat ik ga gebruiken en de tip van een briefje maken met wat punten die ik wil zeggen ga ik ook zeker gebruiken! Dankjewel voor je lieve reacties!

@Marieke Dankuwel voor uw reactie dat vind ik fijn om te lezen en dat stelt me wel gerust! Ik ga het binnenkort denk ik wel proberen want het lijkt me wel fijn. Nogmaals heel erg bedankt voor de reactie

Liefs van mij <3

@Jesse08 

Dat is misschien wel iets voor @ItsJustMe!

Heb jij al eens een terugkomchat gestart?

Liefs @NoahLovesYou 

Heyy lieve @NoahLovesYou ,

Ja, ik heb al een keer de terugkomchat gebruikt Eerst de gewone maar dat gesprek was eig te kort om alles echt goed te bespreken, dus die noemde dat ik beter nog een keer de terugkomchat kon gebruiken.

Heyy iedereen,

Ik wou hier weer even wat onder reageren. Ik heb nog niet met de KT gechat want de stap is me nog steeds te groot. Het lijkt me echt heel fijn en heb de pagina al wel een paar keer geopend, maar heb nog niet op starten geklikt dat vind ik ondanks alle fijne ervaringen die jullie delen erg eng. Ik weet niet hoe ik moet beginnen met het gesprek en raak dan vantevoren al in paniek omdat ik allemaal scenario's in mijn hoofd bedenk ofzo.

Ik heb ook een brief geschreven die gericht is aan mijn moeder. Daar vertel ik op een globale manier wat dingen die ik haar dus wil vertellen over dit trauma en mijn onzekerheden alleen ik weet niet zo goed wanneer en hoe ik haar die moet geven. Ik weet namelijk zeker dat ze emotioneel gaat reageren en ik vind het ook echt doodeng om te vertellen dus ja.. Geef ik haar de brief persoonlijk, stuur ik het via een berichtje? Hoe doe ik het? Ik vind het gewoon zo eng en weet het niet goed..

Dat wou ik even kwijt. Liefs van ItsJustMe <3