hee
ik word gek. Ik weet dat ik me aan regels moet houden die me ouders opstellen, en ik probeer me best, maar soms lukt het niet. Soms is volgens mn ouders “vaak”. Bijvoorbeeld dat we moeten eten, dan kom ik 3 minuten later en dan is mijn vader alweer “boos” omdat het eten koud wordt. Dat is 1 misschien niet zo’n belangrijk dingetje. Ik ben erg vergeetachtig waar ik echt stront gek van word. IK vergeet gewoon meer dan een gemiddeld mens en dat maakt het ook weer lastig. ons gezin is niet perfect en dat zal t ook nooit worden. Mijn ouders hebben onderling ook erg veel ruzie en discussies wat de sfeer ook weer verziekt. Mijn broer is 17 en die is echt puberachtig. Kan hij vaak niks aan doen, maar daar gaan ruzies ook vaak over. Of discussies wat je het wilt noemen. Hij wilt zijn eigen gang gaan, omdat hij gewoon autistisch is, Niet letterlijk, maar toch.
Mijn vader heeft wel autistische trekjes, deuren moeten altijd dicht, omdat de verwarming aanstaat. Er mag niet geknoeid worden op het tafelkleed? en nog veel meer andere dingen. Hij bemoeit zich altijd overal mee en daar irriteert mijn moeder zich weer aan. Mijn vader heeft wel is geprobeerd in therapie te gaan, omdat hij ons het zo moeilijk maakt maar het lukt gewoon niet. Mijn moeder is altijd in de weer met haar werk en school. Ze moet vanzich zelf mij vaak helpen, omdat ik dingen lastig vind. Als ik dan te lang nadenk over een som of ik weet het gewoon nog steeds niet na een altijd keer, dan word ze weer geïrriteerd waardoor ik mijn stem ga verheffen, waardoor zij weer boos wordt en wegloopt. Dan zit ik weer met een kut en schuld gevoel. Mijn ouders zijn gewoon streng, en op zichzelf heb ik daar niet echt moeite mee, omdat ik erg bescheiden ben. Maar soms word het me gewoon teveel en ik wil zo graag minder discussies en ruzies horen en gewoon gezelligheid hebben rondom de tafel en in het weekend.
Mijn broer wil vaak niet meedoen aan bepaalde dingen zoals uit eten omdat hij daar geen zin in heeft en dat vind mijn moeder weer kut. Dan ontstaat er onderling weer een discussie tussen mijn vader en mijn broer die erg veel botsen met elkaar en tegen elkaar. En ik zit er altijd weer bij en te luisteren. Ik weet dat ik niet mag vergelijken met andere gezinnen maar ik wil zo graag gezelligheid. Mijn moeder word ook gek van mijn vader waar mijn vader soms niks aan kan doen.
Samengevat: er moet iets veranderen in ons gezin en al heb ik vaak het initiatief genomen het helpt niet. Ik wil niet dat later als me broer en ik uit huis zijn dat mijn broer mij en mijn ouders amper meer bezoekt, en dat me ouders nog steeds veel discussies hebben. Ik word daar gewoon echt heel verdrietig van. Ik wil niet dat iedereen zo doorgaat met leven want ik struggle er erg mee. Wat moet ik doen?
