Vaak zwaar

  • 20 February 2019
  • 5 reacties
  • 117 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hey

Ik ben het weer. De laatste tijd gaat het vaak slecht. Ik wil er eigenlijk met niemand over praten omdat ik hun lastig val dan. Het gaat af en toe zo slecht dat ik mij zelf snij. Ik wil het eigenlijk niet doen maar ik heb het nodig op dat moment. Ik verdien die pijn. Mensen zeggen dan dat ik het niet moet doen maar ik dat is mijn verdriet. Ik praat de laatste tijd bijna met niemand er over omdat ik bang ben dat ze een oordeel hebben. En dat ze over mij gaan rodelen op mij gaan pesten. Dat ik al vaker gebeurt daarom vind ik dat heel moeilijk. In twijfel vaak aan mezelf. Meestal over mij lichaam en of ik het leven wel waard ben. Op die momenten denk ik vaak aan zelfmoord plegen. Omdat ik het toch niet kan. Ik weet niet wat ik moet doen??

Groetjes mij

5 reacties

Hey...

Wat een heftige topic.
Heb je er al over nagedacht om met je huisarts te praten? Hij heeft een geheimhoud plicht dus hij mag wat jij verteld niet vertellen aan anderen.
Of bel met de kindertelefoon gewoon anoniem dan zou er ook niemand achter komen en zo kan je wel wat hulp krijgen!
En echt stop met je zelf te snijden want daar ben jij te goed voor en je doet hier anderen ook verdriet mee want die mensen geven om je❤

Als je nog iets hebt vraag het dan gerust!

✌💪you got this
Reputatie 6
Badge +5
@Sayittomy , Wat goed dat je meedenkt! De informatie die je geeft, klopt alleen niet helemaal.
Wanneer je onder de 16 bent mag een huisarts bepalen of hij anderen inlicht, als dit het beste voor jou is.
Bijvoorbeeld als hij denkt dat jij hulp nodig hebt of het belangrijk is om je ouders in te lichten.
Meer informatie kun je ook vinden op: https://forum.kindertelefoon.nl/rechten-en-de-wet-41/geheimhoudingsplicht-18455

Net als wat Sayittomy zegt, bij de Kindertelefoon kun je over alles praten en dat is anoniem.
Daarnaast zijn een huisarts of een vertrouwenspersoon er juist ook voor om dit soort gevoelens te bespreken. Daar val je ze niet mee lastig.

Veel sterkte!

De Kindertelefoon
Hey saar03

Wat naar dat je je zo voelt. Niet fijn dat je met deze gevoelens rondloopt.

Aangezien ik weet dat depressieve gedachten erg zwaar kunnen wegen, vind ik het moeilijk om de juiste woorden voor je te vinden. Een argument dat in me opkomt, is het volgende.

Er zijn hopen bekentenissen te vinden van mensen die aan een depressie hebben geleden, waar het intussen beter mee gaat. Het is mogelijk om door die donkere periode heen te raken, ook al lijkt dat momenteel zo onbereikbaar.

Zoals je kan lezen in bovenstaande reacties, zijn er mensen waarbij je terecht kan. Deze mensen hebben zich toegelegd op het helpen van anderen. Je valt ze met anderen woorden niet lastig; ze zijn blij je te helpen. Als je iemand in vertrouwen neemt, wordt er bekeken en besproken waar jij het beste mee geholpen zou kunnen zijn. Er wordt met zorg omgegaan met wat jij vertelt. Hierdoor hoef je niet bang te zijn voor roddels en pesten.

Groetjes
Kenshin
Hey

Ik heb al eerder met de huisarts gepraat. Ik kreeg toen therapie maar al een paar maanden regeert die man niet meer van therapie. Mijn ouders wisten hier van. We zouden in gezinstherapie gaan.

Ik praat sinds paar dagen met één van mijn vrienden die ik vertrouw. Hij is er blij mee dat ik het eerlijk zeg maar ik vind het vaak moeilijk om er over te hebben.

Groetjes mij
Jammer dat je therapeut niet meer reageert. Heb je dit aangegeven bij de huisarts? Misschien weet je huisarts meer, of kan die je doorverwijzen naar een andere therapeut. Je zou ook nog eens naar die gezinstherapie kunnen vragen.

Goed dat je met een vriend praat. Het is dapper om je open te stellen, al zeker als je dat eng vindt. Fijn dat je bij hem terecht kan.

Groetjes
Kenshin

Reageer