Hey allemaal, ik ben nu anderhalf jaar op het forum en vind het super meestal. De reden dat ik hier op kwam is in mijn eerste topic te lezen. Maar in het kort: ik was een nogal lastig ventje in gr 7 en 8 en daar had de klas last van en de juf ook. En toen ben ik een keer flink aangepakt en ik besloot toen om me anders te gaan gedragen en opstellen. Dat bevalt me eig hartstikke goed. Sinds toen heb ik mij bijv voorgenomen om me een beetje netjes te gedragen, rustiger te zijn en geen gedoe en straf te krijgen. Ik ben niet brutaal ofzo, spreek met 2 woorden en ben beleefd tegen de docenten en de leerlingen. Nu merk ik, dat het me soms lijkt alsof dat iets heel bijzonders is. Iets aparts. De meeste leerlingen zijn ook wel beleefd, maar ik heb mezelf bijvoorbeeld aangeleerd om “ja mevrouw” of “nee mevrouw”te antwoorden (ik heb nu alleen leraressen vandaar).Of als ik wat wil vragen ook te beginnen met “mag ik u iets vragen?” enzovoort. En om niet zonder toestemming tegen te spreken.
Ik heb dat als gewoonte nu en doe dat eigenlijk vanzelf. Ik zie ook lui die in de klas echt heel anders doen. Soms gewoon "heey” roepen, of “vraagje hé” en dat soort dingen. Als ik zelf beleefd doe zijn er ook lui die dat raar vinden en mij raar aankijken , of teachers pet vinden en dat soort onzin. Ze weten niks van mij en mijn reden om dit te doen. En ik probeer ook rustig te zijn en niet te storen. Ik wil gewoon niet meer zo zijn als toen. Om eerlijk te zijn, het gaat me om respect voor anderen. En ook om dat ik geen straf meer wil. Ik ben daar echt bang voor geworden, wat natuurlijk ook overdreven is. Maar dat is in me gaan zitten. Sinds ik toen in groep 8 een dik uur in de strafhoek heb gestaan met mn gezicht naar een prikbord en mijn handjes op de rug waar de hele school me zag, ben ik bijna schrikachtig bang om iets verkeerd te doen of om straf te krijgen. Maar ook wil ik mensen respecteren en ik wil gewoon een leuke tijd hebben. De docenten zitten er ook voor ons en die wil ik niet weer het leven zuur maken. Maar ik zit soms te denken, overdrijf ik? Mijn vrienden en mijn vriendin vinden het prima en soms wel héél beleefd hoe ik doe, maar snappen het. Anderen vinden me dan te netjes, en dus teachers pet, en watje en weet ik wat allemaal. Terwijl ze dus niks weten van waarom ik zo ben. De meeste leerlingen vinden het trouwens gewoon prima. En ik baal eig ook dat ik aan het twijfelen kom. Door wat mensen die ook oordelen over hoe anderen erbij lopen enzo. Ook over mij als ik in vrolijke kleuren gekleed ga, of in korte broek met kniesokken loop of maakt niet uit wat ik dan aan heb, ze vinden overal wat van. Armbandjes draag etc etc. Ik heb handen “als een meisje”, en lang haar en dat soort dingen. Op zich maakt mij dat niet uit. Maar wel hun gepraat steeds. Ik weet het, ik zou me eigenlijk niks van ze aan moeten trekken. Ik laat het meestal ook van me af glijden. Maar toch twijfel ik soms ook . Dus mijn vraag zou zijn: ben ik veel te beleefd, is het echt zó gek om als jongen in het kort te lopen op school en bijv. eye liner te doen zoals je zelf wilt? Waarom stoort anderen dat? Of gaan zij gewoon in mijn hoofd zitten? Ik wil eigenlijk sterk zijn en blijven zoals ik zelf wil. Ik weet eigenlijk niet hoe ik er over moet denken. Hoe zouden jullie er naar kijken en je opstellen?
Bedankt vast voor jullie antwoorden! Liefs, Tover xxx