Hey Joa!

Jij bent zeker niet het probleem! Ik weet natuurlijk niet wat er allemaal bij jou speelt en aan de hand is, maar uit je verhaal begrijp ik dat jouw ouders en vrienden jouw vertrouwen flink beschadigd hebben. Dat hoort natuurlijk niet want je ouders horen jouw te beschermen en te respecteren en horen niet je vertrouwen te beschadigen.

Je mag altijd op het forum van de kindertelefoon (hier dus!) om hulp vragen en je verhalen delen dan proberen wij je zo goed mogelijk te helpen  En je kan ook altijd anoniem bellen / chatten met de kindertelefoon.

Je zou even langs de huisarts kunnen gaan en daar je verhaal vertellen. Je huisarts is er namelijk ook voor je om te praten en kan je vast wel helpen met deze situatie! Ook kan je met je mentor praten die kan je ook goed helpen met dit soort situaties en is er ook voor jou!

Groetjes van mij!

Je kunt niet alles zeggen tegen iedereen.

Misschien is het goed wat voorbeelden te geven?

Wat meestal niet goed gaat:

• klagen over andere mensen
• klagen in het algemeen (alleen maar klagen lijkt alsof je wilt dat andere mensen jouw problemen oplossen)

hoi het is een heel verhaal maar

wat het met vrienden is dat ik ze altijd alles van me geef en alles deel met ze als ik zie dat de vriendschap goed gaat. na een tijdje loopt de vriendschap stuk en ben ik altijd het probleem en mijn vertrouwen die ik had in hun en de vriendschap zijn dan gewoon gebroken

met familie is het zo dat mijn ouders nu gaan scheiden. ik zit hier niet mee maar met vertrouwen dus wel.

mijn moeder gaat in de avond vaak naar de winkel en in het verleden is het zo geweest dat ze dan wijn ging kopen. wij hebben besproken dat ze geen wijn etc meer mag drinken maar toch vertrouw ik dr niet helemaal als ze naar de winkel gaat

mijn vader had mijn vertrouwen totdat mijn 15 jarige zusje naar me toe kwam dat ze het raar vond dat papa de codes van zijn telefoon had veranderd en dat hij snap en insta zou hebben dit is toen door hem ontkent. echter ben ik er vandaag achter gekomen dat hij met vrouwen via mesenger praat… 

mijn ouders hebben mid maart bekent gemaakt dat ze gaan scheiden en wonen daarom nog steeds bij elkaar met 2 kinderen van 15 en 17. daarom stoor ik me ook zo erg hieraan

Heyy

Goed van je dat je wel goed met de scheiding situatie om gaat. Het lijkt me wel fijn dat je iemand hebt waar je mee kan praten als je dat nodig hebt. Durf je met je gevoelens naar iemand toe te gaan die je wel echt vertrouwd? Je mentor en/of huisarts kan je denk ik steun bieden om met deze dingen om te gaan en om misschien een plan van aanpak te maken om te kijken of je toch met je ouders over kan praten over wat je allemaal denkt (als je dat wilt natuurlijk).

Verder over je vrienden. Ik snap wel wat je bedoeld ik heb zelf ook vaak vrienden in vertrouwen genomen die mij vervolgens volop hebben gedumpt en dat alles ineens mijn schuld was. Probeer te onthouden dat dat niet zo is. Echt niet alles is jouw schuld! Je hebt dan misschien niet de goede vrienden gevonden die bij jouw pasten. Ik denk dat je nog wel vrienden gaat vinden die wel aardig tegen jou doen en er voor jou zullen zijn. En je hoeft natuurlijk ook niet alles te delen met je vrienden.

De tips die jongen999 geeft helpen ook wel denk ik. Eerlijk zijn tegen mensen kan en mag natuurlijk, maar je moet niet te eerlijk gaan zijn en dingen gaan zeggen die beledigend kunnen overkomen.

Groetjes van mij.