Trillen en stress


  • Anonymous
  • 0 reacties
Hii,

Ik heb een beetje hulp nodig:

Ik heb ineens weer last van dat ik ga trillen. Het is een beetje stress gerelateerd.
Dan voel ik zeg maar mn arm trillen en dan kan ik soort van kiezen: 1. Die trilling los laten. Dan ga ik trillen en random schocken. En ik weet wat er gebeurt enzo en opzich kan ik zorgen dat ik nergens tegen aan stoot. Maar het is best raar om te doen als er anderen bij zijn.

Of 2. Ik laat het in mn arm zitten en dan tril ik lekker nog een uurtje door. Vervelend dus.


En ik ben net 2 dagen naar school, en ik heb nu al hoofd pijn en concentratie problemen.
En ik erger me echt dood aan dat mijn vriendinnen maar blijven praten en kletsen. Dan kan ik me niet concentreren. En is het veel te druk aan mijn hoofd..
Daardoor krijg ik nig meer stress..

En ik ben langzaam begonnen met praten over mijn problemen met mijn nieuwe mentor ( depressie ) nouja. Ik ben eigenlijk begonnen met een stukje concentratie/plannen. Ze reageerde meteen met: o maar ik kan je wel helpen, als je hulp nodig hebt moet je het maar zeggen!
Dat komt dus hopelijk wel goed

Ik ben ook iets minder depri nu. En ik hoop dat ik het dit jaar zo kan houden..

206 reacties

Ehm nope. Het is gewoon heel confusing. Daarom vraag ik dit soort dingen ook niet van m'n omgeving, omdat ik het allemaal veel te verwarrend vind 😅

Wat mij persoonlijk hielp om een andere naam meer aan mezelf te linken, was door het in m'n gedachten vaker aan mezelf te koppelen. Maar bij jezelf is het wel anders, omdat je er dan gewoon meer mee bezig bent.

Wennen aan nieuwe namen en pronouns bij anderen is sowieso al lastig. Laat staan als je moet switchten. Je vrienden hebben vast wel begrip voor de foutjes. Je kan van jezelf niet verwachten de dingen foutloos te doen. Liever een keer te veel "zij" en de oude naam, dan een keer te veel "hij" en nieuwe naam en je vrienden zo outen (is dat een woord? Ik vind het een woord).
Ja klopt.
En ik doe mn best tho.

Ik vind outen wel een woord hoor.

Ik heb ook een van die vrienden in mn contacten staan als name / deadname
En de ander had ik al een tijdje als zijn fav film karakter dus ik ben bij hem ook gewend om dat te zeggen inplaats van zijn oude naam.
Dat zei een vriendin van mij: je kunt ook gewoon een "nickname" introduceren en mensen vragen je zo te noemen. Dat kan dan de naam zijn die je wil.
en toen kwam ik hierzoo haha

ik vind ten eerste, toen je kwam met je gedachte over je geslacht. dat je sindsdien echt grote stappen heb gemaakt! echt knap van je en mag je trots op zijn!

ik vind de oplossing van Pin wel een erg goede!

nu heb ik niet alles mee gekregen, maar hoe is het nu met de sombere gevoelens?
Ik geloof ook dat ik complete delen niet verteld heb. En eerlijk gezegd ben ik ook een groot deel zelf vergeten.
Dus ja. Soms is het vrij lastig te volgen.

Sombere gevoelens.
Het gaat echt veel beter met me. Iedereen op school merkt het dus dat is wel nice.
Ik heb er ook minder last van en voel me minder mentaal dood.
Ik heb nog steeds wel vlagen dat ik me een uur, een paar uur of gewoon een hele dag minder voel en dat ik echt tegen alles vecht. (Inclusief selfharm shit. Maar dat gaat wel redelijk. Ik heb like 4 hevigheid dingen. 1. Mezelf tegenhouden om streepjes met pen op mn arm te zetten. 2. Streepjes op mn arm zetten (wat ik ook kut vind want ik heb zegmaar voor mezelf krassen vervangen voor streepjes dus als ik echt kras is het heel erg) 3. Tegenhouden te krassen 4. Toch wel krassen.

Ik heb eigenlijk geen idee hoe ik van mijn langere kut gevoelens af ben. gewoon echt geen idee.
Ik vind oersurvival niet echt een reden en "just moving on" ook niet.
hey,

ik snap wat je bedoeld. over het algemeen vrij stabiel, en opeens(zoals ik nu heb) wil je dood of iets in die richting, en dat dat gebeurd is niet erg! het is een teken dat je vooruitgang boekt! en wees daar wel echt trots op haar Asy!

even tussendoor, nog bomen geknuffeld?
Ehm nee. Nouja niet echt knuffelen
Maar wij hebben in de buurt een zielige boom waar een tak vanaf was gewaaid en er is een deel zonder schors waar ik soms heel zacht mn hand op leg en ja dat is mijn versie van bomen knuffelen denk ik

En jij?

Ik merk ook dat ik niet 5 topics tegelijk in de gaten kan houden.
Vreselijk vermoeiend 😂
haha, 5 topics? ik heb het ooit geprobeerd om elke reactie en topic te lezen en te reageren. is gewoon een werkdag joh, arme moderators hierzo...

nee ik knuffel nog geen bomen, ik ben niet zo'n echte knuffelaar alhoewel ik me kussen goed kan knuffelen.
wel jammer van die boom hoor, en die hand is dan een symbolische hand op de schouder??
Yeah ik denk het.
Het is ook meer. Dit schors voelt meer als een soort muur. En met die hand heb ik meer het idee dat ik bij het hart van de boom kan
nee ik knuffel nog geen bomen, ik ben niet zo'n echte knuffelaar alhoewel ik me kussen goed kan knuffelen.Knuffelaar of niet, iedereen is een boomknuffelaar. Omarm het Ronald! 😉
Kijk naar mij, ik haat knuffels, maar bomen zijn een uitzondering (en pluche beesten: I LOVE THEM)

Terug naar het topic:
Asy, als je met zo'n pen krast, bedoel je dan een tekening streepje? Als in een streepje van inkt?
@Pin
Ja. Inkt. Het liefst zwarte.
Ik heb iets tegen blauwe inkt (wss omdat de meeste pennen met blauwe inkt verselijk schrijven)
Toen ik echt kraste vond ik het fijn om er naar te kijken. Of het te voelen. Idk why. Het ergste is dat dat meestal mijn grootste drang is dat ik het weer wil doen. Dat ik met mn duim over mn arm kan gaan en het kan voelen.
KUT. Vgm begrijp ik eindelijk wat mensen bedoelen met verslaafd aan ja. Je begrijpt wat ik bedoel.
Met die streepjes heb ik in iedergeval het zien deel opgelost..

However.
We moeten voor nederlands een dagboek maken. Jeej gevoelens jeej...
Ik heb besloten dat ik gewoon ga schrijven wat ik denk en wat ik wil vertellen. Want onze docent nl is ook leerlingbegeleider dus dan heb ik meteen alles verteld zonder een woord te zeggen. En aan de andere kant heb ik totaal niks anders om over te schrijven dan gevoelens en alles waar ik in mijn hoofd mee zit...

Also. Pluche beesten zijn fantastisch
Een dagboek voor Nederlands, yes. Maak daar maar wat moois van. Schrijf gerust op wat je voelt. Je kan die gevoelens eventueel verduidelijken met behulp van tekeningen.

Shoutout naar pluche beesten.

Gr. Kenshin
Ik vind het wel een mooie oplossing, zo met die krasjes pen. Beter dan echte krasjes hoor. Ik teken altijd leuke dingen van of bij m'n litteken. Vet grappig.

Oh jeej, een dagboek voor Nederlands. Ik hoop dat het je lukt om alles erin te zetten. :)

Gr. Pin
Ik ben dat dagboek vrij erg vergeten en ik weet niet eens of ik het ga inleveren. Het is wss allemaal een beetje heftig. En ik wil niet dat mijn docent nederlands meteen dingen gaat doen waar ik geen zin in heb. Niet dat school weer meteen naar mn ouders gaat.

Also. Ik heb nu steeds meer dat extreme stress. Extreme huilbuien? En normaal blijdschap elkaar afwisselen. Mijn moodswings zijn echt veel erger en vervelender..

En ik heb een soort van het idee dat ik te dik ben? (Wat ik echt NIET ben. Vorig jaar had ik licht ondergewicht.) Maar ik ben bang dat als ik er echt mee bezig ga of dat als ik ga checken wat mn BMI nu is dat ik dan omsla naar een eetstoornis ofzo.. en soms ben ik bang dat ik ook een andere psychische stoornis krijg ofzo.

Oh god I hate it.
Reputatie 3
Badge +4
Zoek professionele hulp. Met alleen dit red je het niet. Daarnaast lijkt mij een eetstoornis niet van toepassing. Je bent je er van bewust dat niet te dik bent. Dat is al een reden genoeg om te zeggen dat je geen eetstoornis heb. Ik denk dat je van een vlieg een olifant maakt, daardoor stress of angsten krijgt. Daar moet je mee stoppen want je maakt het alleen maar erger zo.

Zoek hulp en stop met blijven hangen, aangezien deze topic al best wel oud is betekend dat je nog niet genoeg heb gedaan om je leven recht te zetten. Dus je gaat dat direct allemaal regelen!

Ik klink bot, maar juist mensen als jou (ik zelf ook) moet je gewoon streng voor zijn.

Succes
Zoek professionele hulp. Met alleen dit red je het niet.
Weet ik. Maar ik ben bang. Dat mensen alweer mijn vertrouwen beschadigen en dat ze weer niet begrijpen wat ik bedoel.
Ik ben soort van al bijna een maand van plan om naar een leerlingbegeleider te stappen en haar uit te leggen wat er is. Zij is basically de enige die ik nog niet geprobeerd heb. Ik hoop eigenlijk gewoon dat zij mij om mijn angst voor hulp heen kan praten.

Daarnaast lijkt mij een eetstoornis niet van toepassing. Je bent je er van bewust dat niet te dik bent. Dat is al een reden genoeg om te zeggen dat je geen eetstoornis heb.

Yeah ook dit weet ik wel. En ook dit is gewoon angst. Ik ben bang dat er ooit ergens in mijn hoofd iets mis gaat en dat ik dan.. ja ik weet het ik ben raar.

Ik denk dat je van een vlieg een olifant maakt, daardoor stress of angsten krijgt. Daar moet je mee stoppen want je maakt het alleen maar erger zo.

Hmm ja. Volgens mij was ik daar al achter. Stress is idd ook iets wat ik vrij veel heb.

Zoek hulp en stop met blijven hangen, aangezien deze topic al best wel oud is betekend dat je nog niet genoeg heb gedaan om je leven recht te zetten.

Kijk. Hier werd ik boos en geïrriteerd. Maar ik neem aan dat je het goed bedoelde dus ik denk dat ik hier niet verder op in ga.

Dus je gaat dat direct allemaal regelen!

Nee. Of eigenlijk ja. Ik heb bedacht wat ik ongeveer moet gaan doen. Maar ik wil niet dat dit via mijn ouders gaat. Maar dat gaat ooit wel gebeuren dus dit is ook nutteloos maar ik wil hey gewoon proberen. En ik heb vakantie dus het moet allemaal even wachten

Ik klink bot, maar juist mensen als jou (ik zelf ook) moet je gewoon streng voor zijn.

Ja je klinkt heel bot. En dat botte maakt het niet beter. Het helpt niet.

Succes

Dankje
Reputatie 3
Badge +4
Ai jammer dat je het allemaal maar laat gaan.

Zonde van je tijd en leven.

Maar ja.... jouw keus
Hmm dat is niet helemaal wat ik bedoelde.
Ik bedoelde meer dat ik.
1. Bang ben dat het niet werkt en dat het verspilling van tijd is
2. Nu vakantie heb en er sws na de vakantie pas mee wil beginnen.

Ik doe mn best.
EIk misschien is mn best niet de beste manier. Maar ik leef en het gaat goed genoeg dat er niets met spoed moet worden geregeld
Hey,

Ik denk dat je best kan uitleggen dat het voor jou niet mogelijk is om een dagboek in te leveren. Je kan natuurlijk ook gewoon een fake dagboek inleveren.

Of je schrijft gewoon en dan maak je alles wat ze niet mag lezen zwart, zoals je in films enzo ziet bij documenten die "classified" zijn 😂

Ik ben het op zich wel met Kaasplank eens dat je er goed aan doet om hulp te zoeken, maar ik dacht dat je dit al soort van kreeg via je mentor en afdelingsleidster? Is dat weggevallen?

Ik denk dat het idd een goed idee is om dan met de leerlingenbegeleider te spreken. Hopelijk kan zij je wel overhalen.

Volgens mij komen de grootste problemen bij jou van je problemen geheim houden van je ouders. Waarom wil je dat nu niet? Ik denk echt dat je leven zo veel makkelijker wordt als je het ze vertelt. Dan gaan er zo veel deuren voor je open!

Ik denk ook niet dat je een eetstoornis krijgt of hebt, omdat je je bewust bent van het feit dat je niet te dik bent en gewoon die dingen die je schreef. Desondanks wel vervelend dat je jezelf te dik vindt, maar als je recent ondergewicht hebt gehad, valt dat wel mee.

Misschien zijn er bepaalde dingen aan je lichaam die je niet mooi vindt. Dat hebben heel veel mensen. Je zou ook kunnen kijken of je misschien blijer wordt als je meer spiermassa zou hebben, dan zou je meer kunnen sporten (maar niet obsessief). Daar kom je ook nog eens van aan, omdat spieren zwaarder zijn dan vet!

Kom deze vakantie maar even lekker tot rust, maar kom daarna wel in actie!

Gr. Pin
Fuck ik had een hele update geschreven maar ik swipe een keer verkeerd en woosh herlaad de pagina.

Ik had ook 2 maanden terug een update geschreven maar toeb gebeurde dat ook 3 keer en ik was er klaar mee.

Ik ga proberen nog iets te herinneren en een (korte) update van 2 maanden te schrijven. Oops

@ Pin.
Ik heb dat dagboek uiteindelijk gewoon ingeleverd, maar ik heb een heel groot deel verwijderd. De laatste pagina was wel echt heel impulsief, over hoe het nou echt gaat en dat heb ik ook ingeleverd. Voor dat project heb ik in totaal een 7,4 gekregen, waar ik echt super blij mee was.

Verder heb ik ook 1 gesprek gehad met mijn? Leerlingbegeleider, de laatste week voor de toetsweek want eerder durfde ik niet, of was zij druk bezig. Ik heb tijdens dat gesprek vrij veel gehuild en de LLbegelijder heeft ook gezegd dat we volgend jaar vaker gaan praten. Ik wil dat echt heel graag dus ik ga ook mijn best doen dat ze zich er aan houd..

En Pin,
Ik had wel hulp van mijn afdelingsleider, maarbik vertrouw haar niet meer. Ik praat ook bijna niet meer met haar.

Mijn 2 trans vrienden gaan allebei naar een andere school, 1 omdat hij het niveau gewoon niet red en de ander omdat hij op die andere school meer hulp kan krijgen. Ik blijf nu dus over met mijn super drukke vriendin 😂. En hopelijk kunnen we nog contact houden maar we zijn alle 3 niet echt sociaal...

Ik ben ook groot en deels gestopt met krassen. Je kan niets meer zien en meestal doe ik ook niks. Alleen heel soms kan ik mezelf niet tegen houden.

Ik heb wel meer lanst van Angsten, voor mensen, vooral voor hoe mensen reageren.. Maar ik ben ook vrij bang voor mn eigen domme keuzes, want die maak ik nog al vaak.

Het gaat dus soort van beter, maar eigenlijk niet echt..

Groetjes Asy
Hey Asy

Het dagboek heb je ingeleverd. Goed zo 🙂 Het is dapper dat je je gevoelens durfde delen. Nog dapperder dat je met de leerlingenbegeleider sprak, en dat jullie afgesproken hebben volgend jaar vaker te praten.

Is er wat gebeurd tussen de afdelingsleider en jou, waardoor je haar niet meer vertrouwt? Je hoeft het alleen te vertellen als je je daar goed bij voelt.

Twee vrienden gaan naar een andere school. Jij blijft samen met een vriendin achter. Als je vreest voor het uit elkaar vallen van de vriendschap, zouden jullie kunnen afspreken om minstens één keer per maand wat samen te doen. Naar de bioscoop bijvoorbeeld, en daarna wat gaan eten.

Je hebt meer controle over het krassen. Yes, goed bezig 🙂 Heb je een gezond alternatief gevonden voor het krassen?

Je bent bang van de reactie van anderen, en van die van jezelf. Hm, niet gemakkelijk. Heb je momenteel iemand waarmee je dat kan bespreken? Ik vermoed dat je nu vakantie hebt, maar zou je de leerlingenbegeleider hierover kunnen contacteren?

Reacties die plots verdwijnen, het is nogal 'n ergernis. Als ik wat zit te typen dat wat langer duurt, kopieer ik de tekst nu en dan, zodat ik 'm, in het geval die verdwijnt, vlotjes terug in het tekstvlak kan plakken.

Groetjes
Kenshin
Hey,

Ooeoeoe das irritant. Dat heb ik ook wel eens. Te ver naar boven scrollen en de pagina wordt gerefreshed. Sucks...

Goed dat je die dagboek opdracht goed hebt afgesloten en met een zeer mooi cijfer. Fijn dat jij daar ook blij mee was/bent!

Je bent met de leerlingbegeleider gaan praten en dat was erg fijn. Dit gaan jullie na de vakantie herhalen. Top man! Goed dat je dat hebt gedaan! Fijn dat je iemand hebt gevonden om mee te spreken, zeker nu je oude vertrouwenspersonen (afdelingsleidster?) niet meer vertrouwt.

Kijk maar hoe je contact gaat houden met je vrienden. Of niet. Misschien loopt jullie vriendschap wel heel erg goed op weinig contact en dan een keer bijpraten en afspreken.

Het krassen ligt nu wat meer op de achtergrond, maar angsten zijn wat meer naar voren gekomen. Wat vervelend! Hopelijk is dat een onderwerp wat je na de vakantie bespreekbaar kan maken met de LLbegeleider.

Fijn om weer wat van je te horen!
Gr. Pin
@ Kenshin

Ik kan slecht uitleggen wat er is mis gegaan tussen mij en mijn afdelingsleider. Het is ingewikkeld.

Ik heb nu helemaal niemand waar ik mee kan praten en ik wil mijn leerlingbegeleider al helemaal niet lastig vallen (ik heb wel haar telefoonnummer, wat zij niet weet dus het zou kunnen maar nope) ik zou m'n oude mentor een berichtje kunnen sturen maar idk.

Oh en een gezonder alternatief voor krassen? Niet echt. Ik bekijk nu een overschot aan social media onzin om mezelf af te leiden en ik zit tot midden in de nacht op mn telefoon omdat ik niet wil slapen. Gezond? Zeker niet. Oh en mijn wangen gaan best vaak helemaal stuk. Oops.

Mijn grootste probleem nu is denk ik dat ik met niemand kan praten. Nog 4 weken ofzo? Alleen zonder hulp. Ik wil gewoon weer naar school. Maar tegelijk ook niet want de stress sloopt me echt.

Ik voel me ook best kut en eerlijk gezegd wil ik vrij graag dood. Maar dat kan ik niet want ik ben echt een watje. Dus het blijft de komende tijd nog wel even zwaar kut. Ik hoop gewoon zo erg dat die leerlingbegeleider wat kan berijken met mij. Ze is echt zo'n beetje m'n laatste hoop. Shit.

Ik was wel van plan morgen met de kt te chatten om te kijken of zij nog een oplossing hebben.

Asy
Je afleiden met sociale media posts, hoe onzinnig de posts ook mogen zijn, lijkt me een gezond alternatief voor het krassen. Wees gerust trots dat je aan de drang kan weerstaan 🙂

Je wangen gaan stuk? Bedoel je dat je op je wangen kauwt, of gebeurt er nog wat anders?

Nog vier weken tot je weer naar school kan. Je hebt het telefoonnummer van de leerlingenbegeleider, maar wilt haar niet lastigvallen. Ook zou je je oude mentor een berichtje kunnen sturen, maar dat lijk je niet te zien zitten.
Chatten met de KT lijkt me inderdaad een goed plan. Wie weet kom je tijdens of na dat gesprek tot nieuwe inzichten.

Jij een watje? Hey, de Asy die ik ken is geen watje. Ga gerust voor de spiegel staan, maak een diepe buiging naar jezelf toe, en herinner jezelf maar aan de moeilijke momenten die je in het verleden doorstaan hebt.

Gr. Kenshin
@ Kenshin.

Ik bedoelde vooral bijten / kauwen op mn wangen.

Ik heb vandaag met de KT gechat en dat ging wel goed. Het advies was natuurlijk best wel standaard maar het is altijd goed om te horen (misschien ga ik het dan ooit nog zelf geloven) en het wad gewoon fijn om even met iemand te praten die meteen reageert enzo.

De adviezen waren een soort van standaard dingen zoals dat ik me niet druk moet maken over wat anderen vinden en dat het me toch nooit gaat lukken om iedereen blij te maken, en dat ik me niet zo ontzettend veel zorgen moet maken over de toekomst. En ik weet dat soort dingen wel maar ik geloof het niet echt snap je.

Yeah. Het is wel waar dat ik geen watje ben, maar dat is wel wat ik mezelf vertel. En eigenlijk ben ik er nog niet uit of je een watje ben als je opgeeft of dat je sterk ben dat je kan opgeven?
Ik weet het niet. Maar het negatieve deel van mijn hoofd heeft besloten dat ik een watje ben omdat ik niet kan opgeven.

En vandaag heeft een vriend mij verteld dat Zij waarschijnlijk trans is. Maar ze weet het nog niet zeker. (Ps. Ze is geboren als jongen) En nu moet ik dus voor nog iemand wennen aan een nieuwe naam en nieuwe persoonlijk voornaamwoorden enz. (Was dat de goede term? Geen idee.)
Fck life is complicated. Ik heb nu van 2 "meisjes" geaccepteerd dat het jongens zijn en nu moet ik van een "jongen" accepteren dat zij een meisje is. Fck.

Asy

Reageer