Hey, ik ben een meisje van 14 en ik heb een tekst geschreven hoe ik mij voel.
Ik voel mij leeg en verdwaald, ik weet niet wat te doen. Mijn hoofd zit te vol, opgesloten met gedachten, het is allemaal te veel.
Ik probeerde mijn best om mij niet te verwonden maar ik heb geen hoop meer want het is te veel.
Ik wil iets voelen want ik voel mij leeg en opgesloten met te veel slechte gedachten, dus ik doe mij eigen pijn het leegte wordt gevuld met pijn dat ik verdien,want ik haat mezelf zo hard,en dan zijn al mijn gedachten effe op zij.
Voor wat leef ik? Ik wil hier helemaal niet zijn,want het leven heeft toch geen nut als ik nutteloos ben.
Als ik verdwijn,wordt alles stil,niemand die mij mist of mijn naam verdient,want niemand geeft toch om mij,
Misschien is dat niet zo maar het voelt wel zo.
Ik wou dat ik er nooit moest zijn.
Mijn hoofd is te veel, het was te zwaar dus het was mijn moment om te gaan.
Maar ik bleef,niet omdat ik dat wou maar het was mislukt.
Ik wou ook niet doodt maar ik wou gewoon een einde maken aan deze eindeloze strijd dat niemand zie.
Ik probeerde mij best om het niet te eindigen maar de gedachte waren te zwaar.
Als ik er niet meer was was er geen ik meer,geen last en ook geen probleem.
Ik wil gewoon dat al mijn pijn stopt zonder mijn leven te beëindigen.
Maar dat gaat niet lukken denk ik want ik heb geen hoop meer want alles is te veel.
Ik probeer te strijden door al mijn gedachten maar mijn hoop is weg ik weet niet hoe lang ik het nog ga volhouden de eindeloze strijd dat niemand ziet omdat ik altijd blijf lachen.
Als ik het eindig mag het deze keer niet mislukken want anders ben ik zeker een mislukking.
Als ik doodt ben wie gaat mij missen?
Want ik al niet.
dank u voor het lezen! 💕
Ik ga mijn best proberen om sterk te blijven en om niet de eindeloze strijd te verliezen ma ja ik weet niet als het mij gaat lukken.
