Hallo
ik heet danny(daphne zo noem ik me zelf ) en ik wil me laten ombouwen .
op een dag heb ik tegen mijn beste vriendin verteld dat ik me wou laten ombouwen en ze dacht van dit klopt niet(want ze kent me al heel lang ) en die zij het dus tege mijn andere beste vriendin en ze gingen het gelofen en stuunde me er mee . Later dat jaar heb ik het tegen mijn (toen) beste vriend verteld en die respecteerde het maar op een gegeven moment hadden we ruzie en ging hij het door de klas roepen(ik was toen op het punt van zelf moord in mijn gedachte). Vanaf dat moment durfde ik mijn klas amper in ben met mijn. 2 beste vriendinnen naar een team leider gegaan om het te laten stoppen. Nu vind ik dat ik naar de docter moet alleen ik durf niet en haat mijn leven heel erg maar hoe moet ik dit tegen mijn ouders zeggen? Plz help ik ben einde raar.
Bladzijde 1 / 1
Lieve tankie2010,
het lijkt me heel zwaar om zo iets mee te maken.
maar je lost het niet op om zelfmoord te plegen tenslotte doe je er mensen alleen maar mee pijn.
Je moet het inderdaad op een gegeven moment tegen je ouders te zeggen, ik weet wel wat ik zou doen.
de vraag die je aan je zelf zou kunnen stellen is:
Wie vertrouw ik toch het aller meest me pa of me ma.
daarna zou ik naar je pa/ma gaan om het te vertellen doe het voorzichtig en zeg niet gelijk "ik wil mezelf laten ombouwen van jongen tot meisje".
begin rustig met je verhaal en vertel ook de rede er bij dus waarom.
sterkte x
het lijkt me heel zwaar om zo iets mee te maken.
maar je lost het niet op om zelfmoord te plegen tenslotte doe je er mensen alleen maar mee pijn.
Je moet het inderdaad op een gegeven moment tegen je ouders te zeggen, ik weet wel wat ik zou doen.
de vraag die je aan je zelf zou kunnen stellen is:
Wie vertrouw ik toch het aller meest me pa of me ma.
daarna zou ik naar je pa/ma gaan om het te vertellen doe het voorzichtig en zeg niet gelijk "ik wil mezelf laten ombouwen van jongen tot meisje".
begin rustig met je verhaal en vertel ook de rede er bij dus waarom.
sterkte x
Hey Daphne,
Met een probleem naar de dokter gaan is altijd een beetje eng. Misschien dat het helpt om te weten dat je huisarts bijvoorbeeld geheimhoudingsplicht heeft: hij mag wat jij aan hem vertelt aan niemand doorvertellen. Hetzelfde geldt voor de vertrouwenspersoon op jouw school. Als je de vertrouwenspersoon op school niet kent kun je natuurlijk altijd naar een docent die je vertrouwt of een mentor.
Ik ben zelf niet transgender, maar ik heb heel veel mensen horen vertellen dat ze het hun ouders vertelden toen ze rustig waren of het via een brief deden. Brieven vind ik zelf geweldig, aangezien het van jezelf is, maar je niet tegenover de persoon staat aan wie de brief gericht is. Brieven schrijven duurt bij mij ook echt heel lang voordat ik er tevreden mee ben. Vertel in de brief wat je voelt en wat je eraan wilt doen. Je bent nog steeds precies dezelfde persoon. Sommige mensen reageren hier heel goed op, anderen iets minder. Dat is wel iets om rekening mee te houden. Ik zou gewoon een van je ouders de brief geven en dan even lekker lang gaan douchen ofzo. Zo kan jij je lekker opfrissen en kunnen je ouders het even laten inzinken als dat nodig is.
Ik hoop dat dit je wat helpt. Jezelf pijn doen lijkt misschien zin te hebben, maar het heeft het niet. Uiteindelijk doe je er anderen ook pijn mee. Sterkte! <3
~ Xela
Met een probleem naar de dokter gaan is altijd een beetje eng. Misschien dat het helpt om te weten dat je huisarts bijvoorbeeld geheimhoudingsplicht heeft: hij mag wat jij aan hem vertelt aan niemand doorvertellen. Hetzelfde geldt voor de vertrouwenspersoon op jouw school. Als je de vertrouwenspersoon op school niet kent kun je natuurlijk altijd naar een docent die je vertrouwt of een mentor.
Ik ben zelf niet transgender, maar ik heb heel veel mensen horen vertellen dat ze het hun ouders vertelden toen ze rustig waren of het via een brief deden. Brieven vind ik zelf geweldig, aangezien het van jezelf is, maar je niet tegenover de persoon staat aan wie de brief gericht is. Brieven schrijven duurt bij mij ook echt heel lang voordat ik er tevreden mee ben. Vertel in de brief wat je voelt en wat je eraan wilt doen. Je bent nog steeds precies dezelfde persoon. Sommige mensen reageren hier heel goed op, anderen iets minder. Dat is wel iets om rekening mee te houden. Ik zou gewoon een van je ouders de brief geven en dan even lekker lang gaan douchen ofzo. Zo kan jij je lekker opfrissen en kunnen je ouders het even laten inzinken als dat nodig is.
Ik hoop dat dit je wat helpt. Jezelf pijn doen lijkt misschien zin te hebben, maar het heeft het niet. Uiteindelijk doe je er anderen ook pijn mee. Sterkte! <3
~ Xela
Hejj,
ik zou eerst naar de dokter gaan om dit te vertellen. voordat je je zelf wilt laten ombouwen moet je je zelf eerst door een veel artsen laten onderzoeken die hier in gespecialiseert zijn, waarschijnlk wist je dit al.
En als je niet alleen naar de dokter durft vraag een van je beste vriendinnen mee. Je kan als je het gesprek toch alleen wilt doen dan vragen of ze buiten blijft wachten. je voelt toch dat ze dan bij je is en dat kan dan geruststellend zijn.
ik zou eerst naar de dokter gaan om dit te vertellen. voordat je je zelf wilt laten ombouwen moet je je zelf eerst door een veel artsen laten onderzoeken die hier in gespecialiseert zijn, waarschijnlk wist je dit al.
En als je niet alleen naar de dokter durft vraag een van je beste vriendinnen mee. Je kan als je het gesprek toch alleen wilt doen dan vragen of ze buiten blijft wachten. je voelt toch dat ze dan bij je is en dat kan dan geruststellend zijn.
Heey iedereen die gereageerd heeft,
Ten eerste bedankt voor de lieve reacties.
Na 5 jaar Ben ik toch verder gegaan in hey traject hihi,
Ondertussen zit ik nog vast bij het vumc in Amsterdam maar hen er alle vertrouwen in. In de periode van dat ik dit stuurde was ik in een emotioneel slechte staat en is gelukkig opgelost. Echter heeft dit mij wel naar achtergezet in het traject.
Ik dacht stuur even status update voor iedereen die berichte om te weten dat het goed met min gaat.
Groetjes ,
daphne
Ten eerste bedankt voor de lieve reacties.
Na 5 jaar Ben ik toch verder gegaan in hey traject hihi,
Ondertussen zit ik nog vast bij het vumc in Amsterdam maar hen er alle vertrouwen in. In de periode van dat ik dit stuurde was ik in een emotioneel slechte staat en is gelukkig opgelost. Echter heeft dit mij wel naar achtergezet in het traject.
Ik dacht stuur even status update voor iedereen die berichte om te weten dat het goed met min gaat.
Groetjes ,
daphne
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
