Skip to main content
Hoi allemaal, ik heb een vraag, ik ben 14 en een meisje maar ik wil een jongen zijn. Ik durft het alleen niet tegen mn ouders te zeggen, ik zit nu in de 3e en ik heb dit al sinds groep 7 ofzo. Ik heb het eigenlijk ak 2x gezegt alleen omdat ik het zo eng ofzo vond heb ik gezegt dat het een “prank” was. (Terwijl het dat eigenlijk niet was) de 1e keer dat ik het zij was in de 1e, en de 2e keer dat ik het zij was iets van 1,5 week geleden ofzo innde vakantie (vandaag is het 12-03-‘19) ik weet dat mn vrienden het accepteren want ja ik heb het gezegt tegen hun en hun accepteerde het gewoon maar omdat ik bang was zij ik dat het “een prank” was terwijl het dat niet was!! Ik ben wel bang voor de reactie van mn ouders omdat ik bang ben dat hun het raar vinden en denken dat ik niet serieus ben omdat ik er al een keer een grapje over had gemaakt (wat dus niet waar was) en ook voor de reactie van mijn klas want ja mn vrienden vinden het denk ik/hoop ik wel goed maarja ik heb al niet zo’n geweldig leuke klas en ik ben ook bang wat hun ervan gaan denken enzo want ik heb al heel weinig zelfvertrouwen en ik ben ookal heel onzeker omdat ik op de basisschool en ook een beetje op de middelbare school best wel gepest ben enzo en misschien ben ik wel heel overdreven of val ik in de herhaling maarja ik zit er gewoon mee. Ik weet dat er ook mensen misschien wel gaan reageren hierop en zeggen van ja je moet het tijd geven enzo(trouwens ik vind het sws al heel chill áls je reageert echt thanks daarvoor!🙏🏼)maar ik denk er al sinds ik 10 ben overna, sinds ik in groep 7 zit... ik weet ook niet of ik zelf naar de dokter ofzo moet gaan want ja dat is best wel akward enzo denk ik en ik weet ook niet hoe dat allemaal werkt en gaat enzo. Maar ik wil gewoon niet verder als meisje groeien/ontwikkelen zegmaar als je begrijp wat ik bedoel hehe😅 Als ik vroeger buitenspeeldde wou ik altijd een jongen zijn en Junior heten, ik speelde most of the time met jongens, mijn meeste vrienden waren dan ook jongens haha. Ik wil sinds groep 7 liever jongenskleding aan, zoals zwembroeken aan met het zwemmen (wel met een bikinitopje want ja...), sws vind ik jongenskleding leuker dan meisjes kleding. Ik doe vaak een capuchon of een muts op als ik in de spiegel kijk en dan doe ik zo mn haar dat het lijkt alsof ik een jongen ben en ik kan nog veel meer opnoemen maarja het verhaal wordt een beetje lang sorry daarvoor. Ik heb ookal naar heel veel youtubers gekeken die transgender zijn maar dat helpt ook niet helemaal. het gaat ook niet zo heel lekker op school enzo en ik denk ook dat het deels hierdoor komt. Maar ik hoop dat 1 van jullie tips heeft ofzo want ja ik wil hier wel uitkomen zegmaar en ja zoals jullie net gelezen hebben zit ik hier al sinds ongeveer groep 7 mee dus dat is dan al ongeveer 5 jaar...

ook in de 1e waren er vooral meisje meisje mensen in mijn klas(nu trouwens nogsteeds) en ik was dat dus totaal niet, maar ik probeerde me aan te passen maar dat voelde niet goed waardoor ik toen mezelf ook shit voelde omdat ik niet mezelf kon zijn (en nu nogsteeds niet)

hopelijk heeft 1 van jullie tips, groetjes Kaylee (sorry voor dit lange verhaal maarja)
hey,



je vind het eng om te vertellen tegen je ouders wat erg begrijpelijk is.

je heb het al soort van tegen je vrienden gezegd en die accepteerde het, is het dan een idee om een vriendin/vriend het echt uit te leggen en die mee te vragen naar gesprek met je ouders zodat er iemand bij je is waar jij je fijn bij voelt?



een andere manier is door een briefje/mailtje te maken en naar je ouders te sturen, dit klinkt misschien raar maar je heb dan de tijd om op te schrijven zoals jij het wilt, het is minder direct en als je ouders het lezen zullen ze het eerst even laten bezinken en dan aan je gaan vragen om er over te praten. wat dan misschien een veiliger gevoel kan geven
Klinkt meer als asperger dan genderdysforie.

Kan niet in je hoofd kijken though
Hey Junior (als ik je zo mag noemen)

ik ben zelf ook ftm trans (k ben 13 en zit in de 2e)

ik zat hier al mee sinds mijn 4e

ik heb het hier al wel met mijn ouders over gehad en met een vriendin

hun accepteren mij (alhoewel ze wel heel veel moeite hebben en het juiste pgp -personal gender pronouns- gebruiken)

ik begrijp je probleem dus wel

ik vond het ook super eng om dit met mijn ouders te bespreken maar toen ik het had verteld luchten het wel heel erg op (dat kwam natuurlijk ook door hun goede reactie)



als je denkt dat je ouders je niet zullen accepteren of begrijpen is het misschien goed

om je ouders mee te nemen naar een info avond in het VUMC (daar ga ik zelf morgen heen en daar kan je natuurlijk ook andere tranny's ontmoeten) of naar een film over een transguy (bijvoorbeeld 'about Ray'/three generations) te gaan zodat je ze kan laten zien hoe het is om genderdysforie te hebben en waarschijnlijk zullen ze je dan ook beter begrijpen/accepteren



en ik weet hoe kut het is om te wachten maar soms is dat wel het beste (give them time. they haven't been through al the preparation you have)



ps: wijzig je gebruikersnaam anders lekker naar de naam die jij graag zou willen hebben (heb ik ook gedaan : )



xx Ro

Hey, ik ben zelf ook een meisje en wil ook een jongen zijn. Ik vond het ook wel spannend maar je ouders zullen alleen maar trots op je zijn! Sterker nog je ouders zullen je helpen. Ik heb mijn haren nu kort en mijn naam is veranderd. Mijn moeder steunt me super erg dus gewoon vertellen. Het komt echt goed.

 

De naam is verwijderd omdat deze in strijd was met forumregel 

6. Plaats op het forum geen persoonsgegevens.

Zorg ervoor dat je anoniem bent op het forum. Plaats geen foto’s van personen en geef alleen je gebruikersnaam, niet je echte naam. Post nooit persoonlijke gegevens zoals je telefoonnummer, e-mailadres, de naam van je school of je sociale mediaprofiel waardoor andere forumgebruikers je kunnen herkennen.

Anne / De Kindertelefoon


Reageer