Hier ben ik weer…
Ik zit nu op het MBO (Middelbaar Beroeps Onderwijs) en heb eindelijk een begripvolle klas, maar ik voel mij nog steeds niet fijn.
En het nadeel van een zorgopleiding, ze verwachten dat je jezelf zo goed kent of leert kennen en accepteren, maar dat kan ik dus totaal niet.
Mijn ouders denken te weten hoe ik mij voel, maar ondertussen doen ze dat helemaal niet(naar mijn gevoel).
Ik heb vorig jaar (2019) CGT( Cognitieve Gedrags Therapie ) gehad en is uiteindelijk stopgezet, omdat ze vonden dat het goed met mij ging, maar dat is het eigenlijk totaal niet.
Verder doen mijn ouders wel veel voor mij, maar dan worden ze wel boos als ik een keer iets vergeet zegmaar. of ik en mijn broertje krijgen weer een preek en worden ze boos en vragen ze of wij het leuk vinden als we boos zijn…
Thuis doe ik ook alsof alles goed gaat en op school merken ze het niet.
Ik weet niet meer wat ik moet doen, ik voel mij niet veilig en vertrouw ook eigenlijk bijna niemand.
ook weet ik niet eens hoe ik mij moet verwoorden naar een ander toe, maar ja.
Ik heb eerder ook aan Automutilatie gedaan en ik heb het weer een paar keren gedaan, maar niet ernstig of diep. ik wacht ook totdat de wondjes zegmaar weg zijn.
Mijn ouders boeit het volgensmij ook niet eens, omdat ze niet vragen of controleren(wat aan de ene kant wel fijn is.
Zelf heb ik wel mogelijke oplossingen, maar dan heb ik eerst toestemming van mijn ouders nodig en die gaan het niet goed vinden….
Ik hoop dat jullie misschien advies/tips hebben wat ik het beste zou kunnen doen.
Groetjes
