Skip to main content

hoi,

het gaat al een tijdje niet goed met mij school gaat slecht thuis ook.

soms ben k vroeg uit dan wil k met vriendinnen afspreken maar ik vertel het niet aan mn ouders dan kom ik thuis word ik geslagen en geschreeuwd en dat gaat zo maar door en ik ben der helemaal klaar mee mijn vader denkt dat hij de baas van mij is elke keer pakt hij mn telefoon zegt hij je zit alleen op je telefoon maar dat komt omdat ik liever gewoon met mijn vriendinnen ap

ik wou ook graag werken omzelf geld te verdiennen want k krijg echt niks van mijn vader mijn moeder heeft geen werk en mijn vader heeft al t geld heb zelf ook nog steest geen bankpas ofz maar ik mag gewoon niks wil gwn uit huis weg dood gewoon maar ook weer niet

vandaag was ik er echt klaar mee k zat gewoon rustig op mn laptop mijn vader komt binnen en slaat mij hij zei dat ik alleen maar lieg  toen zei die nu op de grond zitten maar ik wou dat niet ik begon te schreeuwen wou gwn dood uit het raam springen , hij neemt zegmaar mijn macht ik moet alles doen wat hij wilt

.

ik begon maar te huilen en mijn vader zei dat ik stil moest zijn maar hoe moet ik stil zijn als k zo veel pijn heb en ik gwn dood wou. en nu zegt tie ja als je dit dat niet doet bkrijg je telefoon nooit meer terug en ik wil gewoon mijn telefoon terug zodat ik met mijn vriendinnen kan appen en alles vergeet voel me gewoon niet meer veilig thuis;( 

en ja k weet dat ik met mensen moet praten die ik vertrouw als k dat met mijn vriendinnen doe weten ze ook niet wat ze met deze situatie moet doen ja nu kan ik ze niet meer appen .

en ik vertrouw niet echt docenten of mentor op school waarschijnlijk doen ze er niet aan.

wat moet ik doen?

Hallo @anoniem0307 ,

 

dat klinkt niet fijn, wat goed dat je erover wilt praten! 

Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen. Ook kan je voor hulp of ondersteuning contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl , deze zijn 24 uur per dag bereikbaar.

 

Groetjes, veel sterkte gewenst,

 

Marieke / De Kindertelefoon

 


Hey!

Ik heb jarenlang ook in een gelijkaardige situatie als jou gezeten. Ik snap dat het voelt alsof er niemand naar jou kan/wil luisteren en dit is idd omdat ze niet weten wat te antwoorden of wat te doen met deze situatie (goed van je dat je dit al weet!). 

Het is al zeer sterk dat je dit deelt met ons, waarvoor heel veel dank!

Een pasklaar antwoord kan ik jammer genoeg ook niet geven. Ik weet dat heel veel mensen mij zeiden dat ik gewoon ergens anders naartoe moest gaan. Ik heb dit altijd in twijfel getrokken, maakt dit niet gewoon alles erger wanneer je dan toch beslist terug naar huis te keren? Toch is het best als je zo een plek in je achterhoofd houdt. Heb je een goede vriendin waar je makkelijk bij kan? Oma, opa, tante, nonkel?

Het is een eigen weg zoeken, en ik weet dat dit immens moeilijk is. Als er zoiets gebeurd sluit dan even je ogen en tel tot 10. Zeg dan in je hoofd “het ligt niet aan mij, ze weten gewoon niet beter”. Want zo is het ook vaak! Ouders willen het beste voor zijn/haar kind, ook al lijkt dit niet zo. Misschien maakt je papa zich zorgen dat je verkeerde dingen doet op het internet, en neemt hij daardoor je gsm af? Opvoeden is geen absolute wetenschap en niet elke ouder heeft een sociale richting gedaan. Vaak zijn ze er van overtuigd dat ze het beste doen (dit meestal omdat ook zij zo zijn opgevoed).

Het klinkt alsof je papa vroeger niet veel controle van thuis meegekregen heeft waardoor hij nu alle controle wil: ook over geldzaken en jouw telefoon. Hij heeft ook vertrouwensproblemen aangezien hij jou beschuldigd van liegen, dit omdat hij voelt dat hij in het zak gezet wordt door de wereld. Dit ligt echt niet aan jou!

Ergens snap ik volledig dat je je mentor of docenten niet vertrouwt, maar dit is een stap waar je je over moet zetten. ZIJ KUNNEN JE HELPEN. De kindertelefoon zal jou altijd bijstaan en helpen waar het kan, maar wij staan op een afstand. Misschien kan school wél ingrijpen? Als het niet lukt, dan lukt het niet, maar je hebt wel geprobeerd.

De gevoelens dat je gewoon dood wilt zijn normaal, maar ik weet dat jij een immens sterk meisje bent en hier wel door spartelt. Ik geloof in jou!!! Als deze echt de overhand nemen, dan zoek je best echt hulp of maakt een 2de post aan. Het is echt belangrijk te praten, dit weet je, maar je moet leren vertrouwen op mensen die je kunnen helpen. Je vriendinnen kunnen je niet helpen en staan ook radeloos in deze situatie. 

Ik wens jou heel veel sterkte en goede moed toe, iets wat niet meer lijkt dan betekenisloze woorden maar ik meen ze wel oprecht.

Je mag je echt niet alleen voelen, er zijn zoveel mensen dat om jou geven en jou willen helpen!!!

Er wacht jou nog een mooie toekomst, ik geloof daar in.

Lieve groetjes

Zon


Reageer