Hoii,
Ik heb 1 jaar geleden de diagnose gekregen: PTSS. Ik heb daar tot op het dag van vandaag last van. Heb geen contact met mijn vader. Grootste gedeelte is hij ook diegene die mijn ptss veroorzaakt heeft. Ik heb herbelevingen in mijn nachtmerries en ben snel geirriteerd. Ik merk dat ik niet echt met mijn moeder kan praten want zij vind mij vervelend dat ik zo doe.. Ik heb er aan gedacht om weg te lopen naar iets of niets. Ik voel me eenzaam, niet begrepen, verlaten. Soms zit ik met de dood in mijn gedachten. Ik loop nu bij een stichting want zij willen dat ik verander wanneer ik in een benauwende situatie kom. Heb het nog niet gehad over de dood en hoe ik daar over denk en hoe ik me echt voel want ben bang dat ik voor gek verklaard wordt en ze zegt ach joh er is niks aan de hand.... Wat moet ik doen en heeft iemand zo iets soortgelijks meegemaakt?
Groetjes......
Thuis en ptss
A
A
Naam genoot👍🏻 en heb ook geen contact met de man die zich ooit mijn vader durfde te noemen...
Ik heb er zelf ook aardig veel probleemen aanovergehouden maar niet in de zin van nachtmerries.... Wel herbeleving in de vorm van dagdromen... (van dan even terug in de tijd)
Ook heb ik er heel veel sociale probleem aan overgehouden omdat ik niemand echt vertrouw.
Ptss heb ik nognooit van gehoord btw
Wel heb ik zelf add (is wel van af geboorte) maar ik denk wel dat dat het erger heeft gemaakt
Ik vind het erg dat je er zo ongelukig door bent...
(was ik namelijk ook) maar die man is jou tijd niet waard👍🏻
Wat mij erg hielp was mijn achternaam veranderen klinkt mischien onzinnig maar elke keer als ik mijn naam opschreef kreeg ik zoon dagdroom van 2 tot 3 seconde (echt een flashback. Normaal duuren die langer en minder regelmatig maar met mijn naam ging het niet weg) nu ik mijn moeders naam heb word ik blij als ik mijn naam schrijf. (ja 't kost veel geld maar ik heb dat wel over voor mijn geluk) mijn moeder was eigelijk degene die er mee kwam toen ik vertelde hoe het mij liet voelen. (en het is ook niet zo dat wij veel geld hebben hoor)
Jammer dat je dat niet goed kan bespreken met jou moeder. Is het een iedee er toch eens een gesprek over te houden of mischien met een ander famielie lit die je vertrouwd👍🏻
Ik hoop dat het voor jou ook beter word ❤️ maar dat denk ik wel hoor elke dag gaat het langzaam wat makelijker❤️❤️❤️
Xx
Ik heb er zelf ook aardig veel probleemen aanovergehouden maar niet in de zin van nachtmerries.... Wel herbeleving in de vorm van dagdromen... (van dan even terug in de tijd)
Ook heb ik er heel veel sociale probleem aan overgehouden omdat ik niemand echt vertrouw.
Ptss heb ik nognooit van gehoord btw
Wel heb ik zelf add (is wel van af geboorte) maar ik denk wel dat dat het erger heeft gemaakt
Ik vind het erg dat je er zo ongelukig door bent...
(was ik namelijk ook) maar die man is jou tijd niet waard👍🏻
Wat mij erg hielp was mijn achternaam veranderen klinkt mischien onzinnig maar elke keer als ik mijn naam opschreef kreeg ik zoon dagdroom van 2 tot 3 seconde (echt een flashback. Normaal duuren die langer en minder regelmatig maar met mijn naam ging het niet weg) nu ik mijn moeders naam heb word ik blij als ik mijn naam schrijf. (ja 't kost veel geld maar ik heb dat wel over voor mijn geluk) mijn moeder was eigelijk degene die er mee kwam toen ik vertelde hoe het mij liet voelen. (en het is ook niet zo dat wij veel geld hebben hoor)
Jammer dat je dat niet goed kan bespreken met jou moeder. Is het een iedee er toch eens een gesprek over te houden of mischien met een ander famielie lit die je vertrouwd👍🏻
Ik hoop dat het voor jou ook beter word ❤️ maar dat denk ik wel hoor elke dag gaat het langzaam wat makelijker❤️❤️❤️
Xx
A
Dankjewel ! xxx
@Mijnigezien
Ik heb veel sociale problemen inderdaad ook omdat ik gewoon niemand meer vertrouw en vind het gewoon lastig om met er iemand er over te praten omdat ik ze niet met mijn problemen wil "belasten" dus ja xx
Kan me gevoel niet beschrijven.. Voel me zooo ongelukkig....
Hoop dat het ooit goed komt ❤️
Ik heb veel sociale problemen inderdaad ook omdat ik gewoon niemand meer vertrouw en vind het gewoon lastig om met er iemand er over te praten omdat ik ze niet met mijn problemen wil "belasten" dus ja xx
Kan me gevoel niet beschrijven.. Voel me zooo ongelukkig....
Hoop dat het ooit goed komt ❤️
A
Ik snap je helemaal...
Mischien kan je aan school de situatie uiteleegen (zonder te diep in te gaan over je mentaalen staat leeraaren kunen weleens overdrijven) die kunne je mischien doorverwijzen naar het ggd die kunne jou helpen aan coaches (heb ik ook) die coach kantje ales vertellen en kan jou helpen met bepaalde beslissingen die je zelf lastig vind en kunne veel regelen met school enzo👍🏻❤️❤️
Hoop dat dat ook ene beetje helpt❤️
Mischien kan je aan school de situatie uiteleegen (zonder te diep in te gaan over je mentaalen staat leeraaren kunen weleens overdrijven) die kunne je mischien doorverwijzen naar het ggd die kunne jou helpen aan coaches (heb ik ook) die coach kantje ales vertellen en kan jou helpen met bepaalde beslissingen die je zelf lastig vind en kunne veel regelen met school enzo👍🏻❤️❤️
Hoop dat dat ook ene beetje helpt❤️
A
Hoi,
Je hebt de diagnose PTSS gekregen, dat is niet niks! Wat erg dat je zo'n heftig trauma hebt meegemaakt en dat deze ook nog eens (deels) is veroorzaakt door je 'vader'!
Je loopt nu bij een stichting waar ze je helpen met je PTSS. Hoe denk jij hierover? Denk je dat het goed is of fijn of juist helemaal niet fijn?
Wat ik in ieder geval niet denk, is dat iemand jou zal veroordelen of gek zal verklaren. Je hebt niet voor niets die diagnose gekregen. Mensen weten dat je PTSS hebt en daar horen nu eenmaal klachten bij. Door erover te praten kun je je juist minder gek voelen, want door het te delen, sta je niet meer alleen met je gedachtes.
Ik denk wel dat het goed is om de stichting op de hoogte te stellen van je gedachtes aan de dood, ook al denk je zelf misschien dat het niet zo veel voorstelt. Het kan alleen maar erger worden als je het voor je houdt. Als je nu vertelt over de gedachtes, kunnen ze je daar ook mee helpen en is er een grotere kans dat ze eerder weggaan :)
Heeft je moeder uitgesproken dat ze je vervelend vindt of is dit een gevoel wat je bij haar krijgt? Het kan namelijk ook zijn dat je moeder niet weet hoe ze je kan helpen en zich machteloos voelt. Misschien is het een idee dat de stichting een keer met je moeder gaat praten. Ze kunnen haar dan uitleggen wat PTSS inhoudt en misschien begrijpt ze het dan beter.
Gr. Pin
Je hebt de diagnose PTSS gekregen, dat is niet niks! Wat erg dat je zo'n heftig trauma hebt meegemaakt en dat deze ook nog eens (deels) is veroorzaakt door je 'vader'!
Je loopt nu bij een stichting waar ze je helpen met je PTSS. Hoe denk jij hierover? Denk je dat het goed is of fijn of juist helemaal niet fijn?
Wat ik in ieder geval niet denk, is dat iemand jou zal veroordelen of gek zal verklaren. Je hebt niet voor niets die diagnose gekregen. Mensen weten dat je PTSS hebt en daar horen nu eenmaal klachten bij. Door erover te praten kun je je juist minder gek voelen, want door het te delen, sta je niet meer alleen met je gedachtes.
Ik denk wel dat het goed is om de stichting op de hoogte te stellen van je gedachtes aan de dood, ook al denk je zelf misschien dat het niet zo veel voorstelt. Het kan alleen maar erger worden als je het voor je houdt. Als je nu vertelt over de gedachtes, kunnen ze je daar ook mee helpen en is er een grotere kans dat ze eerder weggaan :)
Heeft je moeder uitgesproken dat ze je vervelend vindt of is dit een gevoel wat je bij haar krijgt? Het kan namelijk ook zijn dat je moeder niet weet hoe ze je kan helpen en zich machteloos voelt. Misschien is het een idee dat de stichting een keer met je moeder gaat praten. Ze kunnen haar dan uitleggen wat PTSS inhoudt en misschien begrijpt ze het dan beter.
Gr. Pin
A
Ik herken het , ik heb ook ptss en ook door me vader maar ik zit al heel lang in therapie we zijn steeds maar zoekende wat wel helpt maar wat mij hielp is dat ik daar alles kwijt kon want als je dat niet doet kunnen se je niet goed helpen .
ik weet hoe moeilijk het is om het te vertellen over da je denkt aan de dood maar probeer het
ik heb het met een brief gedaan waardoor ik heg makkelijker vond
maar praten erover helpt wel al fijn dat je hier al praat
ik weet hoe moeilijk het is om het te vertellen over da je denkt aan de dood maar probeer het
ik heb het met een brief gedaan waardoor ik heg makkelijker vond
maar praten erover helpt wel al fijn dat je hier al praat
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
