Skip to main content

Hallo,

Aangezien het slecht gaat met mijn mentale status, heb ik het iemand verteld. Ik verdenk hun er van dat zij het aan mijn moeder hebben verteld, want zij vroeg er naar. Nou wist zij al dat er geen fijne thuis situatie is bij mijn vader en zijn vrouw thuis, en ze wist ook al dat ik elke keer dat ik naar hun toe moet er tegen op zie ook al is dit maar voor 3-6 uurtjes op de vrijdag. Mijn moeder heeft nu dus gevraagd aan mij of ik niet gewoon in therapie moet zodat ik alles wat mij dwars zit kwijt kan zonder dat zij het hoeft aan te horen omdat zij denkt dat ik mij er niet fijn bij voel als zij het weet. Nou wil ik best in therapie omdat dat waarschijnlijk nu het beste is, maar ik weet niet hoe ik die dingen moet gaan overbrengen zonder dom te klinken en zonder in huilen uit te barsten. Nou wil ik dus jullie advies over dat en of ik meteen alles moet vertellen of dat ik het verdeel over meerdere sessies. Alvast bedankt (ook als je niet weet wat je zou moeten zeggen).

Het beste is toch gewoon om alles te vertellen. Het maakt echt niks uit dat je emoties toont tijdens het vertellen en het komt ook helemaal niet dom over. Het zou eerder nep over komen en geen probleem voor iemand lijken als die helemaal geen emoties toont tijdens het vertellen ervan. Zo iemand is er in gespecialiseerd en heeft veel "ergere" of "vreemdere" dingen gehoord, dus daar moet je je echt niet druk over maken! Veel succes!


Onnodige quote verwijderd 

@Randompersoon heel erg bedankt, zo klinkt het idd logischer als je het zo zegt, dankje :)


Die mensen van de therapie zijn wel wat gewend hoor, ze hebben dit als beroep. Ik zou als ik jou was de therapie wel nemen omdat het wrs heel fijn is om je problemen aan iemand te kunnen vertellen


Je kan gewoon alles zeggen ik vindt het ook moeilijk maar ga ook alles vertellen


Reageer